Οι θαυματουργικές ιάσεις, οι οποίες γίνονται από το θείο έλεος, δεν αφορούν μόνον το σώμα , αφορούν και την ψυχή. Αλλά επειδή περισσότερο ασχολούμαστε με το σώμα και την υγεία του, σπανίως οι άνθρωποι ζητάμε την ίαση της ψυχής μας . Κι όμως, αυτό προέχει. Αυτή είναι η αθάνατη, αυτής η αξία είναι ανυπολόγιστη και δεν υπάρχει αντάλλαγμα γι’ αυτήν.
Ιδού όμως μία περίπτωση που ζητήθηκε η βοήθεια της Υπεραγίας Θεοτόκου για κάποιο ελάττωμα ενός ανθρώπου που βασάνιζε τον ίδιο αλλά και την οικογένειά του. Αυτό ήταν η γκρίνια! Η γκρίνια είναι σαν το σκουλήκι που τρώει το ξύλο. Αυτή τρώει την χαρά της ζωής! Υποκινητής βέβαια είναι ο δαίμων της λύπης. Έτσι λένε και γράφουν οι άγιοι Πατέρες.
Αυτή λοιπόν η κυρία βλέποντας τον σύζυγό της να υποφέρει από δυσθυμία και γκρίνια, αντί να φιλονικεί, προσευχόταν στην Παναγία να τον βοηθήσει. Και όταν ήρθε στο Μοναστήρι Της να προσκυνήσει , προσευχήθηκε ιδιαίτερα.
Αποτέλεσμα; Η Υπεραγία Θεοτόκος με την Χάρι Της έδιωξε την «συννεφιά» απ’ την ψυχή του συζύγου της . Έπαψε να γκρινιάζει κι έγινε ένας υπομονετικός και αισιόδοξος άνθρωπος. Ένα «αρνί του Θεού», όπως λέει ο λαός. Έγινε ένας αξιαγάπητος άνθρωπος!
Μήπως είναι μικρό θαύμα αυτό; Όχι! Είναι μεγάλο και σπουδαίο, γιατί αφορά την υγεία της ψυχής και την ειρήνη του ανθρώπου και των οικείων του.
Από το βιβλίο: «Η Μεγαλόχαρη Παναγία
η Βαρνάκοβα
Θαύματα της Υπεραγίας Θεοτόκου
κ’
η Παράκλησή Της»
2011
http://eisdoxantheou-gk.blogspot.gr/2012/10/blog-post_1224.html