Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΥ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Προς Εβραίους, κεφάλαιο 2, εδάφια 11-18
11Ὅ τε γὰρ ἁγιάζων καὶ οἱ ἁγιαζόμενοι ἐξ ἑνὸς πάντες· δι’ ἣν αἰτίαν οὐκ ἐπαισχύνεται ἀδελφοὺς αὐτοὺς καλεῖν, 12 λέγων· ἀπαγγελῶ τὸ ὄνομά σου τοῖς ἀδελφοῖς μου, ἐν μέσῳ ἐκκλησίας ὑμνήσω σε· 13 καὶ πάλιν· ἐγὼ ἔσομαι πεποιθὼς ἐπ’ αὐτῷ· καὶ πάλιν· ἰδοὺ ἐγὼ καὶ τὰ παιδία ἅ μοι ἔδωκεν ὁ Θεός. 14 ἐπεὶ οὖν τὰ παιδία κεκοινώνηκε σαρκὸς καὶ αἵματος, καὶ αὐτὸς παραπλησίως μετέσχε τῶν αὐτῶν, ἵνα διὰ τοῦ θανάτου καταργήσῃ τὸν τὸ κράτος ἔχοντα τοῦ θανάτου, τοῦτ’ ἔστι τὸν διάβολον, 15 καὶ ἀπαλλάξῃ τούτους, ὅσοι φόβῳ θανάτου διὰ παντὸς τοῦ ζῆν ἔνοχοι ἦσαν δουλείας. 16 οὐ γὰρ δήπου ἀγγέλων ἐπιλαμβάνεται, ἀλλὰ σπέρματος ᾿Αβραὰμ ἐπιλαμβάνεται. 17 ὅθεν ὤφειλε κατὰ πάντα τοῖς ἀδελφοῖς ὁμοιωθῆναι, ἵνα ἐλεήμων γένηται καὶ πιστὸς ἀρχιερεὺς τὰ πρὸς τὸν Θεόν, εἰς τὸ ἱλάσκεσθαι τὰς ἁμαρτίας τοῦ λαοῦ. 18 ἐν ᾧ γὰρ πέπονθεν αὐτὸς πειρασθείς, δύναται τοῖς πειραζομένοις βοηθῆσαι.
Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα
11 Υπάρχει μάλιστα στενός σύνδεσμος μεταξύ του αρχηγού της σωτηρίας και εκείνων που σώζονται μέσω Αυτού· διότι και ο Ιησούς που μας αγιάζει και μας σώζει, κι εμείς που αγιαζόμαστε και σωζόμαστε, όλοι καταγόμαστε από έναν Πατέρα. Γι’ αυτό τον λόγο δεν ντρέπεται ο Ιησούς να ονομάζει όλους αυτούς αδελφού Του, 12 λέγοντας: “Θα διακηρύξω και θα ομολογήσω το όνομά σου στους αδελφούς μου, θα σε ανυμνήσω μέσα σε σύναξη”. 13 Και πάλι, δείχνοντας ότι έγινε όμοιος με μας και συγγένευσε μαζί μας, λέει: “Εγώ ο Μεσσίας ως άνθρωπος θα στηρίξω την εμπιστοσύνη μου πάνω σ΄ Aυτόν, τον Θεό και Πατέρα”. Και πάλι λέει: “Ιδού εγώ και τα παιδιά που μου έδωσε ο Θεός”.
14 Επειδή λοιπόν τα παιδιά του Θεού είναι άνθρωποι και έχουν συμμετάσχει όλα στην αυθεντική και φθαρτή ανθρώπινη φύση, γι’ αυτό και Aυτός παρόμοια μετέσχε στην ίδια ανθρώπινη φύση και αληθινά έγινε άνθρωπος˙ για να καταστήσει με τον θάνατό Του ανίσχυρο εκείνον που είχε τη δύναμη και την εξουσία του θανάτου, δηλαδή τον διάβολο. 15 Κι έτσι να απαλλάξει αυτούς οι οποίοι, επειδή φοβούνταν τον θάνατο, σε ολόκληρη τη ζωή τους κατακρατούνταν από τη δουλεία της ανησυχίας και της αγωνίας μήπως πεθάνουν και στερηθούν τη ζωή αυτή, και υποστούν έπειτα και τα δεινά της καταδίκης μετά τον θάνατο. 16 Ήταν λοιπόν αναγκαίο να γίνει ο Υιός και άνθρωπος· διότι αναμφίβολα δεν έρχεται να βοηθήσει αγγέλους, οπότε δεν θα ήταν ανάγκη να φορέσει σάρκα, αφού οι άγγελοι είναι άσαρκοι˙ αλλά έρχεται να βοηθήσει τους απογόνους του Αβράαμ. 17 Προκειμένου λοιπόν να βοηθήσει ανθρώπους, έπρεπε να εξομοιωθεί σε όλα με τους αδελφούς Του αυτούς, και να γίνει αρχιερεύς σπλαχνικός και άξιος ώστε να βασίζεται ο καθένας μας σε Αυτόν˙ αρχιερεύς ευπρόσδεκτος στα αρχιερατικά έργα που πρέπει να επιτελούνται και να προσφέρονται στον Θεό για την εξιλέωση και τη συγχώρηση του λαού. 18 Έγινε λοιπόν, σπλαχνικός καθώς εξομοιώθηκε με μας˙ διότι, εφόσον υπέφερε και δοκίμασε ο ίδιος πειρασμούς, καθώς θυμάται τι υπέφερε κι Αυτός, με πολλή συμπάθεια θα βοηθήσει κι εκείνους που πειράζονται και δοκιμάζονται.