Νικήτας Μοναχός Καψαλιώτης (1907-1989) Ευλάβεια και πόθος Θεομητορικός   Από την ασκητική και ησυχαστική Αγιορείτικη παράδοση Ρώτησε κάποιος μοναχός το γερω-Νικήτα από τη Σταυρονικητιανή Καλύβη της Παναγίας Καζνάσκας, χάριν ωφελείας και οικοδομής, τι κανόνα κάνει. Απήντησε: “Ο Γέροντάς μου στο κοινόβιο μου είπε να κάνω 6 κομποσχοίνια του Κυρίου και 6 της Παναγίας. Εγώ τα…

Θυμᾶμαι τὸν γέροντα Αὐξέντιο, ὁ ὁποῖος ἐκοιμήθη σὲ ἡλικία 90 ἐτῶν, πρὸ δεκαετίας περίπου, ὁ ὁποῖος ἦταν ἕνας πάρα πολὺ ἐνάρετος καὶ ἅγιος μοναχός. Κάποτε -ἦταν Κυριακὴ τοῦ Πάσχα- ἐπρόκειτο νὰ προσέλθουν οἱ πατέρες καὶ οἱ λαϊκοὶ Χριστιανοί, ποὺ ἦταν ἀρκετοὶ -ὡς προσκυνηταί- στὸ μοναστήρι, νὰ κοινωνήσουν τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων. Πρὸ τῆς Θείας Κοινωνίας εἶπα…

  “Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ…” Σελ.198   Γέρων Μωυσής: Στην περιοχή των Κατουνακίων έζησεν ο Γέροντας Δανιήλ ο ιδρυτής του φημισμένου για την αβραμιαία φιλοξενία ησυχαστηρίου των Δανιηλαίων, των ταλαντούχων αυτών πατέρων. Ο Γέροντας Δανιήλ ο Σμυρναίος ήταν άνθρωπος λόγιος, άνθρωπος με πολλά χαρίσματα. Αγιογράφος και ιεροψάλτης, άφησε μια πράγματι πλουσία και αγία παράδοση. Συνεδέετο…

Γράφει ὁ Ἱερέας Μιλχὶμ Ἂλ Χαουρανὶ   Στὶς 16 Ἰουλίου τοῦ 1998 ἐκδήμησε εἰς Κύριον ἕνας ἀπὸ τοὺς ἁγιορεῖτες πατέρες ποὺ τιμᾶται ἰδιαίτερα στὴν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Ἀντιοχείας. Πρόκειται γιὰ τὸν ἱερομόναχο Ἰσαὰκ (Ἀτάλλα), ποὺ καταγόταν ἀπὸ τὸν Λίβανο, τὸν μαθητὴ τοῦ μεγάλου Ἁγίου τῶν ἡμερῶν μας, τοῦ Ὁσίου Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτη. Τὸ πρῶτο βιβλίο…

Οι τέσσερις στόχοι του Γέροντα Θεοφύλακτου Ως η διψώσα έλαφος δέχεται το δροσερόν ύδωρ των πηγών, έτσι και η αγνή ψυχή του νεαρού Θεοφύλακτου εδέχετο και εδροσίζετο με τας θείας και αγίας νουθεσίας των πεφωτισμένων τούτων Γεροντων. Έτσι και ως δεκτικός εκ φύσεως των χαρισμάτων του Πνεύματος, δεν ήργησε ούτε εδυσκολεύθη να αφομοίωση τάς νουθεσίας…

«ΔΕΝ ΠΕΡΝΑΜΕ Άλλοτε, πάλι, είχα τον ίδιο πόλεμο και την ίδια απόγνωση που με μάστιζε φοβερά. Γνώριζα, βέβαια, ότι αυτό είναι πόλεμος του εχθρού, αλλά δεν μπορούσα ν’ απαλλαγώ! Λόγω της απειρίας μου, δεν το πολέμησα εξ αρχής, όταν μου πρωτοεμφανίστηκε αυτό το πάθος, και μου έγινε μετά μόνιμος σταυρός. Αφού κάθισα να ξεκουραστώ, βλέπω…

Ο γερο- Γεράσιμος ο Μυτιληνιός Τον πρωτογνώρισα στην είσοδο της μονής Ιβήρων. Πουλούσε κομποσκοίνια και θυμίαμα.Τον καλούσαν εκεί δύο φορές το χρόνο γιατί ήταν καλλιτέχνης στον στολισμό των κολύβων. Αφού συζητήσαμε αρκετά,μου ζήτησε τα ονόματα της οικογενείας μου με το πρόσχημα ότι θα τα έδινε σε έναν ιερέα να τα μνημονεύει. Την επόμενη φορά που…

Ἡσυχαστής «Πετράκης» Δι­η­γή­θη­κε ὁ γέ­ρων Γε­ρά­σι­μος ὁ Ὑ­μνο­γρά­φος: «Γνώ­ρι­σα τόν γε­ρω–Πέ­τρο (Πε­τρά­κη) τόν Κα­του­να­κι­ώ­τη. Ἦ­ταν ὄν­τως ἅ­γιος μο­να­χός. Ἔ­κα­νε πολ­λή προ­σευ­χή καί με­γά­λη ἄ­σκη­ση. Μία φο­ρά τήν ἑ­βδο­μά­δα μα­γεί­ρευ­ε καί ἔ­τρω­γε κά­θε μέ­ρα ἀ­πό αὐ­τό. Μία φο­ρά ἦρ­θε στό Κελ­λί μας ἀλ­λοι­ω­μέ­νος στήν ὄψη· κλαί­γον­τας μοῦ εἶ­πε ὅ­τι τό βρά­δυ προ­σευ­χό­με­νος πε­ρι­κυ­κλώ­θη­κε ἀ­πό λευ­κό ἄ­πλε­το…

Θείας Κοινωνία: Ο μοναχός Γερόντιος, κατά κόσμον Γεώργιος Μούτσος, γεννήθηκε το 1908 στον Πύργο της Ηλείας από πλούσια οικογένεια.   Ο πατέρας του είχε δύο φούρνους μέσα στην πόλη του Πύργου. Από μικρός είχε μεγάλη κλίση προς τον μοναχισμό και ήδη στα 1931 κατάφερε και έφτασε στον πολυπόθητό του Άθωνα. Ως Πελλοπονήσιος πήγε στην Μονή…

Ένα απόγευμα καθόταν στο μπαλκόνι κοιτάζοντας προς την θάλασσα ο Γέρο Γελάσιος. Είχε εκπλαγεί από την φανταστική ομορφιά της Δημιουργίας του Θεού και αναφωνούσε: Τί ωραία είναι τα πάντα μπροστά μου, η θάλασσα, ο ουρανός, τα δάση, τα πουλιά, τα λουλούδια!! Γιατί Χριστέ μου έφτιαξες ένα τέτοιο θαυμαστό κόσμο; Και άκουσε φωνή να του λέγει…

ΓΕΡΟ–ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ Ο ΚΟΜΠΟΣΧΟΙΝΑΣ Τον γνωρίσαμε στις Καρυές. Πάντα σκυφτός, φτωχός, να φτιάχνει κομποσχοίνια· γι’ αυτό τον έλεγαν ο «Γερο-Χαράλαμπος ο Κομποσχοινάς». Πάντα ευδιάθετος, μ’ ένα κρυφό μειδίαμα και να λέει ασταμάτητα την Ευχή, την Ευχή του Ιησού. Γεννήθηκε στα Βουρλά της Μ. Ασίας το 1914. Ήλθε στο Άγιον Όρος το 1937. Επέστρεψε στον κόσμο, όπου…

Υπήρξαν ερημίται εις το Άγιον όρος, οι οποίοι είχαν εις την εν τω κόσμω βιοτήν , μεγάλες κοινωνικάς ή επιστημονικάς θέσεις.Ένας τοιούτος ήτο και ο Καρουλιώτης ιερομόναχος Παρθένιος , Ρώσος πρίγκηπας , ο οποίος κατ’ αρχήν έζησε εις το Κελλίον Άγιος Νικόλαος Μπουραζέρι, όπου και εκάρη μοναχός. Ήτο γραμματεύς του Κελλίου. Κατά την ανοικοδόμηση της εκκλησίας του, έλαβε…

«Ο Γέροντας Άνθιμος Αγιαννανίτης ήταν από τους τελευταίους παλαιούς Αγιορείτες, που στο πρόσωπό του συγκέντρωσε την αυστηρότητα της ασκήσεως, την εμμονή στη μοναχική παράδοση και την απαρέγκλιτη τήρηση της εκκλησιαστικής τάξεως. Ήταν ο εκφραστής του γνησίου Αγιορείτικού μοναχικού πνεύματος…»   http://apantaortodoxias.blogspot.com/2020/10/blog-post_87.html

Όταν οι αδελφοί και πατέρες εύχονταν στον Νεοσκητιώτη γέροντα Θεοφύλακτο «καλό Παράδεισο», εκείνος απαντούσε: “Δεν είναι αχυρώνας ο Παράδεισος για να δεχτεί εμένα το ζώον”! Τέτοια αυτομεμψία είχαν οι άγιοι πατέρες. https://proskynitis.blogspot.com/2020/08/blog-post_591.html

Ὁ Γέρων Καλλίνικος ὁ Ἁγιορείτης ἀνῆκει στίς μεγάλες μορφές τοῦ Ἁγιορειτικοῦ Μοναχισμοῦ. Ὁ Κωνσταντῖνος Θειάσπρης – αὐτό ἦταν τό κοσμικό του ὄνομα – γεννήθηκε στήν Ἀθήνα τό 1853 ἀπό εὐσεβεῖς γονεῖς πού προήρχοντο ἀπό Καπεταναίους τοῦ 1821. Ἦταν ζωηρό καί ἔξυπνο παιδί. Παράλληλα μέ τά μαθήματά του, μελέτησε καί διάφορα Χριστιανικά βιβλία, ἀπό τά ὁποῖα…

Απο τὴν Ἀσκητικὴ καὶ Ἡσυχαστικὴ Ἁγιορείτικη Παράδοση   (Ἦταν κα­λο­καί­ρι 23 Ἰ­ου­λί­ου 1998) Ο π. Γε­ώρ­γιος, κα­τά κό­σμον Γε­ρά­σι­μος Μο­σχο­νᾶς, γεν­νή­θη­κε στίς 6 Σε­πτεμ­βρί­ου 1910 στό χω­ριό Χαυ­δᾶ­τα Κε­φαλ­λη­νί­ας. Ἐ­κεῖ­νο πού τοῦ ἔ­δω­σε τήν πρώ­τη ἀφορ­μή νά σκε­φθῆ τόν μο­να­χι­σμό ἦ­ταν ὁ θά­να­τος τοῦ πα­τέ­ρα του, σέ ἡ­λι­κί­α 35 ἐ­τῶν, ἀ­πό σκω­λη­κο­ει­δί­τι­δα. «Ὅ­ταν εἶ­δα τόν…

Απο την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση Ρώ­τη­σε κά­ποι­ος μο­να­χός τόν γε­ρω–Νι­κή­τα ἀ­πό τήν Σταυ­ρο­νι­κη­τια­νή Κα­λύ­βη τῆς Πα­να­γί­ας Κα­ζάν­σκας, χά­ριν ὠ­φε­λεί­ας καί οἰ­κο­δο­μῆς, τί κα­νό­να κά­νει. Ἀ­πήν­τη­σε: «Ὁ Γέ­ρον­τάς μου στό κοι­νό­βιο μοῦ εἶ­πε νά κά­νω 6 κομ­πο­σχο­ί­νια τοῦ Κυ­ρί­ου καί 6 τῆς Πα­να­γί­ας. Ἐ­γώ τά κά­νω ὅ­λα στήν Πα­να­γί­α. Ἡ τι­μή στήν Πα­να­γί­α σώ­ζει….

. ΣΧ. «ΧΡ. ΒΙΒΛΙΟΓΡAΦΙΑΣ»: Ἡ ἔκδοση αὐτοῦ τοῦ βιβλίου (βλ.σχετ.: 1. http://christianvivliografia.wordpress.com/2011/12/14/ἀπὸ-τὴν-ἀσκητικὴ-καὶ-ἁγιορειτικὴ/, 2. http://christianvivliografia.wordpress.com/2012/01/19/ἂν-ἔσκυβες-δὲν-θὰ-ἤσουν-τώρα-ἐδῶ-ἐξ/, 3. http://christianvivliografia.wordpress.com/2012/01/28/ὀλοζώντανο-περιστατικὸ-ἀποκτήσεως/) συμπίπτει ἀφ᾽ ἑνὸς μὲ τὴν ἐθνική μας περιπέτεια καὶ ἀφ᾽ ἑτέρου μὲ τὴν θεολογικὴ περιπλάνηση στοὺς σκοτεινοὺς δρόμους τῆς “μεταπατερικότητος”. Ἔρχεται τὸ βιβλίο λοιπὸν αὐτὸ νὰ δώσει στερεὰ τροφὴ καὶ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ στὶς δύο αὐτὲς προκλήσεις. Εἰδικῶς στὴν δεύτερη, τῆς λεγομένης “μεταπατερικῆς…

Γέροντας Ηλίας Καρυώτης. Είχε έλθει με τον πατέρα του από τη Β. Ήπειρο, που ήταν ξυλάς κι έμενε στο εργατόσπιτο του Κελιού μας. Πεθαίνοντας ο πατέρας τον άφησε στους Γέροντες. Ήταν ένδεκα χρονών. Είχε γεννηθεί στην Κορυτσά το 1907. Η κουρά του έγινε το 1992. Εμένα η κουρά μου έγινε το 1955. Ήταν απλός, καλός, …

Ο ληστής αυτός, ο Σταμάτης, είχε μεγάλη δράση στα περίχωρα της Χαλκιδικής και κατά καιρούς φαίνεται πως έκανε ληστείες και μέσα στο Άγιον Όρος. Μια μέρα αποφάσισε, με δυο παλληκάρια του, να ληστέψει ένα από τα κελλιά, που βρίσκεται σε κάπως μακρινή απόσταση από τις Καρυές και είναι μεμονωμένο από τα άλλα γύρω κελλιά. Το…

Ιερομόναχος Ευγένιος Διονυσιάτης (1875 – 10 Δεκεμβρίου 1961) Ο κατά κόσμον Ευάγγελος Παντελεήμονος Λημώνης γεννήθηκε στη Χότσιστα Κορυτσάς της Β. Ηπείρου το 1875. Διετέλεσε δάσκα­λος και ήταν γνώστης άριστος της βυζαντινής μουσικής. Όταν κάποτε οι Τούρκοι θέλησαν να κάψουν ένα ελληνικό σχολείο, αποσόβησε την καταστροφή με την προσευχή του, λέγοντας τους Χαιρετισμούς της Πα­ναγίας. Προσήλθε…

Μοναχός Ευτύχιος Δοχειαρίτης (1907 – 10 Δεκεμβρίου 1978) Ο κατά κόσμον Ευάγγελος Ιωάννου Τσιτμής γεννήθηκε στο Αϊβαλί της Μικράς Ασίας το 1907. Εργάσθηκε στη μονή Δοχειαρίου, πολλά χρόνια ως λαϊκός μάγκιπας (φούρναρης). Δόκιμος εγράφη το 1974. Μοναχός εκάρη σε μεγάλη ηλικία το 1976 από τον Γέροντα Βενι­αμίν. Ήταν πορτάρης της μονής. Μετά μία διετία ανεπαύθη…

Ο Γέροντας Αρσένιος (αριστέρά) με τον συνασκητή του, όσιο Ιωσήφ Ησυχαστή. […] Αλλά και πάλιν, την νυχτερινήν εκείνην γαλήνην μας χαλούσε το γαύγισμα ενός σκυλιού, το οποίον ακατάπαυστα γαύγιζε όλη την νύκτα. Ρωτήσαμε τους γείτονες τίνος είναι αυτό το άγριο σκυλί και μας είπαν ότι είναι του ψευτο-Βασίλη. Ψάξε τώρα να μάθης ποιος είναι ψευτο-Βασίλης!…

 Ιωσήφ μοναχός Κουτλουμουσιανοσκητιώτης (1886 – 1992) …Είχε εμπιστοσύνη στον Θεό και μεγάλη ευλάβεια στην Παναγία, την «Καλλονή των ωραίων», όπως την έλεγε. Είχε δίπλα στην κλίνη του και μία μικρή εικόνα της Παναγίας της Οικονόμισσας. «Ό,τι της ζητώ με οικονομεί», έλεγε. 

 Μοναχός Φιλάρετος Σταυρονικητιανός (1892 -1975)  Στον κόσμο ονομαζόταν Ιωάννης Ντούσα του Ιωάννου και της Μαρίας.  Ο αληθινός αυτός φίλος της αρετής Φιλάρετος, γεννήθηκε στην Τρανσυλβανία της Ρουμανίας το 1892. Έκανε τον γεωργό και τον βοσκό στην πατρίδα του. Το 1912 ήλθε στο Άγιον Όρος και πήγε στη σκήτη Αγίου Δημητρίου – Λάκκου. Εκάρη μοναχός στο…

Στις 14 Μαΐου 1999, σε ηλικία 103 ετών, ανεπαύθη εν Κυρίω ο υπεραιωνόβιος π. Ησύχιος, μετά από την μακρά δοκιμασία που του επεφύλαξαν τα γηρατειά του. Ο γερο-Ησύχιος, κατά κόσμον Νικόλαος Λαμπίρης, γεννήθηκε στο χωριό Σαπρίκι της Μεσσηνείας το 1896. Τα πρώτα γράμματα έμαθε στο σχολείο του χωριού του, στο οποίο πήρε τέσσερις τάξεις. Κατόπιν…

 Γέροντας Ηρωδίωνας της Καψάλας ο δια Χριστόν σαλός   Ήταν δύσκολο να φτάσεις στο κελί του, ακόμα και αν το ήξερες. Ζούσα για μήνες στην περιοχή και δεν καταλάβαινα τις οδηγίες για τα μονοπάτια. Τόσο μπερδεμένα ήταν. Μια φορά καθώς πηγαίναμε μαζί με τον ασκητή πού με φιλοξενούσε για ψώνια στις Καρυές είδα από μακριά…

  Ἀπὸ τὴν Ἀσκητικὴ καὶ Ἡσυχαστικὴ Ἁγιορείτικη Παράδοση   O π. Γε­ώρ­γιος γεν­νή­θη­κε τό 1902 στό Σου­φλί τῆς Θρά­κης καί στήν βάπτισή του ὠ­νο­μά­στη­κε Δῆ­μος (Κο­ζᾶ­κος). Σέ ἡ­λι­κί­α 23 ἐ­τῶν ἦρ­θε γιά νά μο­νά­ση καί οἰ­κο­νό­μη­σε ἡ Πα­να­γί­α νά βρῆ ἕ­ναν ἅ­γιο Γέ- ροντα, τόν Χα­τζη­γε­ωρ­γι­ά­τη π. Εὐ­λό­γιο. Ἔ­γι­νε ἡ κου­ρά του τό ἔ­τος 1928…

Ο κατά κόσμον Ιωάννης Στογιάννης του Πέτρου και της Μαρίας γεννήθηκε στο χωριό Σωκράκι της Κέρκυρας το 1912. Προσήλθε το 1939 και το 1940 εκάρη μοναχός στο Κουτλουμουσιανό Κελλί του Αγίου Σπυρίδωνος (Κερκυραίων), στο οποίο παρέμεινε έως της εκδημίας του, δίχως να εξέλθει ποτέ στον κόσμο. Ανεπαύθη εν Κυρίω στις 23.1.1988. Όσοι τον θυμούνται με…

  Ἀπὸ τὴν Ἀσκητικὴ καὶ Ἡσυχαστικὴ Ἁγιορείτικη Παράδοση Ήταν Ἠ­πει­ρώ­της στήν κα­τα­γω­γή. Γεν­νή­θη­κε τό 1913 στήν Φορ­τῶ­σα, ἕ­να χω­ριό τῶν Ἰ­ω­αν­νί­νων, ἀ­πό τόν Δη­μή­τριο καί τήν Χρυ­σαυ­γή. Οἱ γο­νεῖς του ἦ­ταν τα­πει­νοί καί πτω­χοί ἀλ­λά πι­στοί καί εὐ­γε­νεῖς. Τόν βάπτισαν δί­δον­τάς του τό ὄ­νο­μα Νι­κό­λα­ος καί τόν ἀ­νέ­θρε­ψαν μέ τήν ἁ­πλή, πα­ρα­δο­σια­κή εὐ­λά­βεια τῆς ὑ­πα­ί­θρου. Ἔ­μα­θε…