*Ἐρώτηση*: Πόσο εὔκολο εἶναι νά μᾶς βρίζουν, νά μᾶς ἀδικοῦν καί νά τό ἀντέχουμε; *Ἀπάντηση*: Ἐξαρτᾶται ἀπό τό πόσο ἔχουμε ἀρνηθεῖ τόν ἑαυτόν μας, τόν ἐγωισμό μας καί τό θέλημά μας. Ἄν τό ἀποφασίσουμε, εἶναι εὔκολο. Μία σκέψη ταπεινή – κάντε το σάν πείραμα ἄν θέλετε – ἀμέσως μᾶς ἀνακουφίζει. Καί μιά σκέψη ὑπερήφανη ἀμέσως…

❈ *Ἐρώτηση*: Ὅταν κάποιος μᾶς ἀδικεῖ κατά ὁποιοδήποτε τρόπο, ἄν ἐμεῖς στενοχωριόμαστε καί ἔχουμε λογισμούς γι’ αὐτόν εἶναι κακό; *Ἀπάντηση*: Σαφῶς εἶναι κακό. Εἶναι μουρμούρα, ὅπως λέγεται. Δέν πρέπει νά ἔχουμε αὐτή τή μουρμούρα μέσα μας, αὐτούς τούς λογισμούς.

Επειδή θα γεννηθή ίσως το ερώτημα σε μερικούς ανθρώπους, γιατί να επιτρέπη ο Θεός να ταλαιπωρούνται με δοκιμασίες, συκοφαντίες κ.τ.λ. δίκαιοι άνθρωποι, όπως και ο άνθρωπος του Θεού Χατζη-Γεώργης, ενώ ήταν εξαγνισμένη ψυχή κι από μικρό παιδάκι, θεώρησα καλό να γράψω αυτό που νιώθω. Φυσικά τα κρίματα του Θεού είναι άβυσσος· αλλά μια από τις…

❈ Πόσοι ἄνθρωποι ἔρχονται στήν ἐξομολόγηση καταθλιμμένοι, ὁλοφυρόμενοι, γιατί ἀδικήθηκαν. Καί τούς λέω: «αὐτό εἶναι ὅ,τι καλύτερο γιά σένα…» καί μέ κοιτᾶνε! Λέω: «αὐτό εἶναι πολύ μεγάλη εὐλογία πού ἔχεις…» καί μέ κοιτᾶνε πάλι… δέν καταλαβαίνουν! Λέω: «αὐτό εἶναι τό πρῶτο λαχεῖο πού σοῦ ’τυχε». Λένε: – Γιατί; – Γιατί, λέω, ἄν αὐτόν τόν ἄνθρωπο…

Αν δεν ήταν κακό, αλλά καλό η αδικία, γιατί ντρεπόμαστε και γιατί προσπαθούμε να κρυφτούμε; Αυτός που αδικεί, κυριεύεται από θυμό, καταπληγώνεται από την οργή του, δημιουργεί μέσα του αμέτρητα κύματα λογισμών, μεταχειρίζεται αμέτρητα μέσα, τον κυριεύει φόβος, αγωνία και τρόμος για το πως θα πετύχει την αδικία και τελικά αυτό που κατορθώνει είναι να…

  ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙ   Πολλοὶ οἱ ἀδικοῦντες, οὐδεὶς ὅμως ὁ ἀδικούμενος   «Ἐγὼ δὲ λέγω ὑµῖν µὴ ἀντιστῆναι τῷ πονηρῷ· ἀλλ’ ὅστις σε ραπίσει ἐπὶ τὴν δεξιὰν σιαγόνα, στρέψον αὐτῷ καὶ τὴν ἄλλην·». (Δηλ.: Ἐγὼ ὅµως σᾶς λέγω νὰ µὴ προβάλετε ἀντίστασιν εἰς τὸν πονηρόν, ποὺ χρησιµοποιεῖ ὡς ὄργανόν του ἐκεῖνον ποὺ σᾶς βλάπτει· ἀλλ’…

(Αριστείδης Π. Δασκαλάκης, 1/03/24)   Ο σιωπών συναινεί (Αρχαιοελληνική παροιμία)   Συνεχίζει να προκαλεί η στάση πολλών ιεραρχών απέναντι στο κοινό λαϊκό αίσθημα περί δικαίου. Δικαιοσύνη, στην πίστη, στην πολιτική, στην εργασία και σε κάθε έκφανση της καθημερινής ζωής του Έλληνα.   Ενός πολίτη που συμπιέζεται οικονομικά και συνειδησιακά, εδώ και χρόνια, με πολυποίκιλα μέσα…

  Όταν αδικούμαστε, πώς πρέπει να αντιμετωπίζουμε την αδικία που γίνεται σε βάρος μας; Να διεκδικούμε το δίκαιό μας;   Να παραιτούμαστε από αυτό; Να μιλούμε; Να σιωπούμε; Να κάνουμε κάτι άλλο;   Βεβαίως δεν είναι ίδιες όλες οι περιπτώσεις, ούτε αντιμετωπίζονται με τον ίδιο τρόπο από όλους τους ανθρώπους. Κάποιοι διεκδικούν το δίκαιό τους…

Η ΚΑΤΑΡΑ Ο Παρθένιος Μπιτσάκης εγκαθίσταται Μητροπολίτης Κισάμου το έτος 1887. Δυσκολα χρόνια, βρίσκει την πρωτεύουσα της μητροπόλεως του χωρίς επισκοπικό οίκημα, χωρίς γραφεία, χωρίς πρωτοσύγκελο, δίχως γραμματέα. Η πρώτη του έγνοια είναι να νοικιάσει ένα σπίτι για να εγκαταστήσει όλα αυτά που χρειάζονται ώστε να ξαναδουλέψει η μητρόπολη του. Νοικιάζει την παλιά επισκοπή που…

Ένας αδελφός, όταν έγινε μοναχός, μοίρασε όλα του τα υπάρχοντα κρατώντας μόνο ένα καλό κτήμα. Κάποιος επιφανής κοσμικός επιθύμησε αυτό το κτήμα και του ζήτησε πολλές φορές να του το πουλήσει ή να το ανταλλάξει, εκείνος όμως δεν δέχτηκε τίποτε απ’ αυτά.   Συνέβη λοιπόν ο κοσμικός να διοριστεί διοικητής της επαρχίας εκείνης και άρχισε…

  Είναι πολλές οι φορές που δυσκολευόμαστε μέσα μας όταν χρειάζεται να βρεθούμε μπροστά σε έναν άνθρωπο που μας αδικεί ή μας έχει αδικήσει!   Όλα όσα νομίζουμε ότι είμαστε, την ώρα της δυσκολίας, του πειρασμού, της ταραχής έρχονται θα λέγαμε να δοκιμαστούν στην φωτιά. Και είναι αλήθεια πως δεν το αντέχουμε αυτό! Ο Άλλος…

  Άλλες επαναστάσεις απέτυχαν – Ο βίος του Αγίου Νεκταρίου είναι μια ανεξίκακη επανάσταση που έμεινε στους αιώνες   Ελευθέριος Ανδρώνης   Χωρίς βία, χωρίς οργή, χωρίς ανταπόδοση στην αδικία, ο Άγιος Νεκτάριος νίκησε την κακία του κόσμου κάνοντας επανάσταση μόνο με την πίστη του Ο Άγιος Νεκτάριος είναι ένα μυρίπνοο άνθος που φύτρωσε μέσα…

«Και μόνο η σκέψη της κοινωνικής αδικίας, κάτω από την οποία μια ανθρώπινη ζωή υποφέρει, μπορεί να έχει την ενέργεια του ανέμου της ερήμου, που όλα μπροστά του τα μαραζώνει.

Η κ. Λάλη θυμάται:   «Αυτή η ιστορία συνέβη στα τέλη Σεπτεμβρίου του 1985.   Εργάστηκα σε ένα υπουργείο (θα αποφύγω το όνομα) ως επικεφαλής τμήματος. Συκοφαντώθηκα για επίσημες δουλειές από έναν άνθρωπο από τον οποίο δεν το περίμενα καθόλου. Νομίζω ότι τους οδηγούσε η ζήλια. Εκείνη τη στιγμή, σκέφτηκα ότι το να βρίσκω δικαιολογίες…

Αδικίες, συκοφαντίες… Απ’ έξω ίσως. Δεν έχει σημασία, πάντως, από πού προέρχονται. Όποια κι αν είναι η προέλευσή τους, θα σε συμβούλευα όχι μόνο να διατηρήσεις το θάρρος και τη σταθερότητά σου, μα και να χαίρεσαι. Ο απόστολος Ιάκωβος γράφει: «Να χαίρεστε, αδελφοί μου, όταν δοκιμάζεστε από πολλούς και διάφορους πειρασμούς· γιατί πρέπει να ξέρετε…

Στην πνευματική ζωή είναι ανάποδα τα πράγματα. Άμα κρατάς εσύ το άσχημο, τότε νιώθεις όμορφα. Άμα το δίνης στον άλλον, τότε νιώθεις άσχημα. Όταν δέχεσαι την αδικία και δικαιολογείς τον πλησίον σου, δέχεσαι τον πολυαδικιμένο Χριστό στην καρδιά σου. Τότε ό Χριστός μένει με το ενοικιοστάσιο μέσα σου και σε γεμίζει με ειρήνη και αγαλλίαση…

Το ἀθέμιτο τοῦ ὅρκου   Τοῦ Ἀρχιμ. Κυρίλλου Κωστοπούλου*   Ὁ ἄνθρωπος διακατέχεται ἀπὸ ἕναν βαθὺ πόθο: Νὰ ἠμπορῆ νὰ κατακτᾶ τὴν ἀλήθεια. Δὲν ἀναπαύεται στὴν λήθη. Ἀγωνιᾶ, θέλει νὰ βρίσκη τὴν ἀλήθεια (ἀ – λήθη). Τότε ἀναπαύεται σ᾽ αὐτήν. Γιὰ τὸν λόγο αὐτό, ὅταν εὑρίσκεται στὴν ἀνάγκη νὰ ἀπονείμη δικαιοσύνη, χρειάζεται τὴν ἀλήθεια. Ἡ…

– Γέροντα, όταν με αδικούν, ή καρδιά μου σκληραίνει.   – Για νά μη σκληραίνη, ποτέ να μή σκέφτεσαι ότι φταίει ή πόσο φταίει ό άλλος πού σέ αδικεί, άλλα πόσο φταις εσύ.   Βλέπεις, όταν οι άνθρωποι μαλώνουν μεταξύ τους, όλοι τους λένε ότι έχουν δίκαιο, μόνον πού παίρνουν περισσότερο δίκαιο άπ’ όσο δικαιούνται,…

Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς : «Όποιος αγαπά την αδικίαν, μισεί την ψυχή του και ξεσχίζοντας και αχρησεύοντας το “κατ’ εικόνα” που έχει παθαίνει κάτι παραπλήσιον με εκείνους που από παραφροσύνη χωρίς να το αισθάνωνται καταξεσχίζουν ελεεινά τις σάρκες τους. Διότι και αυτός, χωρίς να το αισθάνεται, καταστρέφει και καταξεσχίζει αθλιότατα την έμφυτη καλλονή του, κατασυντρίβοντας…

Γέροντα, στενοχωριέμαι, όταν οι άλλοι δεν έχουν καλή γνώμη για μένα. – Καλά πού μου το είπες! Από σήμερα θα κάνω ευχή οι άλλοι να μην έχουν ποτέ καλή γνώμη για σένα, γιατί αυτό σέ συμφέρει, καλό μου παιδί. Οικονομάει ο Θεός νά μας αδικήσουν οι άνθρωποι ή να μας πουν καμμιά κουβέντα, για να…

Πολλές φορές επιτρέπει ο Θεός να μας πικράνουν και να μας αδικήσουν χωρίς να φταίμε, προκειμένου να ξεχρεώσουμε κάποια ”βερεσέδια” που οφείλαμε από παλιά. Είναι οικονομία Θεού, που βρίσκονται ορισμένοι άνθρωποι και μας πικραίνουν. Άμα ο άνθρωπος σκέφτονταν έτσι, δεν θα ερχόταν ποτέ σε ρήξη με κανέναν. Θα έλεγε μάλιστα: ”Σε ευχαριστώ Θεέ μου, που…

  Όσιος Σοφρώνιος του Έσσεξ   Όσο βαθειά και αν είναι η ταραχή μας για τις αδικίες κάποιου συστήματος, η αλλαγή του πρέπει να συνδέεται με μακρά διαδικασία ανυψώσεως του ηθικού επιπέδου των ανθρώπων εν γένει. Δεν έχουμε δικαίωμα να πραγματοποιήσουμε εκβιαστικές πράξεις -ακόμη και επάνω στους εκβιαστές- στο Όνομα του Χριστού. Μπορούμε όμως να…

( Μέρος 8ο ) ΠΕΡΙ ΑΔΙΚΙΑΣ 127) Λέει ο Ιερός Χρυσόστομος: Κανένας δεν μπορεί να με βλάψει και να με αδικήσει, εάν δεν αδικήσω και βλάψω εγώ τον εαυτόν μου. 128) Ένας Άγιος, λέει τα εξής σοφά λόγια: Εκείνος που αδικείται και συγχωρεί, ομοιάζει με το Χριστό. Εκείνος που δεν αδικεί, αλλά ούτε να αδικείται…

Του Γ. Παϊσίου Στην Πνευματική ζωή, είναι ανάποδα τα πράγματα. Άμα κρατάς εσύ το άσχημο , τότε νοιώθεις όμορφα. Άμα το δίνεις στον άλλον, τότε νοιώθεις άσχημα. Όταν δέχεσαι την αδικία και δικαιολογείς τον πλησίον σου, δέχεσαι τον πολυαδικημένο Χριστό, στην καρδιά σου. Τότε ο Χριστός μένει με το ενοικιοστάσιο [1] ,μέσα σου και σε…

 Η αδικία, δυστυχώς, είναι φαινόμενο «από καταβολής κόσμου». Ο άδικος Κάϊν όχι μόνο φθόνησε, αλλά σκότωσε και τον δίκαιο αδελφό του Άβελ. Με άδικο τρόπο ο Ισαάκ πήρε τα πρωτοτόκια του αδελφού του Ησαύ.  Αδικήθηκε από φθόνο ο πάγκαλος για τις αρετές του Ιωσήφ, ο αγαπημένος γιος του Ιακώβ, που τα αδέλφια του τον πούλησαν…

 “Kάποτε ένας άγιος γέροντας προσευχόταν στο Θεό να του αποκαλύψει γιατί άνθρωποι δίκαιοι και ευσεβείς είναι φτωχοί, δυστυχούν και αδικούνται, ενώ πολλοί, άδικοι και αμαρτωλοί, είναι πλούσιοι και αναπαύονται, και πως ερμηνεύονται οι κρίσεις του Θεού. O Θεός, θέλοντας να τον πληροφορήσει, του έβαλε στην καρδιά λογισμό να φύγει καί νά κατέβει στον κόσμο… Περπατώντας…

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2018/01/blog-post_17.html

Όπως μου διηγήθηκαν οι Πατέρες της Σκήτης αυτής, στην Εύβοια ήταν επίσκοπος με το όνομα Θεοφάνης. Στην επαρχία του ήταν ένας πτωχός, ο οποίος, είχε στην κατοχή του από κληρονομιά ένα μικρό καζανάκι, που το λέγανε “μπραγκάτσι”. Αυτό φαίνεται να είχε μεγάλη αρχαιολογική αξία. Το είδε ένας συμπατριώτης του πλούσιος, του άρεσε και θέλησε οπωσδήποτε…