” Να, καλά μου παιδιά! Ηταν τόση η χαρά μου από την γέννηση του Χριστού, που δεν άντεχα να την έχω μόνος μου και είπα δεν πηγαίνεις, χαζέ Ιάκωβε, μέσα στο δάσος, να ψάλλεις 《Χριστός γεννάται, δοξάσατε》; Και όπως έψελνα ήλθαν αυτά τα πουλιά και έψελναν και αυτά μαζί μου….””.
