Γιά τήν ἐλεημοσύνη σέ ἀμετανόητους ἁμαρτωλούς
Απόσπασμα από την ομιλία:
Ἡ φιλαργυρια καί η πλεονεξια Ζ’- Ἡ θεραπευτική τῶν πνευματικῶν νοσημάτων, τομ. Α΄, Jean Claude Larchet, 3-5-2021, Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου
Ακούστε όλη την ομιλία εδώ:
Για την διάκριση στην ελεημοσύνη
«ἱκέτην θλιβόμενον μὴ ἀπαναίνου καὶ μὴ ἀποστρέψῃς τὸ πρόσωπόν σου ἀπὸ πτωχοῦ» (Σοφ. Σειρ. 4,4). Μην απωθείς άνθρωπο που θλίβεται και ο οποίος σε παρακαλεί και μην αποστρέψεις το πρόσωπό σου από φτωχό άνθρωπο.
Όπως λέγαμε και την άλλη φορά όμως, θα πρέπει ο άνθρωπος να είναι προσεκτικός, να μην δίνει αδιάκριτα. Θα πρέπει να εξετάζει σε ποιον δίνει. Αυτό λέει και στην Διδαχή των Αποστόλων που είναι ένα αρχαιότατο, ορθοδοξότατο κείμενο. Με την ελεημοσύνη στα χέρια σου να σκεφτείς πολύ μέχρι να αντιληφθείς σε ποιον πρέπει να δώσεις. Δεν πρέπει να δίνεις αδιάκριτα.
Και λέγει και ο λόγος του Θεού στην Σοφία Σειράχ. «οὐκ ἔστιν ἀγαθὰ τῷ ἐνδελεχίζοντι εἰς κακὰ καὶ τῷ ἐλεημοσύνην μὴ χαριζομένῳ» (Σοφ. Σειρ. 12,3). Δεν είναι ορθό και δίκαιο να ευεργετείται άνθρωπος, ο οποίος ισχυρογνωμόνως και αμετανοήτως επιμένει στο κακό. Ενδελεχίζει εις κακά, συστηματικά δηλαδή και αμετανόητα ασχολείται, παραμένει στο κακό, στην αμαρτία.
«Δὸς τῷ εὐσεβεῖ καὶ μὴ ἀντιλάβῃ τοῦ ἁμαρτωλοῦ» (Σοφ. Σειρ. 12,4). Δώσε την ελεημοσύνη σου στον ευσεβή και μην έρχεσαι σε βοήθεια του αμετανόητου αμαρτωλού.
Προηγουμένως είπε και κάτι άλλο που δεν το μεταφράσαμε. Λέει: «οὐκ ἔστιν ἀγαθὰ τῷ ἐνδελεχίζοντι εἰς κακὰ καὶ τῷ ἐλεημοσύνην μὴ χαριζομένῳ» (Σοφ. Σειρ. 12,3). Δεν είναι ορθό και δίκαιο να ευεργετείται άνθρωπος που ισχυρογνωμόνως επιμένει στο κακό και επίσης εκείνος που ενώ μπορεί δεν κάνει ελεημοσύνη και αντίθετα σου ζητάει κιόλας. Σ’ αυτόν φυσικά δεν πρέπει να δίνεις αφού ξέρεις ότι έχει, και αυτά που έχει δεν τα δίνει ελεημοσύνη, ενώ μπορεί να δώσει. Παρόλα αυτά ζητάει και άλλα.

Χρειάζεται λοιπόν διάκριση, να δίνεις στον ευσεβή και όχι στον αμετανόητο αμαρτωλό, ο οποίος αυτά που θα του δώσεις θα τα χρησιμοποιήσει πάλι για την αμαρτία, για το κακό, για να καταστραφεί ο ίδιος και να καταστρέψει και άλλους. Και αυτά είναι λόγια του Αγίου Πνεύματος, γραμμένα στην Σοφία Σειράχ.
«Εὖ ποίησον τῷ ταπεινῷ» συνεχίζει, «καὶ μὴ δῷς ἀσεβεῖ» (Σοφ. Σειρ. 12,5). Ευεργέτησε τον ταπεινό άνθρωπο και μην δώσεις την ευεργεσία σου στον πορωμένο ασεβή.
«ἐμπόδισον τοὺς ἄρτους αὐτοῦ καὶ μὴ δῷς αὐτῷ, ἵνα μὴ ἐν αὐτοῖς σε δυναστεύσῃ» (Σοφ. Σειρ. 12,5). Κράτησε τους άρτους σου, μην τους δίνεις στον ασεβή, για να μην σε καταδυναστεύσει εκείνος με αυτούς. Δηλαδή μην του δίνεις όπλα για να σε πολεμήσει, γιατί όταν ελεείς έναν αμαρτωλό αμετανόητο, αυτός μετά θα στραφεί και εναντίον σου, χρησιμοποιώντας αυτά που εσύ ο ίδιος του έχεις δώσει.
«Διπλάσια γὰρ κακὰ εὑρήσεις ἐν πᾶσιν ἀγαθοῖς, οἷς ἂν ποιήσῃς αὐτῷ.» (Σοφ. Σειρ. 12,5). Θα βρεις από αυτόν όχι ευγνωμοσύνη, αλλά διπλάσια κακά από τα αγαθά τα οποία του έκανες.
Επειδή παραμένει αμετανόητος στην αμαρτία, έχει μέσα του σίγουρα εγωισμό, υπερηφάνεια, για να παραμένει αμετανοήτως στο κακό και σίγουρα θα έχει και τα αποκυήματα της υπερηφάνειας, ζήλεια και φθόνο. Όσο λοιπόν εσύ του δίνεις, τόσο αυτός σε εχθρεύεται, σε ζηλεύει, γι’ αυτό και λέει το Πνεύμα το Άγιο, θα σου επιτεθεί και θα σου κάνει διπλάσιο κακό από το καλό που του έκανες εσύ.
Βλέπουμε λοιπόν πώς και το Πνεύμα το Άγιο, δια των Γραφών, μάς λέει ότι πρέπει να έχουμε διάκριση σε ποιους δίνουμε, και σε ποιους πρέπει να δίνουμε και σε ποιους πρέπει να μην δίνουμε, να αποφεύγουμε.
Λέει πάλι στην Σοφία Σειράχ στο 29ο Κεφάλαιο: Ελεημοσύνη «ὑπὲρ ἀσπίδα κράτους καὶ ὑπὲρ δόρυ ἀλκῆς κατέναντι ἐχθροῦ πολεμήσει ὑπὲρ σοῦ» (Σοφ. Σειρ. 29,13). Η ελεημοσύνη σου θα σε υπερασπίσει εναντίον παντός εχθρού, περισσότερο από ισχυρά ασπίδα και από δυνατό δόρυ. είναι μια άμυνα κατά των εχθρών και μάλιστα κατά των νοητών εχθρών, των δαιμόνων, η ελεημοσύνη.
Απομαγνητοφώνηση 4λεπτου αποσπάσματος ομιλίας: 0.10΄- 0.14΄