– Έχει πας έπαινος όρους και μέτρα. Εάν δε ο εγκωμιαστής υπερβή ταύτα, ή μείνη οπίσω αυτών, κιβδηλεύει την αλήθειαν. Επειδή δε οι άνθρωποι, και συλλογιζόμενοι και λαλούντες, και συγγράφοντες εύκολα ή υπό της ασθενείας του νοός ή υπό της βίας των παθών απατώνται, διά τούτο, όταν επαινώσιν, εύκολόν εστιν ή να αναβώσιν εις τας υπερβολάς, ή να πέσωσιν εις τας ελλείψεις. Όθεν ύποπτοι πάντοτέ εισιν οι υπό των ανθρώπων λεγόμενοι έπαινοι. Αλλ’ ότε επαινέτης εστίν ο Θεός ο αλάνθαστος και απαθής και πανυπερτέλειος, τότε μωρός εστι και ασύνετος, όστις αμφιβάλλει περί της αληθείας των εγκωμίων. Του Θεού το στόμα μεγάλους επαίνους έπλεξεν εις την προς αυτόν προσελθούσαν Χαναναίαν. Ευσεβέστατοι χριστιανοί, προσηλώσατε τον νουν εις την ερμηνείαν της σήμερον αναγνωσθείσης ευαγγελικής ιστορίας, ίνα μάθητε πόσον μεγάλη ην η πίστις της Χαναναίας.

– Ποιούς αποκαλεί τέκνα και ποιούς κυνάρια ο Ιησούς και γιατί;

– Γιατί μιλά με αυτόν τον τρόπο στην Χαναναία και φαίνεται πως την περιφρονεί;

Διαβάστε την ερμηνεία από το “Κυριακοδρόμιο των τεσσάρων Ευαγγελιστών”, του Νικηφόρου Θεοτόκη (τόμ. 1ος, σελ. 307 – Έκδοσις 1840), πατώντας εδώ

 

http://www.alopsis.gr/modules.php?name=News&file=article&sid=2598