ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ-ΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ

ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ Ή ΑΛΗΘΕΙΑ;

Ταυτίζεται ὁ σωματικὸς θάνατος μὲ τὸν «ἐγκεφαλικὸ θάνατο»;

ΟΧΙ!

Ὁ «ἐγκεφαλικὰ» νεκρὸς μπορεῖ νὰ βρίσκεται σὲ κατάσταση κώματος καὶἄπνοιας, ὅμως ὅλα τὰἄλλα ὄργανά του δουλεύουν καὶὅταν τὸν πετσοκόβουν,ἀφαιρώντας του τὰὄργανα, εἶναι ἀκόμα ροδαλός καί ζεστός, καί ἡκαρδιά τουἀκόμα χτυπᾶ κανονικά καί τό αἷμα τουκυκλοφορεῖ!(Dr. Alan Shewmon, διεθνοῦς φήμης Καθηγητής Παιδ. Νευρολογίας στό UCLA (Πανεπιστήμιοτῆς Καλιφόρνιας, Λος Ἄντζελες).

Κι’ αὐτός εἶναι ὁλόγος πού στό χειρουργεῖο(ὅπου γίνεται ἡἀφαίρεσητοῦοργάνου ἤ τῶν ὀργάνων τοῦδότη) εἶναι ἀπαραίτητηἡπαρουσία ΑΝΑΙΣΘΗΣΙΟΛΟΓΟΥ!!!

Θὰ σοὺ ποῦν ὅτι τὰὄργανα τὰ παίρνουν ὅταν ὁἄνθρωπος εἶναι νεκρός. Αὐτὸ εἶναι ψέμμα.

Ἄν εἶναι νεκρός, τότε γιατί τοῦκάνουν ἀναισθησία πριν τοῦπάρουν τά ὄργανα;

Δεν εἶναι λίγεςοἱ περιπτώσεις τῶν ἐγκεφαλικὰ νεκρῶν ποῦἐπανῆλθαν ἀπὸ αὐτὴ τὴν κατάσταση καὶ συνέχισαν τὴν ζωή τους.

Οἱ δωρητὲς ὀργάνων δίνουν τὰ ζωτικά τους ὄργανα, ἐνῶ εἶναι ἀκόμα ΖΩΝΤΑΝΟΙ, καὶ δολοφονοῦνται ἀγρίως κατὰ τὴ διαδικασία τῆς λήψης τῶν ὀργάνων τους.

Πολλοί καί κορυφαῖοιἐπιστήμονες στὴν Ἑλλάδα (Κ.Καρακατσάνης 2001, Ε.Παναγόπουλος 1998, Μ.Βρεττὸς 1999, Ι.Κουντουρᾶς 1999, Κ.Χριστοδουλίδης 1995, Ν.Μπαλαμοῦτσος 1999, Ν.Κωνσταντινίδης 1999, Μ.Γκιάλα 1999, A. ἀβραμίδης 1995, Π.Κούγιας 1999, α. Γουλιανὸς 1999, κ.α.) καί στό εξωτερικό (R.D. Truog 1992, D.A.Shewmon 1997,R.M. Taylor 1997, κ.α.), ἐκφράζουν σοβαρέςἐπιστημονικές ἐνστάσεις καί δέν διστάζουν νά προτείνουν ἀκόμηκαί τήν πλήρηἐγκατάλειψητῆς ἔννοιας τοῦ“Ἐγκεφαλικοῦ Θανάτου”.

ὉΚαθηγητής Παιδ. ἀναισθησιολογίας στό Harvard καί Διευθυντής τῆς Μονάδας Ἐντατικῆς Θεραπείας στό Παιδιατρικό ΝοσοκομεῖοΒοστώνης Dr. Robert D.Truog δηλώνει:

«Ὁ Ἐγκεφαλικός Θάνατος παραμένει ἀσυνάρτητος στή θεωρία καί συγκεχυμένος στήν πράξη. Ἐπιπλέον, ὁ μόνος σκοπός πού ἐξυπηρετεῖται ἀπό τήν ἔννοια (τοῦ ἐγκεφαλικοῦ θανάτου) εἶναι ἡ διευκόλυνση ἐξεύρεσης ὀργάνων πρός μεταμόσχευση.» (Γι’ αὐτό, ἄλλωστε, καί «ἐφευρέθηκε» μόλις τό 1968 ἡἔννοια τοῦ«ἐγκεφαλικοῦ θανάτου» ἀπό κάποιους «ἐπιστήμονες» τοῦHarvard).

«Ἀντίθετα μέ τόν λεγόμενο «ἐγκεφαλικό θάνατο», ὁ σωματικός θάνατος δεν εἶναι μία συνεχιζόμενη διεργασία, ἀλλά ἕνα στιγμιαῖο γεγονός»,θὰ μᾶς πεῖὁ διακεκριμένος ἐπιστήμονας κ. Κωνσταντῖνος Καρακατσάνης, Καθηγητὴς Πυρηνικῆς Ἰατρικῆς στὸἈριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης.

Τό γεγονός τοῦθανάτου εἶναι μεγάλομυστήριο,θὰ μᾶς ποῦν οἱἍγιοι Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας,καὶ κανεὶς δὲν γνωρίζει οὔτε πρόκειται ποτὲ νὰ γνωρίσει,πότεἡψυχή ἀποχωρίζεται ἀπό τό σῶμα. Ἡουσία τῆς ψυχῆς βρίσκεται στήν καρδιά,καί αὐτή δίνει ζωή στό σῶμα. Ἡψυχή εἶναι ἑνωμένημέ τό σῶμα, ὅσοἡκαρδιά λειτουργεῖ. Σῶμα πού βρίσκεται στόν ἀναπνευστήρα καί ἔχει καρδιά πού χτυπάει εἶναι ζωντανό καί ὄχι πτῶμα!!! Ἔτσι κι ἀλλιῶς, ἀπό πτῶμα δὲν παίρνουν ποτὲὄργανα γιὰ μεταμόσχευση!

ὉΓέροντας Παΐσιος,ὅταν ρωτήθηκε περὶ μεταμοσχεύσεων, ἀντιτάχθηκε κατηγορηματικὰ στὴ μεταμόσχευση ζωτικῶν ὀργάνων (ὄργανα χωρὶς τὰὁποῖα ὁ δότης δὲν μπορεῖ νὰ συνεχίσει νὰ ζεῖ), γιὰ δύο λόγους: Πρῶτον:«ἀποτελεῖ ἀνεπίτρεπτη παρέμβαση, ἀντιστρατευόμενη στὸ δημιουργικὸ ἔργο τοῦ Θεοῦ, ἀπὸ τὴν μία θανατώνοντας τὸν δότη, καὶ ἀπὸ τὴν ἄλλη δημιουργώντας μας τὴν ἔπαρση γιὰ τὴν ζωοποίηση τοῦ λήπτη». Καί δεύτερον: «Θὰ γίνει αἰτία ἐφευρέσεως τρόπων νὰ σκοτώνουν τοὺς ἀσθενεῖς, γιὰ νὰ τοὺς πάρουν τὰ ὄργανά τους».

Ὁπ. Πορφύριοςἔκανε τὴν ἑξῆς σύσταση σὲ ζεῦγος πούἤθελε νὰ δωρίσει τὰὄργανα τοῦ παιδιοῦ τους μετὰἀπὸ σοβαρὸἀτύχημα: «ΕΝΑΣ θάνατος ὑπάρχει. Νὰ δώσετε μόνον τοὺς κερατοειδεῖς χιτῶνες τῶν ὀφθαλμῶν». (σημ.: εἶναι τὰ μόνα ὄργανα πού ἂν καὶ λαμβάνονται μετὰ τὸν πραγματικὸ θάνατο μποροῦν νὰ χρησιμοποιηθοῦν μὲ ἐπιτυχία σὲ μεταμόσχευση).

Ὁ εὑρισκόμενος στὴν κατάσταση τοῦ λεγόμενου ἐγκεφαλικοῦ θανάτου εἶναι ἀσθενής καί ὄχι νεκρός.

Κανείς, λοιπόν, δέν ἐπιτρέπεται νὰ σταματήσει τὴ λειτουργία τῆς καρδιᾶς, οὔτε αὐτὸς ὁἴδιος ὁἄρρωστος (μὲ συναίνεσή του) ἢ οἱ συγγενεῖς του γιὰ νὰ δώσει τὰὄργανά του.

Καὶὅποιος τὸν ὁδηγεῖ διὰ τῆς βίας στὸν ὁριστικὸ κλινικὸ θάνατο διαπράττειΦόνο!!!

Θὰ σοῦ ποῦν ὅτι ἡ δωρεὰὀργάνων εἶναι αὐτοθυσία καὶ πράξη εὐγενική, πράξη ἀνθρωπιᾶς καὶἀλτρουισμοῦ.

ΕΙΝΑΙ ΨΕΜΑ

Αὐτὸς πούὁρίζει πότε θὰ πεθάνουμε εἶναι ὁ Δημιουργός μας καὶὄχι ἐμεῖς. Ὁ Χριστὸς εἶναι ὁ Κύριος τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου μας (Αὐτὸ δὲν εἶναι ἁπλῶς μία ἄποψη τῶν χριστιανῶν, τὸ εἶπε ὁἼδιος στὴν Ἁγία Γραφή).

ΗΔΩΡΕΑ ΟΡΓΑΝΩΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟΘΥΣΙΑ ἀλλά ἔμμεση αὐτοκτονία καί μέγιστη ἁμαρτία, διότι ἀφαιρεῖἀπὸ τὸν δότη τὴν δυνατότητα τῆς μετάνοιας (νὰ πεῖ δηλαδή, ἔστω καὶ τελευταία στιγμή, «Συγχώρα με, Θεέ μου» καὶ νὰ σώσει ἐνδεχομένως τὴν ψυχή του).

Ἂς ἀντιταχθοῦμε στὰὀργανωμένα κυκλώματα τῶν ἰατρῶν καὶ τῶν κλινικῶν πού, δολοφονώντας ἀφελεῖς ἀνθρώπους, θησαυρίζουν τεράστια οἰκονομικὰὀφέλη.

Μὴ γίνεσαι ὑποχείριό τους.

ΟΧΙ ΣΤΗ ΔΩΡΕΑ ΖΩΤΙΚΩΝ ΟΡΓΑΝΩΝ

ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΙΚΑΖΟΜΕΝΗ ΣΥΝΑΙΝΕΣΗ

ΟΧΙ ΣΤΟΝ ΕΓΚΕΦΑΛΙΚΟ ΘΑΝΑΤΟ

Κίνησι Ὀρθοδόξων Χριστιανῶν ἐναντίον τοῦ ἐγκεφαλικοῦ «θανάτου» καί τῆς εἰκαζόμενης συναίνεσης.

Πηγή:Ἠλεκτρονικό Ταχυδρομεῖο