Ὁ μὲν κς΄. (26ος) Κανὼν τῶν Ἁγίων Ἀποστόλων διορίζει, ὅτι μόνον οἱ Ἀναγνῶσται καὶ Ψάλται ἔχουν ἄδειαν νὰ ὑπανδρευτοῦν ὕστερα ἀπὸ τὴν χειροτονίαν.* Ὅλοι δὲ οἱ ἄλλοι, δηλαδὴ Πρεσβύτεροι, Διάκονοι καὶ Ὑποδιάκονοι, δὲν ἔχουν ἄδειαν νὰ ὑπανδρευθοῦν ὕστερα ἀπὸ τὴν χειροτονίαν. Ὁ δὲ ς΄ (6ος) τῆς Οἰκουμενικῆς ς΄ (6ης) τοῦτον τὸν ἴδιον Κανόνα τῶν Ἀποστόλων…

ΗΜΕΡΑ Λ΄. Περὶ τῆς ἀποκρίσεως ὅπου δίδει ἡ συνείδησις τοῦ καθενός. Α΄. Ἐρωτῶ τὴν συνείδησίν μου· διὰ ποῖον τέλος ὁ Θεὸς μὲ ἔβαλεν εἰς τὸν κόσμον; Καὶ μοῦ ἀποκρίνεται, ὅτι μὲ ἔβαλε, διὰ νὰ σωθῶ. Β΄. Πόσα μέσα μοῦ ἔδωκεν διὰ νὰ σωθῶ; Ἡ συνείδησίς μου ἀποκρίνεται, ὅτι μοῦ ἔδωκεν ἄπειρα κατὰ φύσιν καὶ κατὰ…

  ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΗ´   Ἡ ψυχὴ πρέπει νὰ διατηρῆται σὲ νοερὴ μοναξιὰ καὶ ἡσυχία, γιὰ νὰ φέρῃ ὁ Θεὸς τὴν δική του εἰρήνη μέσα της     Ἐπειδὴ ὁ Θεὸς τῶν θεῶν καὶ Κύριος τῶν κυρίων ἔκανε τὴν ψυχή σου γιὰ κατοικία καὶ δικό του ναό, πρέπει νὰ τὴν τιμᾷς τόσο πολύ, ὥστε νὰ μὴν…

ΗΜΕΡΑ ΚΘ΄. Περὶ τῆς μετὰ τὴν Ανάστασιν ἀθανασίας τῆς ψυχῆς καὶ τοῦ σώματος.   Α΄. Κάθε ἄνθρωπος ἔχει νὰ ὑπάγῃ εἰς ἕνα τόπον τῆς ἄλλης ζωῆς, μένοντας ἀθάνατος κατά τὴν ψυχὴν καὶ τὸ σῶμα, ἢ εἰς τὸν Παράδεισον ἢ εἰς τὴν κόλασιν· Τοῦτον τὸν τόπον κάθε ἕνας τὸν ἑτοιμάζει ἀπὸ ταύτην τὴν ζωήν, ἢ μὲ…

ΗΜΕΡΑ ΚΕ΄. Περὶ τῆς ἀναβολῆς τοῦ καιροῦ. Α΄. Ἤμαρτον· λοιπὸν ἢ κόλασις, ἢ μετάνοια· καὶ ἁμαρτάνω ἀκόμη; Καὶ ζῶ εὐχαριστημένος μὲ τὴν ἐλπίδα πὼς ἔχω νὰ μετανοήσω; Ἄχ! Ἀλλὰ ποῖος μὲ βεβαιώνει πῶς ἔχω νὰ τὸ ἐπιτύχω; Ποῖος μὲ βεβαιώνει πὼς θὰ ἔχω καιρὸν νὰ μετανοήσω; Β΄. Καὶ ἂν λάβω καιρόν, ἄραγε θὰ ἔχω τὸν…

ΗΜΕΡΑ ΚΔ΄. Περὶ τῆς αἰωνίου κολάσεως. Α΄. Ἡ κόλασις εἶναι, τὸ νὰ ὑστερηθῇ τινὰς τὸν Θεὸν διὰ πάντα. Β΄. Εἶναι τὸ νὰ καίεται τινὰς μέσα εἰς τὸ πῦρ διὰ πάντα. Γ΄. Εἶναι τὸ νὰ ἀπελπίζεται τινὰς διὰ πάντα χωρὶς θεραπείαν· ὤ τί ἀνυπόφορος εἶναι τοῦτο τὸ πάντοτε! Ὤ τί ἀνυπόφορος εἶναι αὕτη ἡ αἰωνιότης!

ΗΜΕΡΑ ΚΓ΄. Περὶ τῆς ἐξομολογήσεως ἑνὸς κολασμένου.   Α΄. Κάθε κολασμένος ἔτσι ἔχῃ νὰ λέγῃ· ὁ Θεὸς ἔκαμνε πολλὰ διὰ νὰ μὲ σώσῃ· πόσας εὐεργεσίας τῆς φύσεως καὶ τῆς χάριτος μου ἔκαμνε διὰ νὰ μὲ ὑποχρεώσῃ νὰ τὸν ἀγαπῶ; Πόσας ἐμπνεύσεις, πόσους φωτισμούς, πόσα μυστήρια μου ἔδωκε διὰ νὰ μὲ μεταφέρῃ εἰς τὴν ὁδὸν τῆς…

ΗΜΕΡΑ ΚΒ΄. Περὶ τοῦ ἀριθμοῦ τῶν κολαζομένων. Α΄. Εἶναι εὔκολον νὰ κολασθῶμεν, ὅτι ἡ στράτα τῆς κολάσεως εἶναι πολὺ πλατεῖα καὶ πολλοὶ ὑπάγουν δι’ ἐκείνης, καθὼς λέγει ὁ Χριστός. Γ΄. Ἀπ’ ἀρχῆς κόσμου ἕως τώρα οἱ περισσότεροι ἐκολάσθησαν, ὡς λέγουν οἱ Πατέρες· καὶ οἱ περισσότεροι ἀκόμη θέλουν κολασθῆ λοιπὸν ἐγὼ τί στοχάζομαι διὰ λόγου μου;

ΗΜΕΡΑ ΚΑ΄. Περὶ τοῦ ἀβεβαίου τῆς σωτηρίας. Α΄. Ἐγώ εἶμαι ἔνοχος κολάσεως ἐπειδὴ ἥμαρτον καὶ δὲν ἠξεύρω βέβαια ἂν ὁ Θεός μοῦ ἐσυγχώρησε τὰς ἁμαρτίας μου. Γ΄. Θέλω ὑπάγει εἰς τὴν κόλασιν ἂν δὲν ἀλλάξω ζωὴν καὶ ἂν δὲν κάμνω καρποὺς μετανοίας· καὶ δὲν ἠξεύρω βέβαια ἂν ἀλλάξω ζωὴν πρὶν ἀποθάνω. Ἄχ!

ΗΜΕΡΑ Κ΄. Περὶ τῆς συστάσεως τῶν κολαζομένων.   Α΄. Τί κάνουν εἰς τὴν κόλασιν οἱ κολασμένοι; Καταλαμβάνουν τὴν ἄπειρον κακίαν τῆς ἁμαρτίας, τὴν ὁποίαν τώρα δὲν ψηφοῦν. Β΄. Λαμβάνουν τὴν παίδευσιν τῆς ἁμαρτίας, τὴν ὁποίαν τώρα δὲν φροντίζουν. Γ΄. Καταρῶνται τὴν αἰτίαν τῆς ἁμαρτίας, τὴν ὀποίαν τώρα δὲν φεύγουν· ὦ ἀθλία ζωὴ τῶν κολασμένων! Οἱ…

  ΗΜΕΡΑ ΙΑ΄. Περὶ μετανοίας.   Α΄. Ἐὰν ἥμαρτον, ἔχω χρέος νὰ μετανοήσω· δὲν εἶναι ἔτσι; Ἀλλὰ πότε ἔχω νὰ μετανοήσω; Ὕστερα ἀπὸ τὸν θάνατον; Εἶναι ἀδύνατον, διότι δὲν ἔχω πλέον καιρὸν. Γ΄. Ἄλλος καιρὸς δὲν εἶναι εἰς τὴν ἐξουσίαν μου, πάρεξ τὸ παρὸν· λοιπὸν πρέπει νὰ μετανοήσω τώρα εὐθύς, διότι μετὰ ταῦτα ἐνδέχεται νὰ…

ΗΜΕΡΑ ΙΒ΄. Περὶ τῆς τελευταίας Κρίσεως. Α΄. Ὅλα τὰ σημεῖα ὅπου ἔχουν νὰ γίνουν εἰς τὴν μέλλουσαν κρίσιν, καθὼς τὰ σημειώνουν αἱ Θεῖαι Γραφαί, θέλουν εἶναι ταῦτα· ὁ ἥλιος σκοτεινιασμένος· ἡ σελήνη αἱματώδης ὡς ἀπὸ μαῦρον αἶμα· οἱ ἀστέρες πίπτοντες· ἡ θάλασσα ἠχοῦσα· ἡ γῆ ἀνοίγουσα βαθυτάτας φάραγγας· σεισμοὶ φοβεροὶ· πόλεμοι φρικτοὶ καὶ ἄλλα πολλά….

ΗΜΕΡΑ IΓ΄. Περὶ τῆς ἀναστάσεως τῶν νεκρῶν.   Α΄. Εἰς τὴν φοβερὰν φωνὴν τῶν Ἀγγελικῶν σαλπίγγων θέλει ἀναστηθῆ τοῦτο μου τὸ κορμὶ ἀπὸ ἐκεῖνον τὸν ἴδιον τόπον ὅπου κείτεται τεθαμμένον. Β΄. Θέλει κραχθῆ ἡ ψυχή μου ἀπὸ ὅθεν εὑρίσκεται, διὰ νὰ ἑνωθῇ δεύτερον μὲ τὸ κορμί μου. Γ΄. Θέλει εἶναι ἀθάνατον τὸ κορμί μου ὁμοῦ…

ΗΜΕΡΑ ΙϚ. Περὶ τοῦ χωρισμοῦ τῶν δικαίων καὶ τῶν ἁμαρτωλῶν.   Α΄. Εἰς ταύτην τὴν ζωὴν κατοικοῦν ὁμοῦ ἀθῶοι καὶ πταῖσται, δίκαιοι καὶ ἁμαρτωλοὶ καὶ μετὰ τὸν θάνατον ἀκόμη ὁμοῦ θάπτονται· ἀλλὰ τότε ἔχουν νὰ χωρισθοῦν ἀπὸ τοὺς Ἀγγέλους οἱ δίκαιοι ἀπὸ τοὺς ἁμαρτωλοὺς· καὶ εἰς μὲν τὴν δεξιὰν θὰ εἶναι οἱ δίκαιοι καὶ ἴσως…

ΗΜΕΡΑ ΙΕ΄. Περὶ τῆς φανερώσεως τῆς συνειδήσεως ἐν τῇ μελλούσῃ κρίσει.   Α΄. Ἀπὸ ὅλας τὰς ἁμαρτίας μου οὐδεμίᾳ θέλει κρυφθῆ τότε, ἢ νὰ σιωπηθῇ· ἀλλὰ ὄλαι θέλουν φανερωθῆ· ὅλαι θέλουν ἀναγνωσθῆ· ὅλοι θέλουν τὰς ἀκούσουν· καὶ τί λογῆς σύγχυσις καὶ καταισχύνη θέλει εἶναι τότε ἡ ἰδική μου; Β΄. Πόσαι ἁμαρτίαι κρυφαὶ ἔχουν τότε νὰ…

ΗΜΕΡΑ ΙΔ΄. Περὶ τῆς ἐλεύσεως τοῦ Χριστοῦ.     Α΄. Θέλει ἔλθη ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς θριαμβευτὴς μὲ τὸν Σταυρόν Του, συντροφευμένος ἀπὸ μυριάδας Ἀγγέλων, ἔχων κοντὰ Του τὴν Ὑπεραγίαν Μητέρα Του, περικυκλωμένος ἀπὸ τοὺς Ἀποστόλους καὶ ὅλους τοὺς Ἁγίους· φοβερός, ἔνδοξος, καθήμενος ἐπάνω τῶν νεφελῶν. Καὶ ὡς Πλάστης θέλει μοῦ ζητήσει λογαριασμὸν διὰ τόσας χάριτας…

  ΗΜΕΡΑ ΙΖ΄. Περὶ τῆς τελευταίας ἀποφάσεως. Α΄. Ἀφ’οὖ χωρισθοῦν οἱ ἁμαρτωλοὶ ἀπό τοὺς δικαίους, θέλει κάμνει ὁ Ἰησοῦς Χριστὸς τὴν ἀπόφασιν, ἡ ὁποία θέλει εἶναι διὰ πάντα στερεὰν καὶ ἀπαρασάλευτος.   Β΄. Ἀπόφασις, ἡ ὁποία θέλει βαλθῆ εὐθὺς εἰς πρᾶξιν.

ΗΜΕΡΑ IΘ΄. Περὶ τῆς κολάσεως.   Α΄. Τί εἶναι ἡ κόλασις; Εἶναι μία φυλακὴ ὅλη σκότος, ὅπου ζοῦν οἱ κολασμένοι μὲ ἀλύσεις, χωρὶς ἐλπίδα ἐλευθερίας. Β΄. Εἶναι μία κατοικία ὅλη πῦρ, ὅπου πάντοτε ἀνάπτει καὶ ποτὲ δὲν σβύννεται. Γ΄. Εἶναι τόπος ὅλων τῶν τιμωριῶν, ὅπου εἶναι πάντοτε ὅλαι αἱ ποιναί καὶ ὅπου ποτὲ δὲν εὑρίσκεται…

ΗΜΕΡΑ ΙΗ΄. Περὶ τῆς τιμῆς τοῦ Κυρίου. Α΄. Τόσον ἀξίζει μία στιγμὴ τοῦ καιροῦ, ὅσον ἀξίζει ὅλος ὁ καιρός· διότι μία ψυχὴ ὅπου ὑστερήθη τὸν Θεὸν διὰ τὴν ἁμαρτίαν, εἰς μίαν μόνην στιγμὴν καιροῦ ἠμπορεῖ νὰ τὸν κερδίσῃ. Ὅθεν ἐσὺ εἰπὲ εἰς τὸν ἑαυτόν σου. Πόσον καλὸν ἠμπορῶ νὰ κάμνω εἰς ταύτην τὴν ἡμέραν καὶ…

ΗΜΕΡΑ Ε΄. Περὶ τῆς καταστάσεως τοῦ ἀποθνήσκοντος. Α΄. Αἱ περασμέναι ἁμαρτίαι τὸν θλίβουν, διότι εἰς αὐτὰς δὲν μετενόησε καθὼς πρέπει.   Β΄. Ἡ παροῦσα κατάστασις τὸν πικραίνει διότι βλέπει τόσους κινδύνους καὶ δὲν ἔχει πῶς νὰ τοὺς φύγῃ.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΖ´   Ἡ ψυχὴ πρέπει νὰ ἀποφεύγῃ κάθε τιμὴ καὶ νὰ ἀγαπᾷ τὴν ταπείνωσι καὶ τὴν πτωχεία τοῦ Πνεύματος, μὲ τὴν ὁποία ἀποκτᾶται ἡ εἰρήνη τῆς ψυχῆς. Λοιπόν, ἀδελφέ, ἂν ἀγαπᾷς τὴν εἰρήνη τῆς καρδιᾶς, ἀγωνίζου νὰ εἰσέλθης σ᾿ αὐτὴν ἀπὸ τὴν πόρτα τῆς ταπεινώσεως (γιατὶ δὲν ὑπάρχει ἄλλη εἴσοδος σ᾿ αὐτὴν ἐκτὸς ἀπὸ…

ΗΜΕΡΑ Κ΄. Περὶ τῆς συστάσεως τῶν κολαζομένων.   Α΄. Τί κάνουν εἰς τὴν κόλασιν οἱ κολασμένοι; Καταλαμβάνουν τὴν ἄπειρον κακίαν τῆς ἁμαρτίας, τὴν ὁποίαν τώρα δὲν ψηφοῦν. Β΄. Λαμβάνουν τὴν παίδευσιν τῆς ἁμαρτίας, τὴν ὁποίαν τώρα δὲν φροντίζουν.

  ΗΜΕΡΑ Δ΄. Περὶ ἑτοιμασίας εἰς τον θάνατον.     Α΄. Τί πρέπει νὰ κάμνω, διὰ νὰ ἀποθάνω καλά; Ἐκεῖνα τὰ καλὰ ὅπου ἐκείνην τὴν ὥραν θέλω νὰ ἔχω κατορθωμένα.   Β΄. Ἐκεῖνα ὅπου δὲν ἠμπορῶ ἴσως νὰ κάμνω εἰς ἐκείνην τὴν ὥραν.

  ΗΜΕΡΑ Γ΄. Περὶ τῆς εἰδήσεως τοῦ θανάτου. Α΄. Ἂν δὲν ἀποθάνω ἀπὸ ἕναν αἰφνίδιον θάνατον, θέλω λάβει εἰς ἕνα καιρὸν τὴν εἴδησιν διὰ νὰ διορθωθῶ καὶ ἴσως τότε νὰ ἔχω καιρὸν διὰ νὰ ἐξομολογηθῶ· ἀλλὰ μὲ βίαν τότε ἠμπορῶ νὰ ὁμιλήσω ἀπὸ τὸ βάρος τῆς ἀρρωστείας; Β΄. Ἴσως νὰ ἔχω νοῦν διὰ νὰ ἐξετασθῶ…

ΠΡΟΛΟΓΟΣ   Δύο ειδών ζώα φαίνονταν στον παλαιό Νόμο παρόμοια ακάθαρτα· εκείνα που δεν είχαν πόδια και εκείνα που είχαν πολλά πόδια. Θέλησε, λοιπόν, ο Κύριος να μας διδάξει έτσι, ότι δύο ειδών άνθρωποι δεν είναι δυνατό να του αρέσουν, εκείνοι που κατασαπίζουν σε μία άξια κατηγορίας αργία και αντίθετα, εκείνοι, που, θέλοντας να κάνουν…

  ΗΜΕΡΑ Β΄. Περὶ τοῦ ἀβεβαίου τῆς ὥρας τοῦ θανάτου.     Α΄. Ἐδόθη ἀπόφασις· χρειάζεται νὰ ἀποθάνω, ἀλλὰ δὲν ἠξεύρω τὸν καιρόν ἠμπορῶ νὰ ἀποθάνω εἰς ταύτην τὴν ἡμέραν, εἰς ταύτην τὴν ὥραν.   Β΄. Ἀλλὰ δὲν ἠξεύρω τὸν τόπον· ἠμπορῶ νὰ ἀποθάνω ἢ ἐκεῖ ὅπου κοιμῶμαι, ἢ ἐκεῖ ὅπου περιπατῶ, ἢ ἐκεῖ ὅπου…

  Εξέταζε καλά εκείνα, που έρχονται στην καρδιά σου για να πεις, πριν να περάσουν στη γλώσσα και θα βρεις πολλά, που είναι καλύτερα να μην βγουν από το στόμα σου. • Aκόμη γνώριζε ότι και από εκείνα που σκέφτεσαι ότι είναι καλά να πεις, είναι πολύ καλύτερο να τα θάψεις στη σιωπή και θα…

  ΗΜΕΡΑ Η΄. Περὶ τῆς στάσεως τῆς ψυχῆς μετὰ τὸν θάνατον. Α΄. Ἂν εἶναι ἡ ψυχὴ διὰ τὴν μακαριότητα, ὡς ὅλη γεμάτη ἀπὸ ἀρετάς, εὐθύς θέλουν τὴν συντροφεύσει μὲ μεγάλην χαρὰν οἱ Ἄγγελοι· καὶ τί λογῆς χαρὰν θέλει εἶναι ἐκείνην; Β΄. Ἂν ἡ ψυχὴ εἶναι διὰ τὴν κόλασιν, ὡς γυμνὴ ἀπὸ κάθε ἀρετὴν, θέλει τραβηχθῇ…

ΗΜΕΡΑ Ζ΄. Περὶ τῆς Δευτέρας Παρουσίας.   Α΄. Εἰς τὴν ὥραν τοῦ θανάτου μου, θέλει γίνη κριτήριον διὰ λόγου μου, εἰς τὸ ὁποῖον μου φαίνεται πῶς βλέπω ἐπάνω ἀπὸ τὴν κλίνην μου τὸν ἑαυτόν μου κρινόμενον. Β΄. Εἰς τὴν ἀριστερὰν βλέπω τὸν διάβολον ὅπου γελᾷ, καὶ ἀνοίγει ἔμπροσθέν μου ἕνα μεγάλο βιβλίον διὰ νὰ ἀναγνώσω…

Στη διάρκεια της προσευχής προσπάθησε να ενώσεις το θέλημά σου με το θέλημα του Θεού και όχι να προσπαθήσεις να τραβήξεις το θέλημα του Θεού στο δικό σου θέλημα.