Γέροντας Γερμανός Σταυροβουνιώτης: Παραινέσεις πρός πνευματικόν τέκνον
Ψυχή μου, κλαύσον, πόνεσον και στέναξον εκ βάθους, ν’ απαλλαχθής, να λυτρωθής του ολεθρίου πάθους. του πάθους, πού ‘χει δύναμιν ψυχάς να καταστρέφη, του πάθους του οδυνηρού, που καταντά σαν μέθη. Μεθύει ο ταλαίπωρος άνθρωπος και πλανάται, και πράττει α ουκ έξεστιν, ούτε Θεόν φοβάται. Για ‘σένα, τέκνον, έκλαψα κι ουδέποτε θα πάψω, ίσως μπορέσω…
Συνέχιση ανάγνωσης