Α΄ ΠΡΟΣ ΚΟΡΙΝΘΙΟΥΣ (ΚΕΦ. ΙΒ΄)

(στιχ. 1-11.) Ἡ φύσις, ὁ σκοπός καί αἱ διαφοραί τῶν πνευματικῶν χαρισμάτων.

1. Περί δέ τῶν πνευματικῶν, ἀδελφοί, οὐ θέλω ὑμᾶς ἀγνοεῖν.

2. οἴδατε ὅτι, ὅτε ἔθνη ἥτε, πρός τά εἴδωλα τά ἄφωνα ὡς ἄν ἤγεσθε ἀπαγόμενοι.

3. διό γνωρίζω ὑμῖν ὅτι οὐδείς ἐν Πνεύματι Θεοῦ λαλῶν λέγει ἀ νά θε μ α Ἰ η σ ο ῦ ν , καί οὐδείς δύναται εἰπεῖν Κ ύ ρ ι ο ν Ἰ η σ ο ῦ ν εἰ μή ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ.

4. διαιρέσεις δέ χαρισμάτων εἰσί, τό δέ αὐτό Πνεῦμα·

5. καί διαιρέσεις διακονιῶν εἰσί, καί ὁ αὐτός Κύριος·

6. καί διαιρέσεις ἐνεργημάτων εἰσίν, ὁ δέ αὐτός ἐστι Θεός, ὁ ἐνεργῶν τά πάντα ἐν πᾶσι.

7. Ἑκάστῳ δέ δίδοται ἡ φανέρωσις τοῦ Πνεύματος πρός τό συμφέρον.

8. ῼ μέν γάρ διά τοῦ Πνεύματος δίδοται λόγος σοφίας, ἄλλῳ δέ λόγος γνώσεως κατά τό αὐτό Πνεῦμα,

9. ἑτέρῳ δέ πίστις ἐν τῷ αὐτῷ Πνεύματι, ἄλλῳ δέ χαρίσματα ἰαμάτων ἐν τῷ αὐτῷ Πνεύματι,

10. ἄλλῳ δέ ἐνεργήματα δυνάμεων, ἄλλῳ δέ προφητεία, ἄλλῳ δέ διακρίσεις πνευμάτων, ἑτέρῳ δέ γένη γλωσσῶν, ἄλλῳ δέ ἑρμηνεία γλωσσῶν·

11. πάνταδέ ταῦτα ἐνεργεῖ τό ἕν καί τό αὐτό Πνεῦμα, διαιροῦν ἰδίᾳ ἑκάστῳ καθώς βούλεται.