Σ’ένα χωριό κτιζόταν μιά εκκλησία κι ο καθένας βοηθούσε όπως μπορούσε. Όποιος είχε ζώο το διέθετε για να κουβαλάει πέτρες και όσοι ήταν γεροί δούλευαν. Στό χωριό ήταν και μιά γιαγιά πολύ φτωχή,πού δεν είχε τίποτα να δώσει για τον ναό. Πονούσε η ψυχή της γι’αυτό και καθώς περνούσαν τα ζώα πού κουβαλούσαν τις πέτρες,μάζευε…

Τό εγκόλπιο τού Οσίου Γεωργίου Καρσλίδη κατα τήν ανακομιδή…. Η γιαγιά του κοιμήθηκε όταν ήταν μόλις επτά χρονών, αφήνοντας του πολύτιμη κληρονομιά μαζί με τη θεοσέβεια και μία φιλντισένια εικόνα της Παναγίας – σε μορφή επιστήθιου εγκολπίου…. την οποία έφερε πάντα πάνω του. Όταν έφτασε στην ηλικία των 18 χειροτονήθηκε διάκονος. Έγινε ταυτόχρονα μάρτυρας της…

Στους μνησίκακους τόνιζε:αν δεν μπορείς να συγχωρέσεις, μην κοινωνάς, γιατί παίρνεις φωτιά!Σε αυτούς που ήταν μόνο μαλωμένοι έλεγε να πάνε να συγχωρεθούν. Αν κάποιος του δικαιολογούνταν ότι ο άλλος δεν θα τον δεχτεί, του υπεδείκνυε…

Έλεγε πρός τά πνευματικά του τέκνα. Ο κόσμος έχει φύγει από τήν αθωότητα καί τήν αγαθότητα. Όσο περνούν τα χρόνια βαδίζουμε πρός τήν καταστροφή. Ο Θεός νά μάς λυπηθεί. Ο Θεός αυτά δεν τα θέλει. Πρίν 50 χρόνια ο κόσμος ήταν πολύ διαφορετικός.  Όταν πήγα στό μοναστήρι ήμουν 7 χρονών.

του Νεκτάριου Δαπέργολα, Διδάκτορος Ιστορίας Πολλαπλασιάζονται λοιπόν οι φωνές της βλασφημίας μέσα σ’ αυτή τη μαζική παράκρουση που έφερε στις ζωές μας η δήθεν πανδημία. Και εντείνονται δυστυχώς και μέσα στον επίσημο εκκλησιαστικό χώρο, καθώς όλο και περισσότεροι επίσκοποι και ιερείς μάς καλούν να υπακούσουμε στους φερόμενους ως «ειδικούς» και στα λεγόμενα «υγειονομικά μέτρα» ως…

Οι χωρικοί σχολιάζουν ότι τις συμβουλές που τους έδινε Ο γέροντας, δεν τις άκουγες την εποχή εκείνη. Τα λόγια του ήταν σταθερά, κοφτά ,αλλά με πνευματική εξουσία και Θεία Χάρη, και όποιος τον άκουγε κατανυσσόταν στην καρδιά και ερχόταν σε μετάνοια.

Στον γάμο της Ελπίδας Καλαϊτζίδου ο Όσιος Γεώργιος Καρσλίδης της έκανε δώρο ένα τραπεζομάντηλο που το κέντησε ο ίδιος με τα χέρια του. Την άλλη μέρα όμως ήρθαν οι συγχωριανές της και μόλις το είδαν άρχισαν να το σχολιάζουν επιτιμητικά. “Πώς το έκανε αυτό ο Γέροντας; Σ’ άλλους χάρισε τόσο όμορφα δώρα και σ’ εσένα…

Να έχετε πραότητα και αν σας προσβάλλη ο άλλος, , να μη θέλετε να τον εκδικηθείτε, αλλά να τον συγχωρείτε και να του δείχνετε καλοσύνη. Και με την αγάπη, που θα του δείξετε, θα τον υποχρεώσετε να σας ζητήση συγγνώμη, εάν βέβαια είναι άνθρωπος με συνείδηση.

 – Θα γίνει πόλεμος. Να κάνετε καταφύγια, γιατί ο πόλεμος θα είναι με πυρηνικά.  Τότε θα περπατάτε τριάντα χιλιόμετρα για να δείτε άνθρωπο. Και όταν τον συναντήσετε θα λέτε: Δόξα τω Θεώ, βρήκα επιτέλους ένα άνθρωπο! από το βιβλίο του Μοναχού Μωϋσέως Αγιορείτου: ”Ο Όσιος Γεώργιος της Δράμας”.

Όσιος Γεώργιος της Δράμας ο Καρσλίδης (1901-1959). Είναι η μεγάλη νύχτα των θαυμάτων, όπως στην Δράμα του 1939, που η οικογένεια Μίχα τραβά, για μιαν ακόμη φορά τον Γολγοθά της. Τα παιδιά που γεννιόταν πέθαιναν πριν συμπληρώσουν τον έκτο μήνα της ζωής τους, εκτός από τον τελευταίο, τον Ανδρέα. Και να που τώρα κι αυτός…

*Από το νέο βιβλίο: «Ο Όσιος Γεώργιος της Δράμας – Ο Άγιος των πτωχών και των πονεμένων» Η ζωή κοντά στον Όσιο Γεώργιο Καρσλίδη ήταν για τον καθένα αποκαλυπτική. Οι άνθρωποι κοντά του αξιώνονταν να δουν θαυμαστά γεγονότα και να τονωθεί η πίστη τους. Έβλεπαν σημεία από τον ουράνιο κόσμο και έμπαιναν σε μία άγνωστη…

(Όσο σκληρά κι αν φαίνονται ή ακούγονται… Δεν γίνεται πλέον να μην ακούγεται η αλήθεια. Τα λένε κοτζάμ Άγιοι. Δεν θα τα λέμε εμείς;) Ομιλεί ο πατέρας Στέφανος Αναγνωστόπουλος: ~ Θα σας πω όμως μια φοβερή αληθινή ιστορία για μια μαμή, πώς σώθηκε επί των παιδικών μου ημερών. “Τρείς γυναίκες το 1938, ξεκίνησαν για εξομολόγηση, στον…

  Όταν λειτουργούσε ο Γέροντας [o άγιος Γεώργιος (Καρσλίδης)], συλλειτουργούσαν μαζί του διάφοροι άγιοι. Μέσα στο ιερό ακουγόντουσαν πολλές φωνές και διάφορες ψαλμωδίες. Όταν έβγαζε τα Άγια, δεν ήταν μόνος του αλλά και πολλοί άλλοι κατά περίπτωση. Αλλά δεν μας επέτρεπε ούτε να ρωτούμε ούτε να λέμε τίποτε για όλα αυτά… Ο Γέροντας δεν έχει…

 -Μάνα, Ταμάμα, που ήσουνα εσύ και σε βλέπω τώρα; -Καλά Γέροντα, δε με είδες; Εχθές στον εσπερινό ήμουνα, σήμερα στη λειτουργία. Δε με είδες; -Δε σε είδα στην Εκκλησία. Τα ρούχα σου έβλεπα. Εσένα δε σε έβλεπα. -Πάτερ άφησα μια κλώσα με δώδεκα πουλάκια στο σπίτι κι ο νους μου ήταν εκεί!  Όταν ο Άγιος…

  Τιμάμε σήμερα, αδελφοί μου αγαπητοί, έναν άσημο ιερομόναχο, έναν φτωχό παπαδάκο, έναν ολιγογράμματο κληρικό, έναν φιλάσθενο άνθρωπο. Υπήρξε κρυμμένος, αφανής, άδοξος, άγνωστος στους πολλούς, ενίοτε παρεξηγημένος, κυνηγημένος, δίχως εξωτερικά φανταχτερά προσόντα, λογιότητα, ρητορεία, υψηλές γνωριμίες, παρεμβάσεις στην κοινωνική ζωή δυναμικές, μεγάλη συνοδεία και δημοσιότητα. Πού τον βρήκε ο Θεός; Τι ήταν αυτό που τον…

  Είπε κάποτε ο όσιος Γεώργιος: «Είναι θέλημα Θεού να φύγω. Η αμαρτία προχώρησε πολύ. Μέσα στην αμαρτία κυλιέται ο κόσμος και δεν το καταλαβαίνει. Αυτά με κουράζουν, δεν αντέχω. Λυπάμαι μόνο τον κήπο μου, που τα δένδρα μου δεν πρόλαβαν να δυναμώσουν και με τον πρώτο άνεμο θα λυγίσουν… Τα πρόβατά μου θα σκορπίσουν… θα…

Ο όσιος Γεώργιος της Δράμας (Καρσλίδης).   Επί κατοχής, κάποιος νέος σκότωσε ζαρκάδια και πήγε να το εξομολογηθεί στον όσιο [στον όσιο Γεώργιο (1901-1959)], γιατί όλοι του έλεγαν ότι αυτό που έκανε είναι αμαρτία. Στην εξομολόγηση του είπε ο όσιος: – Γνωρίζω, όχι παιδί μου, δεν έκανες αμαρτία, ο Θεός σου τα έστειλε, γιατί ήσασταν…

 Όταν ο Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης έβγαζε την Θεία Κοινωνία, δεν ακουγόταν ούτε ψίθυρος, τίποτε. Και αν κάτι ήθελε να πει, ακουμπούσε το Άγιο Ποτήριο στην Αγία Τράπεζα, έβγαινε έξω, έκανε τις παρατηρήσεις και μετά το ξαναέπαιρνε.

  Μια γυναίκα από την Καλλίφυτο Δράμας διηγήθηκε πως επί βουλγαρικής κατοχής έλεγε [ο όσιος Γεώργιος (Καρσλίδης) της Δράμας]: – Τα βράδια να έρχεστε όποτε μπορείτε κοντά μου. Ο όσιος Γεώργιος (Καρσλίδης) της Δράμας (1901-1959). Οι γονείς έπαιρναν και τα παιδιά μαζί τους γιατί το ζητούσε ο άγιος Γέροντας. Έλεγε τότε: – Θα ‘ρθει μια…

 Μια μητέρα, λόγω κάποιου σοβαρού οικογενειακού προβλήματος, την έστειλε [ο όσιος Γεώργιος (Καρσλίδης) της Δράμας] με τα τέσσερα παιδιά της να μείνουν τρία μερόνυχτα στον Άγιο Γρηγόριο στη Νέα Καρβάλη [Καβάλας]. Μάλιστα της είπε: “Θα είμαι και εγώ εκεί”.  Το τρίτο βράδυ άκουσαν, δίχως να βλέπουν, βήματα και το θόρυβο μπαστουνιού. Στη συνέχεια άκουσαν τον…

    Πάντοτε λιτός, απλός, άγρυπνος, νηστευτής και δεόμενος. Επιλεγμένα σιωπηλός, λιγομίλητος, προσεκτικός, αυστηρός, και σοβαρός. Αν και φιλάσθενος, ανάπηρος και αδύναμος, δεν υπήρξε νωχελής, ακηδιαστής και υποχωρητικός στη γενναία του άσκηση. Σε μεγάλη ανάγκη επισκεπτόταν ο ίδιος φτωχούς και ασθενείς. Είχε βοηθηθεί ο ίδιος πολύ με τον μακρύ, ταπεινό του αγώνα κι έτσι μπορούσε να…

Προσευχή δίχως ἐλεημοσύνη εἶναι νεκρή. Νά ζεῖτε τίμια ταπεινά καί ὅσο μπορεῖτε ν᾿ ἁπλώνετε τό χέρι σας στήν ἐλεημοσύνη. Ἄν κάνετε ἔργα καλά, ἄλλη ζωή θά ἔχετε ἀπέραντη ἀγαλλίαση.

 Παιδιά μου, ο κόσμος έχει φύγει από την αθωότητα κι από την καλωσύνη! Κάθε μέρα και προς το κακό φροντίζει να βαδίζη. Όσο περνούν τα χρόνια βαδίζουμε στην καταστροφή και ο Θεός αυτά δεν τα θέλει. Πόση διαφορά υπάρχει σήμερα, από πριν πενήντα χρόνια! Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης.   http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/09/blog-post_380.html?m=1

Ο ΑΓ. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΚΑΡΣΛΙΔΗΣ ΓΙΑ ΤΟ ΣΑΡΑΝΤΑΛΕΙΤΟΥΡΓΟ  Περιστατικὰ ποὺ ἀναφέρει ὁ βιογράφος τοῦ Ἁγίου, Μωυσῆς Μοναχὸς Ἁγιορείτης,  στὸ 14ο βιβλίο τῆς σειρᾶς «ΑΘΩΝΙΚΑ ΑΝΘΗ»ὑπὸ τὸν τίτλο «Η ΑΓΙΟΤΗΤΑ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΟΡΘΩΤΗ ΣΗΜΕΡΑ;» (ἐκδ. «ΤΗΝΟΣ», Ἀθῆναι 2010) .           Ὅταν λειτουργοῦσε γινόταν ἄλλος ἄνθρωπος. Οἱ ἐκκλησιαζόμενοι ἄκουγαν διαφόρους ἤχους στό ἱερό βῆμα ἀπό οὐράνιους ἐπισκέπτες του….

 http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/08/blog-post_14.html

Ο ναός της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στο χωριό Τιακ Κιλισά, που θα φυλάσσονται η λάρνακα με τα οστά του Οσίου Γεωργίου Καρσλίδη (φωτ.: Σελίδα στο Facebook «Χωρίς παρελθόν δεν έχει μέλλον») Η επιθυμία του Οσίου Γεωργίου Καρσλίδη, που απεβίωσε το 1959 στη Δράμα, να επιστραφούν τα λείψανά του στη γενέτειρά του, το χωριό Χαντίκ της…

     Ο άγιος Γεώργιος Καρσλίδης (το βαπτιστικό του όνομα ήταν Αθανάσιος) γεννήθηκε το 1901 στην Αργυρούπολη του Πόντου (Γκιουμούς Χανέ). Ορφάνεψε πολύ μικρός και μεγάλωσε με μοναδική παρηγοριά την καλή και ευσεβή γιαγιά του.  Ο μεγάλος αδελφός του αγίου τον έστελνε να βόσκει πρόβατα και, παρά τη θλίψη της γιαγιάς, τον μάλωνε και τον…

Μια μέρα καθόταν ο Γέροντας έξω από το σπίτι μου. Ήρθε μια γυναίκα και συζήτησε αρκετή ώρα μαζί του. Ο Γέροντας επαίνεσε κάποια γνωστή της. Τότε η γυναίκα του λέει: -Γιατί, πάτερ, την επαινείς τόσο; -Αυτή, μάνα μου, και τι δεν έκανε. Πεθαμένους ξημέρωσε (δηλαδή ξενυχτούσε στα σπίτια που είχαν νεκρό), ορφανά βοήθησε, γεφύρια έχτισε,…