Γέροντας Καλλίνικος ο Ησυχαστής Ἕνας ἀστυνομικὸς τῆς φρουρᾶς τοῦ ̔Αγίου Όρους εἶχε σκανδαλισθῆ ὑπερβολικὰ ἀπὸ διάφορα ἄτοπα που συνήντησε στὴν ἐξάσκησι τῆς ὑπηρεσίας του. Αναστατωμένος ψυχικὰ ἔφθασε ὣς τὴν Καλύβη τοῦ π. Καλλινίκου. —Γέροντα, τοῦ λέει, εἶμαι πολὺ ἀπογοητευμένος καὶ στενοχωρημένος ἀπὸ τὴν κατάστασι. Εἶχα μεγάλη ἐπιθυμία νὰ ἔρθω ἐδῶ γιὰ νὰ συναντήσω ἐναρέτους καὶ…

Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Ἀπὸ τὴν ἀσκητικὴ καὶ ἡσυχαστικὴ Ἁγιορειτικὴ Παράδοση», Ἅγιον Ὅρος, 2011.  Ὁ παπα-Τύχων, κατὰ κόσμον Τιμόθεος Γκολεγκὼφ τοῦ Παύλου καὶ τῆς Ἑλένης γεννήθηκε τὸ ἔτος 1884 στὴ Νόβα Μιχαλόσκα της Ρωσσίας. Ἀπὸ μικρὸς αἰσθάνθηκε τὴν μοναχικὴ κλήση. Μέχρι νὰ ἐνηλικιωθῇ γύρισε ὡς προσκυνητῆς πολλὰ ρωσσικὰ Μοναστήρια. Κατόπιν πῆγε, προσκύνησε στοὺς Ἁγίους Τόπους καὶ…

24 Αυγούστου Ο όσιος Αριστοκλής της Μόσχας, ο Αγιορείτης Ο όσιος Αριστοκλής γεννήθηκε το 1846 στο Όρενμπουργκ κοντά στα Ουράλια όρη. Μετά τον θάνατο της συζύγου του, το 1876, αποσύρθηκε στο Άγιον Όρος και έγινε μοναχός στην μεγάλη Μονή του Αγίου Παντελεήμονος, που βρισκόταν τότε στην μεγαλύτερη ακμή της. Εκάρη μοναχός το 1880, χειροτονήθηκε πρεσβύτερος…

Γέρων διηγήθηκε: «Ἦρθα στὸ Ἅγιον Ὄρος τὸ 1943 σὲ ἡλικία 19 ἐτῶν. Μία μέρα, πήγαμε νὰ λειτουργηθοῦμε στὸ Κυριακὸ ἐμεῖς οἱ πατέρες τῆς συνοδείας μας, ἐνῷ ὁ Γέροντας ἔμενε μόνος του στὸ Καλύβι, γιατὶ ἦταν ἄρρωστος. Ἐγὼ μετὰ τὴν θεία Λειτουργία ἐπέστρεψα πρῶτος στὸ Καλύβι,γιὰ νὰ μαγειρέψω. Ἀνοίγοντας ὅμως τὴν πόρτα ἄκουσα κουβέντες-συζήτηση στὴν Ἐκκλησία….

Απλοί και ταπεινοί γέροντες που έζησαν αγγελική ζωή με την ευχή να μην λείπει ποτέ από τα χείλη και την καρδιά τους. Την ευχή τους να έχουμε. Επισκεπτόμουν τον γέροντα Γεδεών τον Κατουνακιώτη κάθε Πάσχα απο το 2010. Είχε μάτια μικρού παιδιού στην καθαρότητα. Από το 1945 στο Όρος δεν βγήκε στον κόσμο ποτέ. Με…

Συνήθιζε ο παπα-Φιλάρετος ο Κωνσταμονίτης να βάζει ψιχουλα στο περβάζι του παραθύρου του κελιου του και να ρίχνει σπόρους στο μικρό μπαλκονάκι του για τα πετεινά του ουρανού, που μαζεύονταν να γευτούν την ευλογία του αγαθού γέροντα. Ένα από αυτά εξοικειώθηκε τόσο που δεν δίσταζε να κάθεται στην παλάμη του πατρός και από εκεί να…

Ο γερο-Γερόντιος Καψαλιώτης.Hταν πολύ αγωνιστής και νήστευε πολύ. Μερικές μέρες δεν έτρωγε τίποτε. Περνούσε μόνο με αντίδωρο. Στην εκκλησία είχε μία φανέλα μάλλινη στο πάτωμα, όπου έκανε τις μετάνοιες του. Δεν τις άφηνε μέχρι τα τελευταία που κατέπεσε και δεν μπορούσε να σταθή στα πόδια του. Κάποτε κρύφτηκε μια οχιά κάτω από την φανέλα του…

Ἀπὸ τὸ χωριὸ Βοδίνο Ἀργυροκάστρου τῆς Βορείου Ἠπείρου ποὺ γεννήθηκε, ὁ κατὰ κόσμον Εὐάγγελος Βαλοδῆμος, τὸ 1870, πῆγε στὴν Κωνσταντινούπολη, ὅπου ἐργάσθηκε ὡς μικροπωλητὴς καὶ ἀπὸ ἐκεῖ ἦλθε στὸ Ἅγιον Ὅρος, στὴν περιβόητη χερσόνησο τῶν ἁγίων. Ἡ τριετὴς φοίτησή του στὸ ἀθωνικὸ φροντιστήριο τῆς ὁσιότητος, καὶ ἡ ἐδῶ χειροτονία του, τοῦ ἔδωσε δύναμη ἰσχυρή, γιὰ…

Ὁ σπουδαῖος γιὰ τὴν ἀρετὴ του αὐτὸς ἡγούμενος, κατὰ κόσμον ὀνομαζόταν Κυριάκος Βαμβάκος. Εἰκοσάχρονος ἔρχεται ἀπὸ τὰ Βουρλὰ τῆς Μικρᾶς Ἀσίας, τὴν πατρίδα του, στὴ δεύτερη πολυαγαπημένη πατρίδα του, τὸ ἁγιοτρόφο Ἅγιον Ὅρος, τὸ 1879 καὶ μετὰ τριετία κείρεται μοναχός. Μετὰ ὑπερεικοσάχρονη θητεία στὴν ὑπακοὴ καὶ στὴ διακονία του παραδίδεται ἡ ἡγουμενικὴ ράβδος τῆς μάνδρας…

Ο γερο-Ανατόλιος, κατά κόσμον Σπυρίδων Σμυρνής, γεννήθηκε στο Παγκράτι Καλαβρύτων το 1862. Το 1890 προσήλθε στο Άγιον Όρος, στα Καυσοκαλύβια, και έγινε μοναχός το 1892 στην καλύβη του Τιμίου Σταυρού, η οποία ήταν κοντά στο Κυριακό. Ήταν ξηροκαλύβη και δεν είχε μερίδιο νερού. Για τις ανάγκες του έπαιρνε με το σταμνί από τη βρύση του…

Ἀρχιμανδρίτης Ἀθανάσιος Γρηγοριάτης, «Ὁ Γέροντάς μου» Εὐχαριστῶ καὶ δοξάζω τὸν Θεὸν διότι ὅταν ἦλθα σὲ ἡλικία 23 ἐτῶν νὰ μονάσω εἰς τὴν Ἱερὰν Μονήν μας [Ἱερὰ Μονὴ Ὁσίου Γρηγορίου Ἁγίου Ὅρους] εὐτύχησα νὰ εὐρὼ ἅγιον Γέροντα, τὸν τότε καθηγούμενον π. Ἀθανάσιον, γνωστὸν καὶ ἀπὸ τὸ βιβλίον «Ἀθανάσιος Γρηγοριάτης» τῆς σειρᾶς «Ἁγιορειτικαὶ μορφαὶ» τοῦ Παρακλήτου [τῶν…

Ο Πατήρ Άνθιμος πατρίδα είχε την Σόφια της Βουλγαρίας, όπου και εφημέρευε σαν έγγαμος Ιερεύς σε ενορία. Μετά τον θάνατο της πρεσβυτέρας του, γύρω στα 1841, ήρθε στο Περιβόλι της Παναγίας και φυτεύθηκε σαν καλός βολβός, όπως θα ιδούμε πιο κάτω, και άνθισε και ευωδίασε. Η πρώτη του μετάνοια ήταν η Ι. Μονή της Σίμωνος…

Ο ιεροσχήμων μοναχός Ιουλιάν (Λαζάρ). Φωτο: Τζόρτζε Κρισνιάν   Στις 10 Μαρτίου 2023, στο 98ο έτος της ζωής του, πέθανε ο παλαιότερος Αγιορείτης εξομολογητής ιεροσχήμων μοναχός Ιουλιάν (Λαζάρ) από τη ρουμανική σκήτη του Προδρόμου. Ο θεόσοφος γέροντας ήταν ο εξομολογητής πολλών πιστών από διαφορετικές χώρες, με τους οποίους μοιράστηκε γενναιόδωρα την πλούσια πνευματική του εμπειρία….

Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Ἀπὸ τὴν ἀσκητικὴ καὶ ἡσυχαστικὴ ἁγιορείτικη παράδοση», Ἅγιον Ὅρος, 2011. Κάποτε πῆγε στὸν Γερω-Χαράλαμπο ἕνας μοναχὸς νέος γιὰ νὰ ἀγοράση κομποσχοίνια. Ἐκείνη τὴν ἐποχὴ ἀντιμετώπιζε ὁ νέος μοναχὸς ἕναν μεγάλο πειρασμὸ καὶ ἦταν πολὺ στενοχωρημένος. Ὅταν ἔφτασε λοιπὸν στὸν Γερω-Χαράλαμπο καὶ τοῦ ζήτησε κομποσχοίνια ἐκεῖνος, ἀντὶ νὰ τὸν στείλη μέσα στὸ καλύβι…

  Ο Γέρων τού Διονυσιάτικου Κελλιού «Ευαγγελισμός τής Θεοτόκου», πλησίον τών Καρυών, γεννήθηκε στην Αταλάντη το 1907 και το 1925 ήρθε για μοναχός. Το βαπτιστικό του όνομα ήταν Ιωάννης. Από δώδεκα ετών εργαζόταν σε Φαρμακείο και παρασκεύαζαν φάρμακα με τον τρόπο τής εποχής εκείνης. (Φαρμακοτρίβης). Ήταν πολυτάλαντος, ευφυέστατος και ολιγομίλητος. Ήταν δάσκαλος τής Αγιογραφίας και…

  Ο πα­πα Νι­κό­δη­μος ὁ Πνευ­μα­τι­κός ἀ­πό τό Ἰ­βη­ρί­τι­κο Κελ­λί τῆς Κοι­μή­σε­ως τῆς Πα­να­γί­ας κον­τά στίς Κα­ρυ­ές, τό λε­γό­με­νο τοῦ Καν­τέ­ση, ἐ­ξω­μο­λο­γοῦ­σε πολ­λο­ύς μο­να­χο­ύς καί λα­ϊ­κο­ύς, ἀπό τά παι­διά τῆς Ἀ­θω­νι­ά­δος μέ­χρι προ­χω­ρη­μέ­νους Ἀ­σκη­τές. Σ᾿ ὅ­λη τήν πε­ρι­ο­χή τῶν Κα­ρυ­ῶν αὐ­τός κατ᾿ ἐ­ξο­χήν εἶ­χε τό ὄ­νο­μα τοῦ Πνευ­μα­τι­κοῦ. Ἀ­νέ­παυ­ε πολ­λές ψυ­χές. Ἦ­ταν ἁ­πλός, τα­πει­νός, εἰ­ρη­νι­κός,…

Χαράσσοντας τα τόσο λίγα για τούτη την μοναδική ανά το Αγιον όρος έπ’ ονόματι του Συμεώνος του Νέου Θεολόγου ταπεινή καλύβα, χρέος ιερό με ωθεί στο να διαλάβω δυο λέξεις και για τον προκάτοχο Γέροντα Συμεών (Γεώργιος Κανάτσος του Εμμανουήλ και της Ελένης, εκ Ραιδεστού Θράκης, γεν. το 1904, προσ. 1933, κουρ. 1935, κοιμ. 12-3-1988,…

  Ο γερο-Κώστας, όταν πρωτοσυνάντησε στην Καψάλα τον γερο-Δαμασκηνό Αγιοβασιλειάτη, τον απεκάλεσε με το όνομά του, χωρίς να τον γνωρίζη. Μίλησαν και του είπε εμπιστευτικά ο γερο-Κώστας ότι είναι αγενεαλόγητος Μικρασιάτης, θεολόγος και αδόκιμος συγγραφεύς. Τον ρώτησε για κάτι που τον απασχολούσε, και ο γερο-Κώστας του είπε: «Εκεί βρίσκεσαι ακόμα, γερο-Δαμασκηνέ; Όποιος δεν πολεμείται από…

Πάνω στὸ μνήμα τοῦ Γερω-Νικοδήμου στὴν Καψάλα, τοποθετήθηκε μιὰ μικρή μαρμάρινη πλάκα, μὲ τὴν παρακάτω ἱδιόχειρή του ἐπιγραφή: Βάσανα, πίκρες, ἀπόλαυση, χρῆμα, τὰ ᾿δωσα ὅλα καὶ ἀγόρασα τὸ μνῆμα. Δύο μέτρα μάκρος καὶ βάθος ἕνα, κι ἄφησα δίπλα μου χῶρο γιὰ σένα. Θέλεις δὲ θέλεις, θὰ τ᾿ ἀγοράσεις, ἀργά ἤ γρήγορα, γιὰ νὰ πλαγιάσεις.

Απο την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση   Ὁ γερω–Μη­τρο­φά­νης προ­ερ­χό­ταν ἐξ ἐγ­γά­μων. Γεν­νή­θη­κε στίς 21 Φε­βρου­α­ρί­ου τό 1917 στό χω­ριό Κόρθιον τῆς Ἄν­δρου ἀ­πό τόν Ἰ­ω­άν­νη Κόντη καί τήν Ἑ­λέ­νη, καί στό ἅ­γιο Βάπτισμα τοῦ ἔ­δω­σαν τό ὄ­νο­μα Γε­ώρ­γιος. Ἔ­γι­νε ὑ­πα­ξι­ω­μα­τι­κός τοῦ Βα­σι­λι­κοῦ Ναυ­τι­κοῦ. Μό­λις παν­τρεύ­τη­κε, ἀρ­ρώ­στη­σε ἡ γυ­ναῖ­κα του καί τῆς ἔ­κο­ψαν τά…

  Απο την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση   Ὁ γερω–Μη­τρο­φά­νης προ­ερ­χό­ταν ἐξ ἐγ­γά­μων. Γεν­νή­θη­κε στίς 21 Φε­βρου­α­ρί­ου τό 1917 στό χω­ριό Κόρθιον τῆς Ἄν­δρου ἀ­πό τόν Ἰ­ω­άν­νη Κόντη καί τήν Ἑ­λέ­νη, καί στό ἅ­γιο Βάπτισμα τοῦ ἔ­δω­σαν τό ὄ­νο­μα Γε­ώρ­γιος. Ἔ­γι­νε ὑ­πα­ξι­ω­μα­τι­κός τοῦ Βα­σι­λι­κοῦ Ναυ­τι­κοῦ. Μό­λις παν­τρεύ­τη­κε, ἀρ­ρώ­στη­σε ἡ γυ­ναῖ­κα του καί τῆς ἔ­κο­ψαν…

  Είχε έρθει απρόοπτα και χωρίς επίσημη υποδοχή στο μοναστήρι, σαν ένας ταπεινός προσκυνητής που μέλημά του ήταν ν’ απολαύσει τη Χάρη του Θεού σ’ όλη τη ζωή του κοινοβίου.   Δεν τον γνωρίζαμε από πριν οι πιο πολλοί, μολονότι είχαμε ακουστά την αρετή του. Όμως δεν χρειάστηκαν συστάσεις πολλές, τον νοιώσαμε αμέσως, μόλις τον…

Μαρτυρία για τον Γέρων Εφραίμ, Δικαίο της Σκήτης του Αγίου Ανδρέα στις Καρυές του Αγίου Όρους.   Εκοιμήθη την Πέμπτη, 30 Μαρτίου 2023 Δεν γράφω για την προσωπική μου ζωή στο FB αλλά σήμερα έχω λόγο να δώσω μαρτυρία. Στο μακρυνό καλοκαίρι του 2005 αδελφικός μου φίλος μου προτείνει να πάμε στο Άγιο Όρος, σε…

Μοναχὸς Νικόδημος Καψαλιώτης (1937-2022)   Γράφει ὁ Γεώργιος Χατζηδιγενῆς   Σὲ ἀπόσταση δεκαοκτώ χιλιομέτρων ἀπὸ τὴν Κόνιτσα, στὶς δασωμένες πλαγιὲς τοῦ ὄρους Δοῦσκον (Νεμέρτσικα) καὶ σὲ μία πανέμορφη θέση μὲ πανοραμικὴ θέα πρὸς τὸν ποταμὸ Ἀῶο καὶ τὴν κοιλάδα τοῦ Μπουραζανίου, εἶναι κτισμένο τὸ χωριὸ Ἀηδονοχώριον.   Τὸ Ἀηδονοχώρι βρίσκεται κυριολεκτικῶς μιὰ ἀνάσα ἀπὸ τὰ…

15-12-1974.Χειροτονία καί ενθρόνιση του Ηγουμένου της Μονης Αγίου Παύλου κ. κ. Παρθενίου…Διακρίνεται 3ος από αριστερά…. Επίσης πρωτος από αριστερά διακρίνεται ο ηγούμενος της Μονης Γρηγορίου πατήρ Γεώργιος Καψάνης…Στο μέσον ο μακαριστός Μητροπολιτης Νεαπόλεως και Σταυρουπόλεως κ.κ. Διονύσιος. Δίπλα του:Ηγούμενος Γέροντας Γαβριήλ Διονυσιάτης καί ο τότε διάκονος Μητροφάνης της συνοδείας των Γερασιμαίων (Μικρά Αγία Αννα). πηγή…

Απο την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση   Ολοι οἱ Κα­ρυ­ῶ­τες γνώ­ρι­ζαν τόν γε­ρω–Κώστα καί τοῦ ἔ­δει­χναν ἀ­γά­πη καί συμ­πά­θεια. Τόν ἔ­βλε­παν νά πε­ρι­φέ­ρε­ται στίς Κα­ρυ­ές, νά λει­τουρ­γῆ­ται τα­κτι­κά στό Πρω­τᾶ­το, νά κά­νη τίς τρέλ­λες του, καί ὅ­λοι ἦ­ταν σέ ἀ­πο­ρί­α. Εἶ­ναι τρελ­λός, πά­σχει στά μυα­λά του ἤ κά­νει τόν τρελ­λό καί εἶ­ναι διά Χρι­στόν…

  Απο την Ασκητική και Ησυχαστική Αγιορείτικη Παράδοση   Ο ἡγού­με­νος Ἀν­δρέ­ας Ἁ­γι­ο­παυ­λί­της γεν­νή­θη­κε στόν Ἀγ­κώ­να Κε­φαλ­λη­νί­ας στίς 22 Ἰ­α­νου­α­ρί­ου τό ἔ­τος 1904. Οἱ γο­νεῖς του Γρη­γό­ριος Εὐ­αγ­γε­λᾶ­τος καί Βα­σι­λι­κή Πα­να­γου­λά­του στήν βά­πτι­ση τοῦ ἔ­δω­σαν τό ὄ­νο­μα Ἄγ­γε­λος. Δέν ἔ­μει­ναν πο­λύ στό χω­ριό πού γεν­νή­θη­κε, ἀλ­λά με­τώ­κη­σαν πιό Νό­τια.   Ὁ Ἄγ­γε­λος ἦ­ταν εὐ­λα­βής καί…

Ἅγιον ὄρος. Καρούλια. Ὁ μονάχος Συμεῶν δείχνει μιά φωτογραφία, ὅπου φωτογραφήθηκε πρίν γίνει μοναχός μαζί μέ τόν Ἅγιο Ἰουστῖνο (Πόποβιτς).   http://apantaortodoxias.blogspot.com/2022/11/blog-post_921.html

Ο γε­ρω–Χρυ­σό­στο­μος ὁ Κα­του­να­κι­ώ­της κα­τή­γε­το ἀ­πό τήν Ἀ­να­το­λι­κή Θρά­κη ἀ­πό ἕ­να γει­το­νι­κό χω­ριό τῆς Ση­λυμ­βρίας, τῆς πα­τρί­δος τοῦ ἁ­γί­ου Νε­κτα­ρί­ου. Τόν εἶ­χε συ­ναν­τή­σει ὅ­ταν κά­πο­τε πέ­ρα­σε ἀ­πό τό χω­ριό του ὁ Ἅ­γιος.   Στά Κα­του­νά­κια, στό Κελ­λί Ἄ­ξι­όν Ἐ­στι ὅπου ἐ­μό­να­σε, εἶ­χαν πο­λλή φτώ­χεια. Γιά νά οἰ­κο­νο­μή­σουν τά ἀ­πα­ρα­ί­τη­τα τόν ἔ­στελ­ναν γιά μῆ­νες καί ἐρ­γα­ζό­ταν…

Ο ἐ­νά­ρε­τος Ἡ­γού­με­νος τοῦ Γρη­γο­ρί­ου Ἀ­θα­νά­σιος εἶ­χε δεῖ στόν ὕ­πνο του ἕ­ναν ἱ­ε­ρο­μό­να­χο κε­κοι­μημέ­νο καί τόν ρώ­τη­σε:   –Τί κά­νεις, παι­δί μου; Πῶς πέ­ρα­σες στήν ἐ­ξέ­τα­ση;   –Γέροντα, ἀ­πάν­τη­σε ἐ­κεῖ­νος, ὡς πρός τά κα­λο­γε­ρι­κά κα­θή­κον­τα πῆ­γα κα­λά. Ὁ Δε­σπό­της Χρι­στός ἦ­ταν ἐ­πι­ει­κής μα­ζί μου. Ὡς πρός τά τῆς ἱ­ε­ρω­σύ­νης δυ­σκο­λε­ύ­τη­κα πο­λύ, δι­ό­τι ὁ Δε­σπό­της Χρι­στός…