
Πρωτότυπο
1. Πῶς καὶ πῦρ ὑπάρχεις βλύζον,
πῶς καὶ ὕδωρ ἦς δροσίζον,
πῶς καὶ καίεις καὶ γλυκαίνεις,
πῶς φθορὰν ἐξαφανίζεις;
2. Πῶς θεοὺς ποιεῖς ἀνθρώπους,
πῶς τὸ σκότος φῶς ἐργάζῃ,
πῶς ἀνάγεις ἐκ τοῦ ᾅδου,
πῶς θνητοὺς εξαφθαρτίζεις;
3. Πῶς πρὸς φῶς τὸ σκότος ἕλκεις,
πῶς τὴν νύκτα περιδράσσῃ,
πῶς καρδίαν περιλάμπεις,
4. Πῶς ἑνοῦσαι τοῖς ἀνθρώποις,
πῶς υἱοὺς Θεοῦ ἐργάζῃ,
πῶς ἐκκαίεις σου τῷ πόθῳ,
πῶς τιτρώσκεις ἄνευ ξίφους;
5. Πῶς ἀνέχῃ, πῶς βαστάζεις,
πῶς εὐθὺς οὐκ ἀποδίδως,
πῶς ὑπάρχων εξω πάντων
βλέπεις πάντων τὰ πρακτέα;
6. Πῶς μακρὰν ἡμῶν τυγχάνων
καθορᾷς ἑκάστου πρᾶξιν;
Δὸς ὑπομονὴν σοῖς δούλοις,
μὴ καλύψει τούτους θλῖψις!
Απόδοση
1. Πώς και πυρ Συ αναβλύζον,
πώς και ύδωρ που δροσίζει,
πώς και καίεις και γλυκαίνεις
πώς φθορά εξαφανίζεις;
2. Πώς θεούς ποιείς ανθρώπους,
πώς το σκότος, φως το κάνεις,
πώς εξάγεις εκ του άδη,
πώς θνητούς αθανατίζεις;
3. Πώς προς φως το σκότος έλκεις,
πώς την νύχτα διαλύεις,
πώς καρδία φωτολούζεις,
πώς μέ όλον μεταβάλεις;
4. Πώς ενώνεσαι με ανθρώπους,
πώς υιούς Θεού τους κάνεις,
πώς φλογίζεσαι από πόθο,
πώς χωρίς σπαθί λαβώνεις;
5. Πώς ανέχεσαι, προσμένεις,
πώς και δεν ανταποδίδεις,
πώς σαν είσαι έξω από όλους
όσα κάνουμε τα βλέπεις;
6. Πώς υπάρχοντας μακράν μας
καθενός την πράξη βλέπεις;
Δώσε υπομονή στους δούλους
θλίψη μην τους καταπνίξει!
Απόδοση: Βασιλική Νευροκοπλή
https://proskynitis.blogspot.g