Κάποτε είχαν έρθει στο μοναστήρι ένας ιερέας, πού ήταν πνευματικό παιδί του Γέροντα, μ’ ένα φοιτητή. Ο φοιτητής δεν μπορούσε να πάρει πτυχίο, γιατί είχε προβλήματα υγείας, ούτε και μπορούσε όμως να βοηθηθεί από κάποιο ιατρό ή από κάποιο φάρμακο. Έτσι κατέφυγε στο Γέροντα. Εκείνος, αν και σοβαρά άρρωστος, τους δέχτηκε.
Μόλις μπήκαν οι επισκέπτες στο κελί του, ο Γέροντας πήρε ένα ύφος πόνου και εσωτερικής οδύνης και στράφηκε στο φοιτητή, πού πρώτη φορά έβλεπε και τού είπε: «Δεν ντρέπεσαι λίγο; Αφού ξέρεις, τί έχεις κάνει, γιατί κοροϊδεύεις τούς γονείς σου και τους πάντας;Να αφήσεις αυτά πού ξέρεις και παριστάνεις τον άρρωστο. Να πάς να το εξομολογηθείς».
Όλοι, όσοι παρευρίσκονταν μέσα στο κελί, είχαν μείνει εμβρόντητοι. Ο Γέροντας δεν εξήγησε «τί» είχε κάνει ο φοιτητής, ούτε ο τελευταίος απεκάλυψε. Το μόνο πού έκανε ήταν να σκύψει το κεφάλι ντροπιασμένος και να ομολογήσει: «Ναι, Γέροντα, ξέρω. Θα το εξομολογηθώ». Κι έφυγαν.
Η δασκάλα Κ.Κ. επρόκειτο να αρραβωνιαστεί κι είχε φέρει στο μοναστήρι ένα πουκάμισο, για να το σταυρώσει ο Γέροντας. Όταν όμως τού το είπαν, εκείνος αρνήθηκε επίμονα, λέγοντας στο τέλος στο πρόσωπο, που μετέφερε το μήνυμα: «Την κοροϊδεύει (ο υποψήφιος γαμπρός). Το καταλαβαίνεις; Είναι αρραβωνιασμένος με άλλην». Πράγμα που πολύ σύντομα επαληθεύτηκε. Ό αρραβώνας αυτός δεν έγινε ποτέ, γιατί ο υποψήφιος γαμπρός εγκατέλειψε τη δασκάλα και παντρεύτηκε την αρραβωνιαστικιά του.
 Κάτι παρόμοιο συνέβη με τον αυτοκινητιστή Δ. Σ. Είχε περάσει από το μοναστήρι και ζητούσε την ευχή του Γέροντα για τον αρραβώνα, πού ήθελε να κάνη. Όταν το άκουσε ο Γέροντας προφασιζόταν συνεχώς, ότι ήταν άρρωστος και δεν μπορούσε να τον δεχθή. Όμως τελικά ομολόγησε στη μοναχή πού ήταν μπροστά: «Αυτός ο γάμος δεν θα βγει σε καλό».
Ο αυτοκινητιστής έφυγε από το μοναστήρι χωρίς να δη το Γέροντα. Μη γνωρίζοντας, τί είχε πει στο κελί μέσα, τέλεσε και τον αρραβώνα και το γάμο. Έξι μήνες όμως, μετά πού παντρεύτηκε, τον εγκατέλειψε η σύζυγός του και χώρισε.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ. Ο ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΤΙΜΟΘΕΟΣ ΤΖΑΝΝΗΣ. Ο ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ.
 http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2014/11/5.html