Στην πλαγιά ενός λόφου, πάνω από το χωριό των Κυνοπιαστών, στη θέση Πλαγιές, βρίσκεται το Ησυχαστήριο τηςΑγίας Παρασκευής. Αποτελεί τόπο προσκυνήματος όχι μόνο για τους ντόπιους, αλλά και για τους ταξιδιώτες. Άγνωστοπότε οικοδομήθηκε για πρώτη φορά ο ναός της Αγίας Παρασκευής που έμελλε να ξαναχτιστεί τρεις φορές κατά τους τελευταίους αιώνες.

Η παλαιότερη ιστορική μαρτυρία για την ύπαρξη του ναού ανάγεται στα τέλη του 16ου αι. (1571), όπως αναφέρεται σε καταγραφή των αγαθών της Καικιλίας Καπέλο από τον Κοντόσταυλο* του γειτονικού χωριού τωνΨωραραίων.
Αρχικά ήταν κτισμένο εκατό μέτρα πιο πάνω από τη σημερινή του τοποθεσία και αυτό μαρτυρούν ερειπωμένα κελλιά που βρίσκονται μέχρι σήμερα με τοιχογραφίες κατεστραμμένες. Αρχικά η Μονή ήταν ανδρώα.
Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 150 μ. και η θέα από τον περίβολο είναι μαγευτική. 

Το συγκρότημα αποτελείται από το Καθολικό, αφιερωμένο στην Αγία Παρασκευή, το κωδωνοστάσιο Κερκυραϊκής τεχνοτροπίας και από ένα συγκρότημα κελλιών (παλαιών και νέων), όπου στο ισόγειο στεγάζονται το Αρχονταρίκι, η τράπεζα καθώς και άλλες βοηθητικές εγκαταστάσεις.

Το Καθολικό αποτελεί το επίκεντρο της Θ. Λατρείας. Στο αέτωμα της νότιας θύρας του φέρει πλάκα ανακαίνισης, στην οποία αναγράφονται τα εξής: «1833 Χριστόφορος Μοναχός». Είναι ρυθμού μονόκλιτης βασιλικής με εσωτερικό νάρθηκα. Στους τοίχους κρέμονται αξιόλογες εικόνες του 18 ου αιώνα.

Το σκευοφυλάκιο της Μονής επίσης διαθέτει πλήθος κειμηλίων, ιερών σκευών, εικόνων και παλαιών βιβλίων και εγγράφων.

Στο μοναστήρι εκτός από την εικόνα της Αγίας Παρασκευής, που έχει αγιογραφήσει μάλλον Ρώσος αγιογράφος, φυλάσσονται τα ιερά λείψανα της δεξιάς χειρός της Αγίας και μέρος του λειψάνου του Οσίου Ιωσήφ του Ηγιασμένου που μεταφέρθηκε από την Ζάκυνθο από το συγχωριανό μας μοναχό Χριστόφορο Μαζαράκη.