Βρίσκεσαι μέσα σ’ ένα σκοτεινό δωμάτιο και κουνάς τα χέρια σου και προσπαθείς μ’ αυτό τον τρόπο να διώξεις το σκοτάδι. Δεν φεύγει, όμως, έτσι το σκοτάδι. Άνοιξε το παράθυρο για να μπει το φως και μόνο τότε θα φύγει το σκοτάδι.

Τὴν ταπείνωση τὴν δίνει ὁ Θεός. Δὲν μπορεῖς νὰ τὴν ἀποκτήσεις μόνος σου. Δὲν γίνεται. Σοὺ τὴν δίνει Ἐκεῖνος. Καὶ γιὰ νὰ σοὺ τὴν δώσει, χρειάζονται μερικὰ πράγματα: Νὰ μὴν κρατᾶς κακία, νὰ ἔχεις ἁπλότητα, νὰ κάνεις μετάνοιες. Κάτι γίνεται μέσα στὴν καρδιὰ καὶ ἔρχεται ἡ Χάρη. Ὁ σπόρος δουλεύει μέσα στὴν γῆ καὶ πετάει…

Νά ζήσετε τό μυστήριο τῆς θείας ἐνανθρωπήσεως. «Η Γέννησίς σου Χριστέ ο Θεός ημών…». Τα λέγω από μέσα μου και κλαίω. Το Άγιον Πνεύμα τα έχει φτιάξει, το «Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον…» και το «Η Γέννησίς σου…», δεν τα έφτιαξε άνθρωπος. Είναι πλούσια σε νοήματα και βάθος. Λέξεις πολύ δυνατές. Πολύ βαθύ περιεχόμενο….

Ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν ἀδελφὸ καλλιεργεῖ τὴν ἀγάπη πρὸς τὸν Θεὸ Ἕνα εἶναι τὸ ζητούμενο στὴ ζωή μας, ἡ ἀγάπη, ἡ λατρεία στὸν Χριστὸ καὶ ἡ ἀγάπη στοὺς συνανθρώπους μας. Νὰ εἴμαστε ὅλοι ἕνα μὲ κεφαλὴ τὸν Χριστό. Ἔτσι μόνο θ’ ἀποκτήσομε τὴν χάρι, τὸν οὐρανό, τὴν αἰώνια ζωή.  Ἡ ἀγάπη πρὸς τὸν ἀδελφὸ καλλιεργεῖ…

Ἡ ψυχή τοῦ Χριστιανοῦ πρέπει νά εἶναι λεπτή, νά εἶναι εὐαίσθητη, νά εἶναι αἰσθηματική, νά πετάει, ὅλο νά πετάει, νά ζεῖ µές στά ὄνειρα. Νά πετάει µές στ ἄπειρο, µές στ᾽ ἄστρα, µές στά μεγαλεῖα τοῦ Θεοῦ, µές στή σιωπή. Ὅποιος θέλει νά γίνει χριστιανός, πρέπει πρῶτα νά γίνει ποιητής. Αὐτό εἶναι! Πρέπει νά πονᾶς….

Όταν εύχεται κανείς για τον πλησίον του, μια καλή δύναμη βγαίνει απ’αυτόν και πηγαίνει στον αδελφό και τον θεραπεύει και τον δυναμώνει και τον ζωογονεί.  Πράγματι, αυτός που έχει μέσα του το καλό, στέλνει την καλή αυτή δύναμη στους άλλους μυστικά και απαλά.

Κάποτε πρόσεξα πως σε απόσταση 100-200 μέτρα από την Ι.Μ. Αγίου Νικολάου στα Καλλίσια, ερχότανε μία παρέα και ψήνανε κρέας. Ερχότανε συνήθως Κυριακή πρωί, και χωρίς να έρθουν στον Ναό να προσκυνήσουνε, ψήνανε και τρώγανε. Κάποτε ρώτησα τον Άγιο Πορφύριο: – Τι απέγιναν αυτοί; Έχω πολύ καιρό να τους δω. Και μου απάντησε: – Άκουσε…

“Μην υπενθυμίζεις στον άλλον τα σφάλματα του”   Ήθελα να έχω τη γνώμη του Γέροντα για μια διαπίστωσή μου και, όταν μου δόθηκε ευκαιρία, του είπα: Γέροντα, από παρατηρήσεις μου σε διάφορα περιστατικά της ζωής μου, έχω καταλήξει σ’ ένα συμπέρασμα, που προσπαθώ να το εφαρμόζω, όσο μπορώ, στην πράξη: Όταν κάποιος διαφωνεί μαζί μου και είμαι πεπεισμένος για…

«ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΥ (ΔΥΣΤΥΧΩΣ) ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΣΗΜΕΡΑ ΨΥΧΙΑΤΡΟΙ» (ΑΓΙΟΣ ΓΕΡΩΝ ΠΑΪΣΙΟΣ)     Tά πάθη, εἶναι «ἀρρωστία τῆς ψυχῆς», ἀλλά καί τοῦ σώματος. Σύμφωνα μέ τόν Ἅγιο Συμεών τό Νέο Θεολόγο: «Όπως είναι η αρρώστια στο κορμί, έτσι είναι και η αμαρτία στην ψυχή. Γι΄ αυτό η ιατρική των ψυχών δεν καταγίνεται με τίποτ΄…

Ἀπόσπασμα ἀπό τό βιβλίο: «Ἐγνώρισα ἄνθρωπον ἐν Χριστῷ», Μαρτυρίες γιά τίς συμβουλές καί τά θαύματα τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, ἔκδοση «Ἡ Μεταμόρφωση τοῦ Σωτῆρος», Μήλεσι 2018. Ὁ ἀείμνηστος Μητροπολίτης Σταυρουπόλεως Μάξιμος ἦταν οἰκογενειακός φίλος, καί μία μέρα ζήτησε ἀπό τόν πατέρα μου νά τόν πάει γιά νά γνωρίσει τόν Γέροντα Πορφύριο. Πῆγαν μαζί καί εἶπε…

Μᾶς ἔχουν φέρει τὸν κομμουνισμό, εἶναι ἐποχὴ γιὰ μαρτύριο. Χρειάζονται 3,4,5 δεσποτᾶδες μὲ ἀγωνιστικότητα. Το ἴδιο καὶ κάποιοι λαϊκοί. Οἱ ἐχθροὶ μας πᾶνε νὰ διαλύσουν την Ἐκκλησία! Σημείωση Χρήστου Βλαμάκη για το orthopraxia.gr: Η γνωριμία μεταξύ του Ι.Μ. Και του αγίου έγινε το 1979, όπως αναφέρεται στην έκδοση του 2017. Σύμφωνα με τους εκδότες, η μαρτυρία…

“Τὸ καταφύγιό μου ἦταν νὰ ταξιδέψω πρὸς τὰ πάνω” – Στὴ στενοχώρια του καὶ στὴ δυσκολία του, ἀναγκάζεται κανεὶς νὰ καταφύγει στὸν Θεό. – Ναί. – Νὰ ἐκτείνει τὰς χεῖρας καὶ νὰ ζητήσει τὸ ἔλεός του: « Ἐν θλίψεσι ἐκέκραξα πρὸς Κύριον καὶ ἐπήκουσέ μου». – Ἀλλὰ ὅλα αὐτὰ τὰ στοιχεῖα… Πώ, πώ, πώ… –…

Συχνὰ οἱ προσκυνητὲς ζητοῦσαν ἀπὸ τὸν Γέροντα νὰ προσευχηθεῖ γιὰ ἐκείνους καὶ γιὰ ἀγαπημένα τους πρόσωπα καὶ πάντοτε ὁ Γέροντας ὑποσχόταν πὼς θὰ τὸ πράξει. Μοῦ γεννήθηκε ἡ ἀπορία: Πῶς μπορεῖ ὁ Γέροντας νὰ θυμᾶται ἑκατοντάδες ὀνόματα; Μιὰ μέρα ποὺ μιλούσαμε γιὰ τὴν προσευχή, στρέφεται ξαφνικὰ καὶ μοῦ λέει: – Θὰ μὲ ρωτήσεις ἴσως, πῶς…

«Όσο κανείς ασχολείται με τα πνευματικά, ανεβάζει την αγάπη του προς τον Χριστό. Τα πνευματικά και τα σαρκικά είναι σαν τα συγκοινωνούντα δοχεία. Όταν ανεβαίνουν τα πνευματικά, κατεβαίνουν οι σαρκικοί λογισμοί και όταν κατεβαίνουν τα πνευματικά, ανεβαίνει η σαρκική επιθυμία και γενικά τα πάθη.

Ἡ Ἐκκλησία εἶναι Μία καί εἶναι ἡ Ὀρθόδοξη. Δέν ὑπάρχει ἄλλη Ἐκκλησία    Ἡ Ἐκκλησία εἶναι Μία καί μοναδική. Κεφαλή Της εἶναι ὁ Ἕνας καί μοναδικός Χριστός. Σῶμα Του, ἕνα καί μοναδικό, ἡ Ἐκκλησία. Ἡ Ἐκκλησία καί ὁ Χριστός εἶναι ἕνα. Δέν εἶναι δυνατόν νά ὑπάρχουν πολλές «Ἐκκλησίες», ἐφόσον δέν εἶναι δυνατόν ὁ Χριστός νά…

Ὁ καλλίτερος τρόπος καί ὁ πιό ἀποτελεσματικός γιά νά ἀγαπήσει ὁ ἄνθρωπος τόν Θεό ὥστε νά βγεῖ ἀπό τήν κατάθλιψη εἶναι, σύμφωνα μέ τόν πολυχαρισματοῦχο Γέροντα Πορφύριο, ἡ «προσευχή μέ λαχτάρα». Πρέπει ν’ ἀγαπήσουμε τόν Χριστό, δίδασκε ὁ σοφός καθοδηγητής π. Πορφύριος, ὅπως ἡ μάννα τό παιδάκι της· νά Τόν ἀγαπήσουμε μέ ἔντονο πόθο καί…

1. Ἦταν οἰκουμενιστής ὁ Ἅγιος Πορφύριος;  Ὁ Ὅσιος Πορφύριος ἦταν ἐνάντια στόν Οἰκουμενισμό καί τήν Πανθρησκεία. Μέ τήν φωτισμένη δογματική του συνείδηση, ἄν καί ἀγράμματος κοσμικά, ἔλεγε χαριτωμένα: «Ἡ θρησκεία μας εἶναι ἡ θρησκεία τῶν θρησκειῶν, ἡ ἐξ ἀποκαλύψεως, ἡ πραγματική, ἡ ἀληθινή θρησκεία. Οἱ ἄλλες θρησκεῖες εἶναι ἀνθρώπινες, κούφιες»[1]. Σέ μία συνομιλία μέ παιδιά ἐπηρρεασμένα…

Ο Άγιος Πορφύριος συκοφαντείται από τους μεταπατερικούς ότι άφηνε πλήρη ελευθερία μέσα στον γάμο, ότι δεν ασχολιόταν με τα της συζυγικής κλίνης και μιλούσε μόνο για αγάπη. Η αλήθεια όμως είναι το ακριβώς αντίθετο: Ο Όσιος ήταν απόλυτος και δεν δεχόταν καμία μορφή ανωμαλίας είτε εντός είτε εκτός του Γάμου265. Επίσης, δεν δεχόταν την αυτονόμηση…

Όλοι αναζητούμε την χαρά και την ειρήνη της καρδιάς μας. Όμως ζούμε καθημερινά θλίψεις και κατάθλιψη. Ο άγιος Πορφύριος με αγάπη και σοφία συζητά με πνευματικά του παιδιά τον τρόπο με τον οποίο μετατρέπεται η θλίψη σε χαρά. Μας αποκαλύπτει το μεγάλο μυστικό και έχει πολύ ενδιαφέρον να τον ακούσουμε. Στην ηχογράφηση που ακολουθεί έχει…

Είναι μεγάλο πράγμα, μεγάλη αρετή η υπομονή. Ο Χριστός είπε: «Άμα δεν έχετε υπομονή, θα χάσετε τις ψυχές σας· για να τις κερδίσετε, πρέπει να έχετε υπομονή». Η υπομονή είναι αγάπη, χωρίς αγάπη δεν μπορείς να έχεις υπομονή.Είναι όμως και θέμα πίστεως.

~ Μία μέρα, που βρισκόμουν στο κελί του και κουβεντιάζαμε, άκουγα να ηχεί διαρκώς το τηλέφωνο, χωρίς ο Γέροντας να το σηκώνει το ακουστικό. Κάποια στιγμή όμως, μου είπε : «Σε παρακαλώ σήκωσέ το και ρώτησε, ποιός είναι και τί θέλει» . Ήταν μία κυρία, από κάποια πόλη της Βορείου Ελλάδος και έλεγε, πως ήταν…

– Γέροντα, πρέπει νὰ κοινωνοῦν ὅλοι στὴν Θεία Λειτουργία; – Βρέ, δὲν τὸ λέω ἐγώ. Τὸ λέει ὁ Κύριος. «Πάντες»! Μήπως ἔχει καμιὰ ἄλλην ἔννοια ἡ λέξη καὶ δὲν τὴν ξέρω; Καὶ παρακάτω ἡ εὐχὴ λέει: «καὶ δι’ ἡμῶν παντὶ τῷ λαῷ». Φυσικά, ὅσοι δὲν ἔχουν κωλύματα. Οἱ ἄλλοι πρέπει νὰ πάρουν προηγουμένως ἄφεση πνευματικοῦ….

Τον παρακάλεσα μία ημέρα να μου υποδείξει ένα τρόπο προσευχής και, εάν ήταν δυνατόν, να μου εμπιστευθεί το δικό του τρόπο προσευχής. Και η απάντηση ήταν άμεση και πληρωμένη… Και τι την πέρασες την προσευχή, για φαγητό που προσφέρεται κατά παραγγελιών ή φάρμακο που χορηγείται με συνταγή; Εγώ σου έχω πει να ζητάς μόνο τη…

Σε κάθε θλίψη σου, σὲ κάθε ἀποτυχία σου νὰ συγκεντρώνεσαι μισὸ λεφτὸ στὸν ἑαυτὸ σου καὶ νὰ λὲς ἀργὰ ἀργὰ αὐτὸ τὸ τροπάριο “Χριστὸς Ἀνέστη ἐκ νεκρῶν”. Θὰ βλέπεις ὅτι τὸ μεγαλύτερο πράγμα στὴ ζωὴ σου – καὶ στὴ ζωὴ τοῦ κόσμου ὅλου – ἔγινε. Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, ἡ σωτηρία μας. Καὶ θὰ συνειδητοποιεῖς…

«Την άνοιξη του 1985, ευρισκόμενη (αφηγείται η Γερόντισσα Θεοδοσία) εις την Μονήν των αγίων Θεοδώρων Καλαβρύτων, μία νύχτα περίπου 2.30΄ πρωϊνή, άκουσα λίγο πιο πέρα από το παράθυρο του κελλιού μου, στην αυλή της Μονής, κάποιον να σκάβει. Για να βεβαιωθώ, έσβησα το φως του κελλιού μου και κοίταξα από το παράθυρο. Είδα ότι αναβόσβηνε…

Ἕνα ἄλλο χαρακτηριστικὸ γνώρισμα τῆς προσωπικότητας τοῦ ὁσίου Πορφυρίου ἦταν ἡ μεγάλη ἀγάπη ποὺ εἶχε γιὰ τὶς Ἀκολουθίες τῆς Ἐκκλησίας καὶ τὴν ἐκκλησιαστικὴ ὑμνωδία. Ἔμαθε νὰ ψέλνει τοὺς διάφορους Κανόνες, πρᾶγμα ὄχι εὔκολο, ἀποστήθισε ὅλο τὸ Ψαλτήριο τοῦ Δαβίδ, ὅπως συνηθιζόταν στὴν ἀρχαία μοναστικὴ πράξη, καθὼς καὶ τὴν Καινὴ Διαθήκη, εἰδικώτερα μάλιστα τὸ κατὰ Ἰωάννην…

«Θὰ φύγουμε. Ἐδῶ δὲν θὰ μείνουμε καὶ πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ ἑτοιμαστοῦμε, αὐτὸ εἶναι ὅλο. Καὶ τὸ μυστικὸ εἶναι, ὅταν ἑτοιμαστοῦμε καὶ γίνουμε τέτοιοι ποὺ λέμε, εἴμαστε εὐτυχεῖς. Δὲν φοβούμαστε. Ὅτι δὲν θὰ πεθάνω, ἐγὼ μέσα μου τὸ πιστεύω καὶ ἂς κάνει ὁ Θεὸς ὅ,τι θέλει. Καὶ ᾿γὼ θὰ πεθάνω βέβαια, ἀλλά, ὅταν πάω στὴν αἰωνιότητα…

Άγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης – Πρέπει συνεχώς να κάμνω ελεημοσύνες, Γέροντα; Να βοηθώ διαρκώς οικονομικά συνανθρώπους μου, που έχουν ανάγκη; Σας ερωτώ, διότι, όπως ξέρετε, δεν έχω μεγάλη οικονομική άνεση. – Όταν μπορείς, κάμνε το κι αυτό.

(Μιλάει ο όσιος γέρων Πορφύριος) Ακούστε ένα σχετικό παράδειγμα. Κάποτε ένας παπάς είχε πάει σε μία ομιλία με μορφωμένους· τον είχε πάρει μαζί του ένας εξάδελφός του. Ο ομιλητής είπε πολλά πάνω σ’ ένα θέμα μαρξιστικό. Οι ακροατές του ενθουσιάστηκαν και τον εχειροκρότησαν στο τέλος. Αλλά, όπως ήταν ακόμη πάνω στην έδρα, είδε τον παπά…