«Όσο κανείς ασχολείται με τα πνευματικά, ανεβάζει την αγάπη του προς τον Χριστό. Τα πνευματικά και τα σαρκικά είναι σαν τα συγκοινωνούντα δοχεία. Όταν ανεβαίνουν τα πνευματικά, κατεβαίνουν οι σαρκικοί λογισμοί και όταν κατεβαίνουν τα πνευματικά, ανεβαίνει η σαρκική επιθυμία και γενικά τα πάθη.

Ἡ Ἐκκλησία εἶναι Μία καί εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη. Δέν ὑπάρχει ἄλλη Ἐκκλησία    Ἡ Ἐκκλησία εἶναι Μία καί μοναδική. Κεφαλή Της εἶναι ὁ Ἕνας καί μοναδικός Χριστός. Σῶμα Του, ἕνα καί μοναδικό, ἡ Ἐκκλησία. Ἡ Ἐκκλησία καί ὁ Χριστός εἶναι ἕνα. Δέν εἶναι δυνατόν νά ὑπάρχουν πολλές «Ἐκκλησίες», ἐφόσον δέν εἶναι δυνατόν ὁ Χριστός νά…

Ὁ καλλίτερος τρόπος καί ὁ πιό ἀποτελεσματικός γιά νά ἀγαπήσει ὁ ἄνθρωπος τόν Θεό ὥστε νά βγεῖ ἀπό τήν κατάθλιψη εἶναι, σύμφωνα μέ τόν πολυχαρισματοῦχο Γέροντα Πορφύριο, ἡ «προσευχή μέ λαχτάρα». Πρέπει ν’ ἀγαπήσουμε τόν Χριστό, δίδασκε ὁ σοφός καθοδηγητής π. Πορφύριος, ὅπως ἡ μάννα τό παιδάκι της· νά Τόν ἀγαπήσουμε μέ ἔντονο πόθο καί…

1. Ἦταν οἰκουμενιστής ὁ Ἅγιος Πορφύριος;  Ὁ Ὅσιος Πορφύριος ἦταν ἐνάντια στόν Οἰκουμενισμό καί τήν Πανθρησκεία. Μέ τήν φωτισμένη δογματική του συνείδηση, ἄν καί ἀγράμματος κοσμικά, ἔλεγε χαριτωμένα: «Ἡ θρησκεία μας εἶναι ἡ θρησκεία τῶν θρησκειῶν, ἡ ἐξ ἀποκαλύψεως, ἡ πραγματική, ἡ ἀληθινή θρησκεία. Οἱ ἄλλες θρησκεῖες εἶναι ἀνθρώπινες, κούφιες»[1]. Σέ μία συνομιλία μέ παιδιά ἐπηρρεασμένα…

Ο Άγιος Πορφύριος συκοφαντείται από τους μεταπατερικούς ότι άφηνε πλήρη ελευθερία μέσα στον γάμο, ότι δεν ασχολιόταν με τα της συζυγικής κλίνης και μιλούσε μόνο για αγάπη. Η αλήθεια όμως είναι το ακριβώς αντίθετο: Ο Όσιος ήταν απόλυτος και δεν δεχόταν καμία μορφή ανωμαλίας είτε εντός είτε εκτός του Γάμου265. Επίσης, δεν δεχόταν την αυτονόμηση…

Όλοι αναζητούμε την χαρά και την ειρήνη της καρδιάς μας. Όμως ζούμε καθημερινά θλίψεις και κατάθλιψη. Ο άγιος Πορφύριος με αγάπη και σοφία συζητά με πνευματικά του παιδιά τον τρόπο με τον οποίο μετατρέπεται η θλίψη σε χαρά. Μας αποκαλύπτει το μεγάλο μυστικό και έχει πολύ ενδιαφέρον να τον ακούσουμε. Στην ηχογράφηση που ακολουθεί έχει…

Είναι μεγάλο πράγμα, μεγάλη αρετή η υπομονή. Ο Χριστός είπε: «Άμα δεν έχετε υπομονή, θα χάσετε τις ψυχές σας· για να τις κερδίσετε, πρέπει να έχετε υπομονή». Η υπομονή είναι αγάπη, χωρίς αγάπη δεν μπορείς να έχεις υπομονή.Είναι όμως και θέμα πίστεως.

~ Μία μέρα, που βρισκόμουν στο κελί του και κουβεντιάζαμε, άκουγα να ηχεί διαρκώς το τηλέφωνο, χωρίς ο Γέροντας να το σηκώνει το ακουστικό. Κάποια στιγμή όμως, μου είπε : «Σε παρακαλώ σήκωσέ το και ρώτησε, ποιός είναι και τί θέλει» . Ήταν μία κυρία, από κάποια πόλη της Βορείου Ελλάδος και έλεγε, πως ήταν…

– Γέροντα, πρέπει νὰ κοινωνοῦν ὅλοι στὴν Θεία Λειτουργία; – Βρέ, δὲν τὸ λέω ἐγώ. Τὸ λέει ὁ Κύριος. «Πάντες»! Μήπως ἔχει καμιὰ ἄλλην ἔννοια ἡ λέξη καὶ δὲν τὴν ξέρω; Καὶ παρακάτω ἡ εὐχὴ λέει: «καὶ δι’ ἡμῶν παντὶ τῷ λαῷ». Φυσικά, ὅσοι δὲν ἔχουν κωλύματα. Οἱ ἄλλοι πρέπει νὰ πάρουν προηγουμένως ἄφεση πνευματικοῦ….

Τον παρακάλεσα μία ημέρα να μου υποδείξει ένα τρόπο προσευχής και, εάν ήταν δυνατόν, να μου εμπιστευθεί το δικό του τρόπο προσευχής. Και η απάντηση ήταν άμεση και πληρωμένη… Και τι την πέρασες την προσευχή, για φαγητό που προσφέρεται κατά παραγγελιών ή φάρμακο που χορηγείται με συνταγή; Εγώ σου έχω πει να ζητάς μόνο τη…

Σε κάθε θλίψη σου, σὲ κάθε ἀποτυχία σου νὰ συγκεντρώνεσαι μισὸ λεφτὸ στὸν ἑαυτὸ σου καὶ νὰ λὲς ἀργὰ ἀργὰ αὐτὸ τὸ τροπάριο “Χριστὸς Ἀνέστη ἐκ νεκρῶν”. Θὰ βλέπεις ὅτι τὸ μεγαλύτερο πράγμα στὴ ζωὴ σου – καὶ στὴ ζωὴ τοῦ κόσμου ὅλου – ἔγινε. Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ἡ σωτηρία μας. Καὶ θὰ συνειδητοποιεῖς…

«Την άνοιξη του 1985, ευρισκόμενη (αφηγείται η Γερόντισσα Θεοδοσία) εις την Μονήν των αγίων Θεοδώρων Καλαβρύτων, μία νύχτα περίπου 2.30΄ πρωϊνή, άκουσα λίγο πιο πέρα από το παράθυρο του κελλιού μου, στην αυλή της Μονής, κάποιον να σκάβει. Για να βεβαιωθώ, έσβησα το φως του κελλιού μου και κοίταξα από το παράθυρο. Είδα ότι αναβόσβηνε…

Ἕνα ἄλλο χαρακτηριστικὸ γνώρισμα τῆς προσωπικότητας τοῦ ὁσίου Πορφυρίου ἦταν ἡ μεγάλη ἀγάπη ποὺ εἶχε γιὰ τὶς Ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ὑμνωδία. Ἔμαθε νὰ ψέλνει τοὺς διάφορους Κανόνες, πρᾶγμα ὄχι εὔκολο, ἀποστήθισε ὅλο τὸ Ψαλτήριο τοῦ Δαβίδ, ὅπως συνηθιζόταν στὴν ἀρχαία μοναστικὴ πράξη, καθὼς καὶ τὴν Καινὴ Διαθήκη, εἰδικώτερα μάλιστα τὸ κατὰ Ἰωάννην…

«Θὰ φύγουμε. Ἐδῶ δὲν θὰ μείνουμε καὶ πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ ἑτοιμαστοῦμε, αὐτὸ εἶναι ὅλο. Καὶ τὸ μυστικὸ εἶναι, ὅταν ἑτοιμαστοῦμε καὶ γίνουμε τέτοιοι ποὺ λέμε, εἴμαστε εὐτυχεῖς. Δὲν φοβούμαστε. Ὅτι δὲν θὰ πεθάνω, ἐγὼ μέσα μου τὸ πιστεύω καὶ ἂς κάνει ὁ Θεὸς ὅ,τι θέλει. Καὶ ᾿γὼ θὰ πεθάνω βέβαια, ἀλλά, ὅταν πάω στὴν αἰωνιότητα…

Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης – Πρέπει συνεχώς να κάμνω ελεημοσύνες, Γέροντα; Να βοηθώ διαρκώς οικονομικά συνανθρώπους μου, που έχουν ανάγκη; Σας ερωτώ, διότι, όπως ξέρετε, δεν έχω μεγάλη οικονομική άνεση. – Όταν μπορείς, κάμνε το κι αυτό.

(Μιλάει ο όσιος γέρων Πορφύριος) Ακούστε ένα σχετικό παράδειγμα. Κάποτε ένας παπάς είχε πάει σε μία ομιλία με μορφωμένους· τον είχε πάρει μαζί του ένας εξάδελφός του. Ο ομιλητής είπε πολλά πάνω σ’ ένα θέμα μαρξιστικό. Οι ακροατές του ενθουσιάστηκαν και τον εχειροκρότησαν στο τέλος. Αλλά, όπως ήταν ακόμη πάνω στην έδρα, είδε τον παπά…

“Είναι ωραίο να περπατάς, να εργάζεσαι, να κινείσαι και να έχεις υγεία. Αλλά πρώτα να έχεις ψυχική υγεία. Η βάση είναι η ψυχική υγεία· ακολουθεί η σωματική. Όλες σχεδόν οι αρρώστιες προέρχονται από την έλλειψη εμπιστοσύνης στον Θεό και αυτό δημιουργεί το άγχος.” https://paraklisi.blogspot.com/2020/02/blog-post_509.html

Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης … Θυμάμαι και κάτι άλλο, που συνέβηκε επίσης από ζήλεια. Μια πεθερά ζήλευε πολύ την νύφη της. Δεν ήθελε να βλέπει κανένα καλό πάνω της. Μια μέρα η νύφη αγόρασε ένα ωραίο εμπριμέ ύφασμα για φόρεμα. Το είδε η πεθερά, το ζήλεψε. Η νύφη κλείδωσε το ύφασμα σ’ ένα σεντούκι, στο κάτω…

Από μαγνητοφωνημένη συνομιλία του Αγίου Γέροντος Πορφυρίου. Γέροντας…Και όλοι οι χριστιανοί… Και όλος ο κόσμος και που πιστεύουνε και που δεν πιστεύουνε, αυτό τους τρώει…η απομάκρυνση από το Θεό. – Συνομιλητής… Μάλιστα – Γέροντας… Η απομάκρυνση από το Θεό φέρνει τη μοναξιά…Κατάλαβες; – Συνομιλητής…Φέρνει κατάθλιψη, φέρνει τούτο, φέρνει εκείνο…το άγχος. – Γέροντας…Και όταν αρνείσαι ένα…

Η μεγάλη μου στενοχώρια μετετράπη σε απέραντη χαρά Όταν πλησιάζαμε προς το τέλος της παραμονής μας, φόρεσε ο Γέροντας το πετραχήλι και αφού μας σκέπασε με αυτό, μας διάβασε τη θεόπνευστη ευχή, μας ευχήθηκε Χαρούμενη και Ευλογημένη Ανάσταση, Χρόνια πολλά και χριστιανικά και μας έδωσε την ευχή του. Μετά απ’όλα αυτά, η σύζυγος μου και…

Όταν βλέπεις κάτι και αντιδράς μέσα σου, και σφίγγεσαι να μη μιλήσεις, ήδη δεν είσαι εντάξει με αυτό το σφίξιμο Ήμουν στενοχωρημένος και με συμβούλευσε… «Δεν σου είπα κα άλλη φορά, όταν ανοίξεις τελείως την καρδιά σου στον Κύριο, χωρίς σφίξιμο, μπαίνει ο Κύριος μέσα, και την καθιστά ανίκανη να αμαρτήσει; Κατάλαβες; Ανίκανους στο κακό….

Όταν είχε κοιμηθεί ο Γέροντας Πορφύριος, ήλθε μια κοπέλα απ’ την Αυστραλία για να τον επισκεφτεί. Δεν ήξερε ότι είχε πεθάνει. Όταν ήλθε στο μοναστήρι, είδε ότι έξω δεν υπήρχε κόσμος, βρήκε την πόρτα ανοικτή και ανέβηκε τροχάδην επάνω στο κελλάκι του. Είδε, παραδόξως, το Γέροντα να κάθεται στο κρεβάτι, μίλησε μαζί του αρκετή ώρα,…

Μια αδελφή, η οποία είχε πόθο να μονάσει, επισκέφτηκε τον Γέροντα Πορφύριο, για να πάρει την ευχή του και να τον συμβουλευτεί. Αφού η αδελφή του εξομολογήθηκε τον πόθο της, μεταξύ τους έγινε ο πιο κάτω διάλογος: Ο Γέροντας την ρώτησε : -Σε ποιό Μοναστήρι θες να πάς; -Γέροντα, δεν έχω κάπου συγκεκριμένα, αλλά εκείνο…

Ένας νεαρός από την Αθήνα αποφάσισε να ακολουθήσει τον δρόμο του μοναχισμού. Σ’ αυτήν την κλίση αντιδρούσε πολύ ο πατέρας του και δεν τον άφηνε να γίνει μοναχός. Μετά από παρότρυνση τρίτων αποφάσισαν και οι δύο να πάνε στον Ωρωπό και να πάρουν τη γνώμη του Γέροντα Πορφυρίου. Πήγαν και του εξέθεσαν τις απόψεις τους….

Κάθε άνθρωπος που σε βλάπτει είναι θύμα του διαβόλου «Αν κάποια μέρα’, άρχισε να μου λέει ο Παππούλης, ‘ περπατάς ήσυχος στο δρόμο σου και δεις τον αδελφό σου να προπορεύεται κι αυτός ήσυχα, αλλά σε μια στιγμή αντικρίσεις έναν κακοποιό άνθρωπο, να πετάγεται ξαφνικά από μία πάροδο και με ένα μαχαίρι να ορμά καταπάνω…

Η ΝΥΧΤΕΡΙΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ Σε μια επίσκεψη μου στο Γέροντα Πορφύριο, θυμήθηκα και του ανάφερα ένα απόσπασμα ομιλίας του Ιερού Χρυσοστόμου για την προσευχή, πού έλεγε: «Όπως η νυκτερινή προσευχή των Αποστόλων Παύλου και Σίλα άνοιξε τις θύρες της φυλακής, έτσι και η νυκτερινή προσευχή των Χριστιανών ανοίγει τις θύρες του ουρανού». Ο Γέροντας ενθουσιάστηκε, μόλις…

Μία φτωχή κοπέλα ήρθε από την επαρχία στην Αθήνα για σπουδές. Επειδή είχε ανάγκη από λεφτά και είχε καλή φωνή έπιασε δουλειά ως τραγουδίστρια σε ένα μικρό νυχτερινό μαγαζί-παμπ. Ήταν τίμια, ηθική και πολύ προσεκτική κοπέλα. Μετά τη δουλειά της επέστρεφε αμέσως με τα πόδια στο σπίτι και, επειδή φοβότανε, προσευχότανε διαρκώς. Τότε πρόσεξε πως…

https://paraklisi.blogspot.com/2020/01/blog-post_72.htm

Την Πεντηκοστή εξεχύθη η χάρις του Θεού όχι μόνο στους αποστόλους, αλλά και σ’ όλο τον κόσμο που βρισκόταν γύρω τους. Επηρέασε πιστούς και απίστους. Πώς το λένε οι Πράξεις; Ενώ ο Απόστολος Πέτρος μιλούσε τη δική του γλώσσα, η γλώσσα του μεταποιούνταν εκείνη την ώρα στο νου των ακροατών. Με τρόπο μυστικό το Άγιο…