Ἁγ. Παϊσίου Ἁγιορείτου: ΛΟΓΟΙ Β’ «Πνευματικὴ Ἀφύπνιση» σελ. 183   Οἱ νέες ταυτότητες   – Γέροντα, τί σχέση ἔχει αὐτὴ ἡ ταυτότητα μὲ τὸ σφράγισμα; – Ἡ ταυτότητα δὲν εἶναι τὸ σφράγισμα· εἶναι ἡ εἰσαγωγὴ τοῦ σφραγίσματος. – Ὁ κόσμος, Γέροντα, ρωτάει τί νὰ κάνουν σχετικὰ μὲ τὶς νέες ταυτότητες. – Ἐσεῖς καλύτερα, ὅταν σᾶς…

Όταν παραβαίνη ένας άνθρωπος μια εντολή του Ευαγγελίου, ευθύνεται μόνον αυτός. Όταν όμως κάτι που αντίκειται στις εντολές του Ευαγγελίου γίνεται από το κράτος νόμος, τότε έρχεται η οργή του Θεού σε όλο το έθνος, για να παιδαγωγηθή.   (Λόγοι Παϊσίου, τόμος Δ΄, Οικογενειακή Ζωή, Εκδ. Ιερού Ησυχαστηρίου “Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος”, σελ. 76-78) Να…

  Ἐπειδή οἱ ἀνθρώπινες εὐκολίες ξεπέρασαν τὰ ὅρια, ἔγιναν δυσκολίες. Πλήθυναν οἱ μηχανές, πλήθυνε ὁ περισπασμός, ἔκαναν καὶ τὸν ἄνθρωπο μηχανή, καὶ τώρα οἱ μηχανές καὶ τὰ σίδερα κάνουν κουμάντο καὶ τὸν ἄνθρωπο. Γι’ αὐτὸ ἔγιναν καὶ οἱ καρδιές τῶν ἀνθρώπων σιδερένιες.   Μὲ ὅλα αὐτὰ τὰ μέσα ποὺ ὑπάρχουν, δὲν καλλιεργεῖται ἡ συνείδηση τῶν…

  ρπβ’   «Ὁ μο­να­χός νά δέ­χε­ται ἁ­πλά ἀ­πό ὅ­λους πα­ρα­τη­ρή­σεις καί νά ἀ­φή­νη ὅ­λους μέ­σα στό Μο­να­στή­ρι νά γί­νουν οἱ τε­χνί­τες τοῦ νέ­ου του ἀν­θρώ­που. Νά ἔχη τό νοῦ του συ­νέ­χεια στόν Χρι­στό».   ρπγ’   «Δι­α­φέ­ρει πο­λύ ὁ κό­σμος ἀ­πό τόν μο­να­χι­σμό. Οἱ κο­σμι­κοί εἶ­ναι ὁ­μό­φω­νοι, ὄ­χι ὅ­μως καί ὁ­μό­τρο­ποι. Μέ­σα στό ἴ­διο…

– Γέροντα, στενοχωριέμαι, ὅταν τελειώνη ἡ Ἀκο­λουθία καὶ ἐγὼ ἀπὸ τὴν νύστα δὲν μπόρεσα νὰ προ­σευχηθῶ.   – Γιὰ νὰ διώχνης τὴν νύστα, νὰ σκέφτεσαι κάτι ποὺ νὰ σοῦ κινῆ τὸ πνευματικὸ ἐνδιαφέρον.   – Ὑπάρχει, Γέροντα, μεγαλύτερο ἐνδιαφέρον ἀπὸ τὸν πόνο τοῦ κόσμου;   – Ναί, ἀλλὰ ἂν σκέφτεσαι τὸν πόνο τοῦ κόσμου γενικὰ…

  ρο­ε’   «Πα­λαι­ό­τε­ρα σ᾿ ἕ­να Μο­να­στή­ρι ἰ­δι­όρ­ρυθ­μο, ὁ οἰ­κο­νό­μος τοῦ Μο­να­στη­ριοῦ φε­ρό­ταν αὐ­στη­ρά στούς μο­να­χούς μέ τσιγ­γου­νιά. Τέ­τοι­α ἦ­ταν ἡ τσιγ­γου­νιά του πού τόν φώ­να­ζαν “σπάγ­γο”. Ὅ­ταν ἐ­κοι­μή­θη “ὁ σπάγ­γος”, οἱ μο­να­χοί ἔ­ψα­χναν νά βροῦν χρυ­σό στά μπα­οῦ­λα του, ἀλ­λά δέν βρῆ­καν τί­πο­τε. Στήν κη­δεί­α του οἱ βορ­δο­νά­ρη­δες πού με­τέ­φε­ραν τά ξύ­λα ἀπ᾿ τό…

  ρξζ’   «Τό­σος ἀ­γώ­νας, τό­ση προ­σπά­θεια νά ξε­κολ­λή­ση ἡ ψυ­χή ἀ­πό τόν κό­σμο, καί με­τά ἔ­χει νο­σταλ­γί­α γιά τόν κό­σμο. Ἀ­κό­μη καί νά μή σκέ­φτε­ται νά πά­η στόν κό­σμο, ὅ­μως σκέ­φτε­ται τόν κό­σμο. Ὁ νοῦς τό­τε εἶ­ναι σάν ἕ­να ἀ­ε­ρο­πλά­νο ἀ­προ­σγεί­ω­το. Τά κα­τά­φε­ρε ὁ δι­ά­βο­λος. Σπα­τα­λᾶ ὁ μο­να­χός τήν ζω­ή του στό Μο­να­στή­ρι καί…

– Γέροντα, ἐγὼ νομίζω ὅτι δὲν θυμώνω, ἀλλὰ ἁπλῶς νευριάζω.   – Πῶς γίνεται αὐτό, βρὲ παιδί; Ἂν νευριάζης, πρέπει νὰ ἐξετάσης νὰ δῆς μήπως ἔχεις τὸ πάθος τοῦ θυμοῦ. Ἄλλο ἂν κάποιος νευριάση καὶ πῆ καμμιὰ κουβέντα, ἐπειδὴ εἶναι κουρασμένος ἢ ἔχει κάποιο πρόβλημα, ἕναν πόνο κ.λπ. Τότε «καλημέρα» νὰ τοῦ πῆ ὁ ἄλλος,…

Πόσο ταπεινώνεται ὁ ἄνθρωπος στὰ γεράματα! Οἱ γέροι σιγὰ-σιγὰ χάνουν τὶς δυνάμεις τους καὶ μοιάζουν σὰν τὸ γερασμένο γεράκι. Ὅταν γεράση τὸ γεράκι, πέφτουν τὰ φτερά του καὶ οἱ φτεροῦγες του μετὰ εἶναι σὰν σπασμένες τσατσάρες.   Θυμᾶμαι, στὴν Μονὴ Φιλοθέου[1] ἦταν ἕνας Προϊστάμενος[2] ποὺ εἶχε πάει τὸ 1914 ἐθελοντὴς ἀπὸ τὴν Σμύρνη στὴν Ἀλβανία,…

  ρμε’   «Οἱ νέ­οι σή­με­ρα εἶ­ναι σάν και­νούρ­γι­ες μη­χα­νές μέ πα­γω­μέ­να λά­δια».   ρμς’   Ὁ Γέροντας εἶ­πε σέ Ἁ­γι­ο­ρεί­τη μο­να­χό: «Μακρυά ἀ­πό αὐ­το­κί­νη­το, ρά­διο καί τη­λέ­φω­νο».   ρμζ’   Εἶ­πε ὁ Γέ­ρον­τας γιά δύο ἁ­πλά γε­ρον­τά­κια πού δέν ζοῦ­σαν πο­λύ ἀ­σκη­τι­κά, ἀλ­λά δέν εἶ­χαν ἀν­θρώ­πι­νες πα­ρη­γο­ρι­ές καί ἐ­πι­κοι­νω­νί­α μέ τούς κο­σμι­κούς: «Αὐ­τοί εἶ­ναι…

– Γέροντα, δὲν ἔχω ἀγαπήσει τὴν ταπείνωση, τὴν θυσία, τὸ νὰ δέχωμαι τὴν ἀδικία…   – Δὲν εἶναι ἀκριβῶς ἔτσι ὅπως τὰ λές. Ἐγὼ δὲν ἀνησυχῶ, γιατὶ βλέπω ὅτι ἔχει μπῆ μέσα σου ἡ καλὴ ἀνησυχία. Γρήγορα θὰ ἀπαλλαγῆς ἀπὸ τὰ πάθη, γιατὶ ἔχεις ἀρχίσει νὰ πιάνης τὸν ἑαυτό σου. Αὐτὸ βοηθάει περισσότερο ἀπὸ κάθε…

Προσωπική μου εμπειρία: Τον Ιούλιο του 1992, τότε ως Γιάννης Καζάκος, δάσκαλος αγγλικών στη Πάτρα, νεοφερμένος από το Τορόντο του Καναδά, συναντήσαμε τον Άγιο Παίσιο στην Παναγούδα του Αγίου Όρους. Μου έκανε εντύπωση που για αρκετή ώρα μας μιλούσε για φωτιές , πυρκαγιές και εμπρησμούς στην Ελλάδα. Από μέσα μου αναρωτιόμουν: Γιατί εστιάζει άραγε σε…

Άνθρωπος τις ένοίκισεν έν γή, Παΐσιος τούνομα, Άγιορείτης Μοναχός άγνός έν τή ψυχή, τώ δέ σώματι άπαθής! καί νύν ούρανοπολίτης! Άπλούς τώ σχήματι, διδακτικός τοίς λόγοις νούς θεοειδής, θεοκίνητος μύστης τών ούρανίων! βαθύς είς νοήματα Θεία άγγελικός τοίς τρόποις, γλυκύς έν νουθεσίαις, ύπέρτερος τών έπιγείων. Άπλούς Μοναχός! καί όμως σκεύως τού Παρακλήτου, Πνευματικός Πατήρ πολλών…

  Δυὸ χαρὲς ὑπάρχουν στὸν ἄνθρωπο. Μία χαρά, ὅταν παίρνη, καὶ μία χαρά, ὅταν δίνη. Δὲν συγκρίνεται ἡ χαρὰ ποὺ νιώθει κανείς, ὅταν δίνη, μὲ τὴν χαρὰ ποὺ νιώθει, ὅταν παίρνη. Ὁ ἄνθρωπος, γιὰ νὰ καταλάβη ἂν προχωράη σωστὰ πνευματικά, πρέπει νὰ ἐξετάση κατ᾿ ἀρχὰς ἂν χαίρεται, ὅταν δίνη καὶ ὄχι ὅταν παίρνη· ἂν νιώθη…

  «Με κάλεσε λίγες ημέρες πριν κοιμηθεί, λέγοντάς μου κάτι που με συγκλόνισε: “Να προσεύχεσαι πρώτα για τους κεκοιμημένους, δεν μπορούν να προσευχηθούν για τον εαυτό τους”. Κατάλαβα ότι γνώριζε τι θα συμβεί… Μόνο την τελευταία εβδομάδα της ζωής του με κάλεσε και μου είπε: “Τώρα θα σε παρακαλέσω να με αφήσετε με τον Θεό….

  ρκζ’   «Ὅ­ταν κα­νείς προ­κό­βη πνευ­μα­τι­κά, μέ­σα του ἔχει μία χα­ρά, μία εἰ­ρή­νη, μία εὐ­χα­ρί­στη­ση».   ρκη’   «Γιά νά βο­η­θή­σου­με σω­στά τούς ἀν­θρώ­πους νά γί­νουν πνευ­μα­τι­κοί ἄν­θρω­ποι, δέν πρέ­πει νά τούς ἀδι­κοῦ­με. Τούς ἀ­δι­κοῦ­με, ὅ­ταν θέ­λου­με νά τούς κά­νου­με σάν τόν ἑ­αυ­τό μας· ὅ­ταν τούς δί­νου­με νά φᾶ­νε αὐ­τό πού τρῶ­με κι ἐ­μεῖς….

– Εἴπατε, Γέροντα, ὅτι θὰ κάνουμε ἕνα συνεργεῖο προσευχῆς. Πότε θὰ γίνη;   – Ἀπὸ σᾶς ἐξαρτᾶται… Τὴν ἄλλη φορὰ θὰ δῶ σὲ τί κατάσταση εἶστε καὶ ἀνάλογα… Θὰ κάνουμε πνευμα­τικὸ συνεργεῖο προσευχῆς. Ἂν θὰ γίνεται προσευχὴ μὲ πόνο, ξέρετε τί δύναμη θὰ ἔχη; Θὰ προσεύχεσθε γιὰ τὰ προβλήματα τοῦ κόσμου καὶ ὅσοι ἄνθρωποι ζητοῦν…

(Προσωπική μαρτυρία της Georgia Mantzoula )   ”Πάντα ισχύω εν τω ενδυναμούντι με Χριστώ”. Σε μια στιγμή εκεί που είσαι πεσμένος στο χώμα και νομίζεις πως οι δυνάμεις σου σε εγκατέλειψαν έρχεται μια Μαρία και σου συστήνει έναν Άγιο. Η ιστορία της Μαρίας είναι αληθινή. Μου τη διηγήθηκε η ίδια το 1996. Απόγευμα χειμωνιάτικο, Δεκέμβριο μήνα νομίζω,…

  ρκζ’   «Ὅ­ταν κα­νείς προ­κό­βη πνευ­μα­τι­κά, μέ­σα του ἔχει μία χα­ρά, μία εἰ­ρή­νη, μία εὐ­χα­ρί­στη­ση».   ρκη’   «Γιά νά βο­η­θή­σου­με σω­στά τούς ἀν­θρώ­πους νά γί­νουν πνευ­μα­τι­κοί ἄν­θρω­ποι, δέν πρέ­πει νά τούς ἀδι­κοῦ­με. Τούς ἀ­δι­κοῦ­με, ὅ­ταν θέ­λου­με νά τούς κά­νου­με σάν τόν ἑ­αυ­τό μας· ὅ­ταν τούς δί­νου­με νά φᾶ­νε αὐ­τό πού τρῶ­με κι ἐ­μεῖς….

“Θά περάσουμε μία μπόρα. Αὐτοί ποῦ θά περάσουν τήν μπόρα θά δοῦνε καί τίς καλύτερες μέρες. Ἄς εὐχηθοῦμε ὅμως νά μή συμβοῦν στίς μέρες τίς δικές μας γιατί ἐμεῖς πολλά περάσαμε (ὁ κόσμος ἐπέμενε νά μάθει τί εἴδους μπόρα εἶναι αὐτή). Παλαιότερα ὁ κόσμος πίστευε κι ἄν ἄκουγε κάτι τό δεχόταν καί συνετιζόταν. Τώρα τί…

Ο Άγιος Παΐσιος δεν έγραψε πολλά βιβλία. Φρόντισε όμως να γράψει με τον δικό του, απλό και γλαφυρό τρόπο, ένα βιβλίο για τον Άγιο Αρσένιο, τον άνθρωπο που τον βάφτισε και σημάδεψε τη ζωή του, και ας ήταν μωρό όταν εκείνος εκοιμήθη. «Μεγάλη υποχρέωση αισθάνομαι στον πατέρα Αρσένιο για τ’ όνομα που μου ’δωσε, μαζί…

Ο Θεός τα ρύθμισε όλα με σοφία. Με άλλα χαρίσματα προίκισε τον άνδρα, με άλλα την γυναίκα. Έδωσε στον άνδρα ανδρισμό, για να τα βγάζη πέρα στις δύσκολες υποθέσεις και για να υποτάσσεται σ’ αυτόν η γυναίκα. Γιατί, αν έδινε και στην γυναίκα τον ίδιο ανδρισμό, δεν θα μπορούσε να σταθή οικογένεια. Έλεγαν στην Ήπειρο για…

  “Ἄν ἤξερα τί δόξα ἔχουν οἱ Ἅγιοι, θά ἔκανα ὅ,τι µποροῦσα νά περάσω πιό µεγάλα µαρτύρια”.   (Απάντηση της Αγίας Ευφημίας στον Όσιο Παΐσιο στο ερώτημα ”Πώς άντεξε τέτοια μαρτύρια…”)   https://proskynitis.blogspot.com/2023/07/blog-post_56.html

Ἀπὸ τὸ βιβλίο: «Μὲ πόνο καὶ ἀγάπη γιὰ τὸν σύγχρονο ἄνθρωπο», Ἁγίου Παϊσίου Ἁγιορείτου, Λόγοι Α΄   Στὴν Γαλλία, παρ’ ὅλο ποὺ εἶναι κράτος προοδευμένο -δὲν εἶναι ὑπανάπτυκτο-, τελευταία* ὀγδόντα χιλιάδες ἔγιναν Μουσουλμάνοι. Γιατί; Γιατί ἔχουν κάνει τὴν ἁμαρτία μόδα. Βλέπεις ὅμως, ἐλέγχονται καὶ θέλησαν νὰ ἀναπαύσουν τὴν συνείδησή τους. Καὶ ὅπως οἱ Ἀρχαῖοι Ἕλληνες,…

Φωτογραφικὸ ἀφιέρωμα στὸν Ὅσιο Παΐσιο τὸν Ἁγιορείτη. Τὸ πλούσιο φωτογραφικὸ ὑλικὸ ποὺ δημοσιεύουμε, περιέχει εἰκόνες ἀπὸ σύνολη τὴν ζωὴ του. Ἠχητικά πού ἀκούγονται: 1. Ψέλνει τὸ «Χριστὸς Ἀνέστη» ὁ Ὅσιος Παΐσιος. 2. Κοινωνικὸ «Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον» Χρυσάφου τοῦ νέου, ἦχος πλ΄ δ. 3. Ἀπολυτίκιον Ὁσίου Παϊσίου «Τῆς ἐνθέου ἀγάπης», ἦχος πλ΄ α. Ἀξίζει νὰ τὸ…

Άγιος Παϊσιος   Όταν κανείς είναι ψυχικά καλά, ο σωματικός πόνος ελαφρώνει. Όταν δεν είναι καλά ψυχικά, η άσχημη ψυχική κατάσταση επιδεινώνει την υγεία του. Πάρε έναν καρκινοπαθή που τον έχουν ξεγραμμένο οι γιατροί. Αν πιστεύη στον Θεό και βρεθή σε μια χαρούμενη πνευματική ατμόσφαιρα, μπορεί να ζήση περισσότερο, ενώ διαφορετικά μπορεί να λειώση από…

Όταν ρωτούσαν τον Γέροντα Παΐσιο, αν υπερηφανεύεται μετά από τόσες τιμές, απαντούσε: «Τι να υπερηφανευθώ, όταν ξέρω ποιος είμαι; Και όταν σκεφθώ πόσα κιλά αίμα έχυσε ο Χριστός για μένα, πάει να μου φύγη το μυαλό». Για το πλήθος των ανθρώπων που ερχόταν να τον δη, πίστευε: «Παρ’ όλο που είμαι ένα κολοκύθι, ο κόσμος…

– Στο οστεοφυλάκιο, Γέροντα, καίνε καντήλι;   – Ναι, είναι μια προσφορά για τους νεκρούς. Και μόνον ένα κερί να ανάψουμε για την ψυχή κάποιου κεκοιμημένου, βοηθιέται πολύ.   Τους κεκοιμημένους να τους θυμώμαστε και να ευχώμαστε πάντοτε γι’ αυτούς. Να μην παραλείπουμε να προσευχώμαστε για τις ψυχές τους, για να βρουν ανάπαυση. Εγώ, κάθε…

Γέροντα, μερικὲς φορές, ὅταν βλέπω πόσο ὑπο­φέρει ὁ κόσμος, δὲν μπορῶ νὰ κάνω προσευχὴ γιὰ τὸν ἑαυτό μου.   – Τὴν προσευχὴ γιὰ τὸν ἑαυτό μας δὲν τὴν κά­νουμε μόνο γιὰ τὸν ἑαυτό μας, ἀλλὰ εἶναι ἀπαραίτη­τη σὰν μιὰ προετοιμασία, γιὰ νὰ σταθοῦμε μπροστὰ στὸν Θεὸ μὲ εὐπρεπὲς ἔνδυμα. Γιὰ νὰ μπορῆς νὰ δῆς τὸν…

  – Γέροντα, ζηλεύω μιὰ ἀδελφή, γιατὶ βλέπω πὼς ἔχει ταπείνωση, ἁπλότητα, εὐλάβεια.   – Ἐγὼ θὰ κάνω κομποσχοίνι νὰ πεθάνη. Θέλεις νὰ πεθάνη;   – Ὄχι, Γέροντα! Μπορεῖ νὰ ζηλεύω τὸ καλὸ τοῦ ἄλλου, ἀλλὰ οὔτε κατὰ διάνοια δὲν θέλω νὰ πάθη κακό. Δὲν θέλω νὰ μὴν ἔχη ὁ ἄλλος ἀρετή· θὰ ἤθελα ὅμως…