❈ Ὁ Χριστός δέν ἐξετάζει πόσες προσευχές κάνουμε, πόσα ἀπόδειπνα, πόσες μετάνοιες, ἀλλά τι καρδιά ἔχουμε, πόσο καθαρή εἶναι ἡ καρδιά μας, πόσο ἀγαπᾶμε – με τήν ἐν Χριστῷ ἀγάπη καί ὄχι με την κοσμική σαρκική ἀγάπη – τόν Ἴδιο καί τόν κάθε συνάνθρωπό μας. ~ Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 10 – 9 – 2010)

Ὅση ἀγάπη ἔχεις στόν ἑαυτό σου, τόση ἀγάπη θέλει ὁ Θεός νά ἔχεις καί στον πλησίον. «Ἀγαπήσεις τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν» (Μαρκ. 12,31). Δέν βλέπεις, ὅτι καί στό σῶμα μας πολλές ἀτέλειες ἤ ἐλλείψεις ἔχουμε; Ὁ ἕνας ἔχει πόδια στραβά, ὁ ἄλλος τά χέρια παράλυτα, ὁ τρίτος κάποιο ἄλλο μέλος ἄρρωστο καί οὕτω καθεξῆς….

❈ Ἀληθινή ἀγάπη εἶναι αὐτή πού ξεκινάει ἀπό τήν ἀγάπη γιά τόν Χριστό. Ὅταν ἀγαπήσουμε σωστά τόν Χριστό, μετά ἀγαπᾶμε σωστά καί τούς ἄλλους. Διότι κανείς δέν μπορεῖ ν’ ἀγαπήσει σωστά τόν ἀδελφό του, τόν πλησίον του, τόν συγγενή του, τόν πνευματικό ἀδελφό του, ἄν δέν ἀγαπήσει τόν Θεό. Καί οἱ ἄλλοι, τότε μᾶς ἀγαπᾶνε…

❈ Ὁ Χριστός δέν ἐξετάζει πόσες προσευχές κάνουμε, πόσα ἀπόδειπνα, πόσες μετάνοιες, ἀλλά τι καρδιά ἔχουμε, πόσο καθαρή εἶναι ἡ καρδιά μας, πόσο ἀγαπᾶμε – με τήν ἐν Χριστῷ ἀγάπη καί ὄχι με την κοσμική σαρκική ἀγάπη – τόν Ἴδιο καί τόν κάθε συνάνθρωπό μας. ~ Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου (Ὁμιλία 10 – 9 – 2010)

❈ Ἡ ἀγάπη, ἡ σαρκική και κοσμική, κάνει τόν ἄνθρωπο νά ἐπιδιώκει πάντα το δικό του συμφέρον. Ἀντίθετα, ἡ πνευματική ἀγάπη κάνει τόν ἄνθρωπο νά ἐπιδιώκει πάντα το συμφέρον τοῦ ἄλλου καί ὄχι το δικό του: Πῶς θά κάνει χαρούμενο τόν ἄλλον. Πῶς θά ἀναπαύσει τόν ἄλλον. Πῶς θα γίνει, ὥστε ὁ ἄλλος να προοδεύσει…

Ἅγιος Πορφύριος  Ἡ ἀγάπη πρός τόν Χριστό δέν ἔχει ὅρια, τό ἴδιο καί ἡ ἀγάπη πρός τόν πλησίον. Νά ἐκτείνεται παντοῦ, στά πέρατα τῆς γῆς. Παντοῦ, σέ ὅλους τοὺς ἀνθρώπους. Θά σᾶς τό πῶ μ’ ἕνα παράδειγμα. Ἦταν ἕνας ἀσκητής κι εἶχε δύο ὑποτακτικούς. Προσπαθοῦσε πολύ νά τούς ὠφελήσει καί νά τούς κάνει καλούς. Εἶχε,…

  ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3   Ἡ σωτήριος ὑπομονὴ   Γιὰ νὰ ὑπομείνης τὸν ἄλλον, πρέπει νὰ τὸν ἀγαπήσης   – Γέροντα, πῶς ἀποκτιέται ἡ ὑπομονή; – Ἡ ὑπομονὴ ἔχει βάση τὴν ἀγάπη.   «Ἡ ἀγάπη πάντα ὑπομένει»[1], λέει ὁ Ἀπόστολος. Γιὰ νὰ ὑπομείνης τὸν ἄλλον, πρέπει νὰ τὸν ἀγαπήσης, νὰ τὸν πονέσης. Ἂν δὲν τὸν πονέσης,…

Ἡ χάρη τῆς ἀγάπης Μιὰ παγωμένη νύχτα τοῦ χειμώνα, ὁ ἀββᾶς Κολούμπα ταράχθηκε ἀπὸ μεγάλη θλίψη καὶ τὸν πῆραν τὰ δάκρυα. Στὴν ἀπορία τοῦ διακονητῆ του ἀποκρίθηκε: «Ἀγαπημένο μου παιδί, δὲν εἶναι χωρὶς αἰτία ἡ λύπη μου. Βλέπω τοὺς μοναχούς μου νὰ ἔχουν ἐξουθενωθεῖ ἀπὸ βαρειὰ ἐργασία, καὶ παρ’ ὅλ’ αὐτὰ ὁ Λασμὲν τοὺς πιέζει…

  Γιαγιά Αθηνά σου φιλούμε τα χέρια γιατί μας θύμισες την ωραία, τη μεγάλη Ελλάδα   Με τη δωρεά ασθενοφόρου, η γιαγιά Αθηνά μας έδειξε τις αθάνατες αξίες της φιλότιμης Ελλάδας και άθελά της ξεμπρόστιασε τους αφιλότιμους…   Συντάκτης: Ελευθέριος Ανδρώνης Σε αυτήν την κοινωνία που έχει «μπετώσει» από το προσωπικό συμφέρον, υπάρχουν πολλοί που…

Ἀφιέρωμα στὴν μνήμη του, 4 Νοεμβρίου 2009 Ὁ ὁσιώτατος Γέροντας Εὐσέβιος Βίττης, ὁ ἱεραπόστολος, πνευματικὸς καθοδηγητής, ἐλεήμων, βιαστὴς τῆς βασιλείας των οὐρανῶν, ἀσκητής, ἦταν ὁ ἄνθρωπος τῆς ὁλοκληρωτικῆς ἀφιερώσεως στὴν ὑπηρεσία τοῦ πλησίον, αὐτὴν ποὺ ἔδειχνε τὴν ἀγάπη του πρὸς τὸν λατρεμένο μας Ἰησοῦ.   Ἦταν ὁ ἄνθρωπος ποὺ «εἶχε γεννηθεῖ, γιὰ ν’ ἁγίασει», σύμφωνα…

(Ὁ βίος του γράφτηκε ἀπό τήν κόρη του καί τόν ὁμότιμο καθηγητή Ἰατρικῆς τοῦ ΑΠΘ κ. Κωνσταντῖνον Καρακατσάνην) Ο π. Ἀθανάσιος γεννήθηκε τό 1925 στήν Τένεδο, στό Νησί πού βρίσκεται στά παράλια τῆς Μικρᾶς Ἀσίας. Ἐκεῖ ἦταν εὐκατάστατη ἡ πατρική του οἰκογένεια. Ἦταν μωρό ἀκόμα, ὅταν οἱ Τοῦρκοι σκότωσαν τόν πατέρα του, Ἀντώνη. Ἔτσι ἡ…

ΕΣΤΙΑ ΠΑΤΕΡΙΚΩΝ ΜΕΛΕΤΩΝ   ΑΣΤΙΚΗ ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΗ ΕΤΑΙΡΕΙΑ   Θέσπιδος 11 ΜΑΡΟΥΣΙ ΤΗΛ. 210 8025211 estiapm@gmail.com   Μέ κομμένη τήν ἀνάσα παρακολουθοῦμε ὅσα τραγικά συμβαίνουν στή Μέση Ἀνατολή, μέ κύρια θύματα τόν ἄμαχο πληθυσμό.   Φανατικοί Ἰσλαμιστές καί Ἑβραῖοι, μπολιασμένοι ἀπό τίς ἀξίες τῶν θρησκειῶν τους, τή βία καί τήν ἐξόντωση τοῦ ἐχθροῦ, ξεσποῦν πάνω…

Κάποτε ο αββάς Αγάθων πήγαινε στη πόλη για να πουλήσει το εργόχειρό του και να προμηθευτεί λίγο ψωμί για τη συντήρησή του. Κοντά στην αγορά βρήκε έναν φτωχό και ανάπηρο γέρο. – Για όνομα του Θεού, αββά, άρχισε τα παρακάλια ο γέρος μόλις είδε τον όσιο. Μη μ’ αφήσεις κι εσύ αβοήθητο και τον δυστυχή!…

  Ἐπειδή οἱ ἀνθρώπινες εὐκολίες ξεπέρασαν τὰ ὅρια, ἔγιναν δυσκολίες. Πλήθυναν οἱ μηχανές, πλήθυνε ὁ περισπασμός, ἔκαναν καὶ τὸν ἄνθρωπο μηχανή, καὶ τώρα οἱ μηχανές καὶ τὰ σίδερα κάνουν κουμάντο καὶ τὸν ἄνθρωπο. Γι’ αὐτὸ ἔγιναν καὶ οἱ καρδιές τῶν ἀνθρώπων σιδερένιες.   Μὲ ὅλα αὐτὰ τὰ μέσα ποὺ ὑπάρχουν, δὲν καλλιεργεῖται ἡ συνείδηση τῶν…

  Aν θέλετε τώρα ένα άλλο παράδειγμα πολύ ζωηρόν, είναι στην Kοζάνη, την αλησμόνητον Kοζάνη. Hμουν το ‘42, ‘43, ‘44. Ήταν η περίοδος της πείνας. Φοβερά πείνα. H νέα γενεά δεν έχει ιδέαν περί της πείνης, που ενέσκηψε τότε. Tρομερά πείνα. Βγήκε η προφητεία του ἁγίου Kοσμά του Aιτωλού, μιά χούφτα χρυσάφι, μιά χούφτα αλεύρι….

  Νά χαίρεστε καί νά εὐφραίνεστε χιλιάδες φορές, ἀδελφοί μου, ὅσοι βγάζετε τό ψωμί σας μέ τόν κόπο σας, γιατί αὐτό τό ψωμί εἶναι εὐλογημένο. Καί, ἄν θέλετε, δίνετε λίγο και στούς φτωχούς· ἔτσι ἀγοράζετε τόν παράδεισο. Ἀπεναντίας, νά κλαῖτε καί νά θρηνεῖτε μέ μαῦρα δάκρυα ὅσοι ζεῖτε με ἁρπαγές, μέ ἀδικίες καί μέ τοκογλυφίες,…

  Δυὸ χαρὲς ὑπάρχουν στὸν ἄνθρωπο. Μία χαρά, ὅταν παίρνη, καὶ μία χαρά, ὅταν δίνη. Δὲν συγκρίνεται ἡ χαρὰ ποὺ νιώθει κανείς, ὅταν δίνη, μὲ τὴν χαρὰ ποὺ νιώθει, ὅταν παίρνη. Ὁ ἄνθρωπος, γιὰ νὰ καταλάβη ἂν προχωράη σωστὰ πνευματικά, πρέπει νὰ ἐξετάση κατ᾿ ἀρχὰς ἂν χαίρεται, ὅταν δίνη καὶ ὄχι ὅταν παίρνη· ἂν νιώθη…

  «Με κάλεσε λίγες ημέρες πριν κοιμηθεί, λέγοντάς μου κάτι που με συγκλόνισε: “Να προσεύχεσαι πρώτα για τους κεκοιμημένους, δεν μπορούν να προσευχηθούν για τον εαυτό τους”. Κατάλαβα ότι γνώριζε τι θα συμβεί… Μόνο την τελευταία εβδομάδα της ζωής του με κάλεσε και μου είπε: “Τώρα θα σε παρακαλέσω να με αφήσετε με τον Θεό….

  Ἡ πρὸς τὸν πλησίον ἀγάπη   Τοῦ πρωτοπρεσβυτέρου π. Διονυσίου Τάτση   Ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν πλησίον εἶναι βασικὸ καθῆ­κον κάθε χριστιανοῦ. Πολλοὶ ὅμως διερωτῶνται πῶς πρέπει νὰ ἐκδηλώνεται. Εἶναι μόνο προσ­φορὰ χρημάτων; Καὶ ὅποιος δὲν ἔχει χρήματα, τί ἄλλο μπορεῖ νὰ κάνει;   Ἡ ἀγάπη πρωτίστως πρέπει νὰ εἶναι γενική, ὅπως ἔλεγε ὁ…

  Γέροντα, ἔχετε πεῖ ὅτι ὅσο ἀποφεύγεις τὴν ἀνθρώπινη παρηγοριά, τόσο λαμβάνεις τὴν θεία. Γι᾿ αὐτὸ καταλαβαίνεις περισσότερο τὴν προσευχή, ἂν εἶσαι νηστικός;   – Ναί, ἀλλὰ καὶ ἕνας νηστικὸς καταλαβαίνει καὶ τὸν νηστικό. Ἕνας χορτάτος δὲν τὸν καταλαβαίνει. Ἄκουσα ὅτι κάπου πετοῦν τὰ φαγητὰ καὶ λίγο πιὸ κάτω ὑπάρχουν Ρωσοπρόσφυγες ποὺ δὲν ἔχουν νὰ…

  Ο γέροντας Παΐσιος έλεγε: «Αν δεν υπηρετείς τον πλησίον, δε θα αποκτήσεις ποτέ τη χαρά. Η χαρά θα είναι υποκατάστατο. Και όταν θα υπηρετείς, θα αφοσιωθείς στον πλησίον, θα δεις τη χαρά που θα σου δώσει ο Θεός». Το ότι είχε δίκιο επιβεβαιώνεται ανά πάσα στιγμή. Κοιτάξτε γύρω σας: πόσοι είναι οι δυστυχείς εγωιστές…

Ὁ Στέλιος ἤθελε νά πάει στήν Παναγιά, στό Ἅγιο Ὄρος,! Δέν μπορεῖ ὅμως, λέει, τό καροτσάκι νά ἀνέβει τά πέτρινα καντούνια! Ε καί;λέει ὁ ἀδερφός του!Δέν ἔχω πλάτες ἐγω;Ἄς μιλήσουμε γιά ἀγάπη!Ἕνα μεγάλο Μπράβο λεβέντη μου!!!   https://apantaortodoxias.blogspot.com/2022/11/blog-post_972.html

Ω, αδελφέ μου ,αν είχαμε πραγματική αγάπη ! Θα έδιωχνε απο κοντά μας κάθε δυστυχία και θα μας γέμιζε ευτυχία . Οι πόλεις τα χωριά μας ,τα σπίτια μας θα ήταν κομμάτια του παραδείσου πλημυρισμένα χαρά και μακαριότητα .. Αν βασίλευε η αγάπη ανάμεσα στους ανθρώπους ,δεν θα είχαμε φόβο απο ληστείες ,φόνους, βία αρπαγή,…

ΠΗΓΗ:ΕΔΩ Η πίστη στην εποχή μας   Αντιμισθία ελέους προς τους κεκοιμημένους Μία νοσοκόμα σε μεγάλο Νοσοκομείο των Αθηνών, η Α., διηγήθηκε στον π. Συμεών τον Αγιορείτη που εγκαταβιώνει στην Καλλιάγρα:   «Είχα σκλήρυνση κατά πλάκας και ήμουν στα πρόθυρα της παραλύσεως. Οι γιατροί μου έδωσαν ένα μήνα άδεια. Ενώ ήμουν ξαπλωμένη στο κρεββάτι αλλά…

Ο π. Γαβριήλ αγαπούσε πολύ τους αμαρτωλούς ανθρώπους, τους ανθρώπους που είναι σε αδυναμίες, σε σοβαρές αδυναμίες, που είχαν πτώσεις στις αμαρτίες. Λυπήθηκε τέτοιους ανθρώπους, λυπόταν πολύ, τους στήριξε στον αγώνα κατά των αμαρτιών και μας είπε ότι τέτοιους ανθρώπους πρέπει να τους λυπόμαστε, να αγαπάμε. Επιθετικά αμαρτωλούς ανθρώπους που έφεραν το κακό στους άλλους,…

  «Ανάμεσα στις κρυφές αγαθοεργίες τής Γερόντισσας ήταν και μία μυστική αποστολή. Πολλές φορές την ώρα της μεσημβρινής ανάπαυσης επισκεπτόταν το νοσοκομείο κρυφά, για να προσφέρει βοήθεια στούς ασθενείς. Ζητούσε από τη μικρή Φωτεινή να την συνοδεύσει, χωρίς να μιλήσει σε κανένα για το γεγονός αυτό. Επιθυμούσε να κινείται αφανώς και να εφαρμόζει το ευαγγελικό…

  …Ἂν, λοιπόν, μέ τέτοια ἀγαπητική διάθεση, γιά τούς ἀδελφούς μας κάνουμε ὃ,τι μποροῦμε, ἐφαρμόζοντας τό θέλημε τοῦ Θεοῦ καί γιά χάρη τους, ἂς μή νομίσουμε πώς θά πάει χαμένος ὁ κόπος. Ἀλλά καί νά μή γινόταν τίποτε, στό κάτω κάτω τῆς γραφῆς τελικά ἀπό τήν προσπάθεια αὐτή ὠφελούμαστε ἐμεῖς οἱ ἲδιοι, κινούμενοι μέ περισσότερο…

Ενότητα και Αγάπη Νά, ἐμεῖς ἐδῶ στό μοναστήρι εἴμαστε ἑξήντα ἄνθρωποι καί ζοῦμε σέ λίγα τετραγωνικά μέτρα εἰκοσιτέσσερεις ὧρες τό εἰκοσιτετράωρο. Ἄν ἀγωνιζόμαστε νά ἔχουμε ταπείνωσι, νά προσφέρεται ὁ ἕνας στόν ἄλλο, νά θυσιάζεται ὁ ἕνας γιά τόν ἄλλο, νά ἔχουμε ἀγάπη μεταξύ μας, θά ἔχουμε καί τήν ἑνότητα αὐτή πού εἶναι δῶρο τοῦ Ἁγίου…

  Όταν ο άγιος Λουκάς ήταν στις φυλακές της Ταγκάνκα, είδε έναν κρατούμενο όρθιο μέσα σ’ ένα θάλαμο πλημμυρισμένο με νερό, να τρέμει από το κρύο. Τον συμπόνεσε, έβγαλε το γούνινο παλτό του και του το έδωσε. Ως ιατρός ήταν «ανάργυρος». Σε όλους τους τόπους εξορίας του πρόσφερε τις υπηρεσίες του αφιλοκερδώς. Βοηθούσε οικονομικά τους…

Η Γερόντισσα Γαλάτεια Κανακάκη ζούσε στην Πόμπια, όπου για χρόνια ήταν πολύς ο κόσμος όλων των ηλικιών, ανάμεσα τους και πολύ νέα παιδιά, που την επισκέπτονταν για να λάβουν την ευχή της και συγκλονιζόταν από την πνευματικότητα και την διορατικότητα της να διακρίνει πολλά. «Ήταν η προσωποποίηση της αγάπης στον Θεό και στον συνάνθρωπο, της σεμνότητας, της αφάνειας, της σιωπής, της…