Ἅγιος Ἀντώνιος: Συμβουλές… σέ 170 κεφάλαια
σελ. 42
91. Ἡ κακία ἀκολουθεῖ τήν ἀνθρώπινη φύση ὅπως ἡ σκουριά τό χαλκό καί ἡ ἀκαθαρσία τό σῶμα. Ἀλλά οὔτε ὁ χαλκουργός ἔκανε τή σκουριά, οὔτε οἱ γονεῖς τήν ἀκαθαρσία. Ἔτσι οὔτε τήν κακία τήν ἔκανε ὁ Θεός. Ἔδωσε γνώση στόν ἄνθρωπο καί δύναμη νά διακρίνει γιά νά ἀποφύγει τό κακό, γνωρίζοντας ὅτι βλάπτεται ἀπό τό κακό καί τιμωρεῖται. Πρόσεχε λοιπόν μήπως δεῖς κανένα νά εἶναι εὐτυχής μέσα σέ ἐξουσία καί πλοῦτο καί τόν καλοτυχίσεις, παρασυρόμενος ἀπό τόν δαίμονα. Ἀλλά εὐθύς νά βάλεις τό θάνατο μπροστά στά μάτια σου καί ποτέ δέν θά ἐπιθυμήσεις κανένα κακό ἤ γήινο.
93. Ζωή εἶναι ἡ ἕνωση καί σχέση τοῦ νοῦ, τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος. Ὁ θάνατος δέν εἶναι καταστροφή αὐτῶν πού ἐνώθηκαν, ἀλλά διάλυση τῆς γνώσεώς τους. Γιατί μέσα στό Θεό διατηροῦνται ὅλα καί μετά τή διάλυσή τους.
94. Ὁ νοῦς δέν εἶναι ψυχή, ἀλλά δωρεά τοῦ Θεοῦ πού σώζει τήν ψυχή καί προηγεῖται καί τή συμβουλεύει – δηλαδή ὁ νοῦς πού εἶναι εὐάρεστος στό Θεό. Τή συμβουλεύει λοιπόν, τά πρόσκαιρα καί ὑλικά καί φθαρτά νά τά καταφρονήσει καί νά ἐρωτευθεῖ τά αἰώνια καί ἄφθαρτα καί ἄυλα ἀγαθά. Καί ἐνῶ θά ζεῖ μέ τό σῶμα στή γῆ, νά κατανοεῖ μέ τό νοῦ καί νά θεωρεῖ ὅλα τά οὐράνια καί τά σχετικά μέ τό Θεό. Ὁ θεοφιλής νοῦς λοιπόν εἶναι εὐεργέτης καί σωτηρία τῆς ψυχῆς τοῦ ἀνθρώπου.
97. Πολύ μεγάλη ἀσθένεια τῆς ψυχῆς καί ἀφανισμός καί καταστροφή εἶναι τό νά μή γνωρίζει τό Θεό, πού ὅλα τά δημιούργησε γιά τόν ἄνθρωπο καί τοῦ δώρισε τό νοῦ καί τό λογικό, μέ τά ὁποῖα πετῶντας ὁ ἄνθρωπος, ἑνώνεται μέ τό Θεό καί Τόν ἐννοεῖ καί Τόν δοξάζει.
“ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ” τῶν ἱερῶν Νηπτικῶν
Τόμος Α΄
Ἐκδόσεις: τό Περιβόλι τῆς Παναγίας”