Ενός πιτσιρίκου μαθητή, εσωτερικού σε κάποιο σχολείο, είχαν τελειώσει οι διακοπές του και στο τρένο που θα τον έφερνε στο σχολείο ήταν η μητέρα του για να τον αποχαιρετήσει. Δίπλα του καθόταν ένας άλλος πιτσιρίκος, συμμαθητής του και φίλος του.   Μόλις το τρένο άρχισε να κυλά στις ράγες, η μητέρα του μικρού άρχισε να…

«Μολύνει η Θεία Κοινωνία;»   Πραγματικό περιστατικό που συνέβη προ δύο ετών Αδελφοί, το μεγάλο βλάσφημο ερώτημα της εποχής μας είναι το κάτωθι: «Μολύνει η Θεία Κοινωνία;». Εδώ δεν αμφισβητείται κάποια αξία, ο άνθρωπος ή η ελευθερία του . Αμφισβητείται ο ίδιος ο Χριστός. Όχι το δημιούργημα αλλά ο Δημιουργός Θα διασκευάσω το ερώτημα στο…

Ευλογημένοι τέτοιοι γονείς που παίρνουν τέτοιες αποφάσεις ηρωικές. Ευλογημένα και τέτοια αδέλφια που συνακολουθούν τέτοιους γονείς.Ευλογημένη οικογένεια.    π.Στεφανος Αναγνωστόπουλος:   Τελείωσε το κήρυγμα, τελείωσε και η Θεία Λειτουργία και μοιράστηκε το αντίδωρο.Κάποια κυρία, τη στιγμή που έπαιρνε το αντίδωρο από το χέρι μου, είπε: Πάτερ θέλω να σας δω στο τέλος, θα σας περιμένω. Πράγματι στο τέλος…

Ακόμα και αυτά τα ζώα μας διδάσκουν την εγκράτεια. Κάποτε, κάποια πνευματικά τέκνα ενός γέροντα κάλεσαν τον γέροντα στο σπίτι τους.  Ο γέροντας δέχτηκε και μια μέρα πήρε το γαϊδουράκι του (Μάρκο τον φώναζε) και κατέβηκε από το μοναστήρι για το σπίτι των παιδιών. Εκεί τον περίμεναν με χαρά τα πνευματικά του τέκνα. Το τι…

Πολλοί χριστιανοί, όταν συμβεί κάποια παρεξήγηση ή κάποιος τσακωμός με άλλους συνανθρώπους τους λένε: «Δεν θέλω το κακό αυτών των ανθρώπων, αλλά δεν θέλω και να έχω πολλά μαζί τους. Ας κάτσουν στο σπίτι τους κι εγώ στο δικό μου. Μια καλημέρα φθάνει». Έτσι καθησυχάζουν τη συνείδηση τους και νομίζουν ότι είναι εντάξει απέναντι στο…

Πριν από χρόνια, όταν ήμουν εφημέριος στον ιερό Ναό του Αγίου Βασιλείου Πειραιώς, μ’ εκάλεσαν να εξομολογήσω εκτάκτως, κατόπιν δικής του επιθυμίας, ένα νέο άνδρα, 42 ετών, του οποίου το όνομα, ήτο Ξενοφών. Όταν πήγα, ήταν σε κακή κατάσταση. Ο καρκίνος με τις ραγδαίες μεταστάσεις τον είχε προσβάλλει και στο κεφάλι. Οι μέρες του μετρημένες….

Έχουμε τέτοια χαρά έδώ μέσα, ένα γέμισμα νιώθουμε, δεν μπορώ να σου το έξηγήσω. Θά σού τό πώ, παιδί μου, γιά νά ένισχυθείς στήν πίστη ότι ό Κύριος δέν έγκαταλείπει τούς δικούς του, όταν αύτοί μέ απόλυτη έμπιστοσύνη στή στοργική Πρόνοιά Του άφήνουν τούς έαυτούς τους καί τις οίκογένειές τους στά χέρια Του… Μέ τούτα…

Από νωρίς άρχισε ο σταυρός του. Ο πατέρας του, που ήταν αρκετά μεγάλος, πέθανε γρήγορα. Τη μητέρα του, που ήταν μια πολύ απλοϊκή χωρική, την ξαναπάντρεψαν οι δικοί της με το ζόρι σε άλλο τόπο! Τον Μιχαλάκη και την αδελφή του τους έκλεισαν σ ἕνα ίδρυμα. Όταν μεγάλωσαν τα δύο παιδιά, το μεν κορίτσι το…

Κάποτε… ένας έγγαμος ιερεύς κρατώντας από το χεράκι ένα πεντάχρονο αγοράκι, το δικό του παιδί, πήγαινε στην εκκλησία για τον Εσπερινό… Ο μικρός, καθώς βάδιζε με τον πατέρα του, όλο και κάτι έλεγε, ώσπου στο τέλος και εντελώς απροσδόκητα έκανε την εξής ερώτηση: -Γιατί, μπαμπά, στη Θεία Λειτουργία, όταν πρόκειται να αγιάσης τη Θεία Κοινωνία,…

Στη Ρωσική Σκήτη του Αγίου Ανδρέα των Καριών, το λεγόμενο Σεράι, στις αρχές του 20ου αιώνος συνέβη το εξής γεγονός.   Ένας Ρώσος μοναχός της Σκήτης αρρώστησε βαριά και με δριμύτατους πόνους στο κρεβάτι, παρακαλούσε τον Θεό να τον θεραπεύση. Τότε παρουσιάστηκε μπροστά του ένας Άγγελος και του είπε.   Τι προτιμάς γέροντα; Να μείνεις…

Ένας πλούσιος άρχοντας, είχε πολλούς υπηρέτες και ανάμεσα σε αυτούς, υπήρχε και ένας νέος, που δίαγε πνευματική ζωή. Όλοι οι υπηρέτες τον κορόϊδευαν, γιατί ενώ αυτοί έτρωγαν από τα πλούσια εδέσματα του άρχοντα, αυτός σε περίοδο και ημέρα νηστείας δεν έτρωγε, αλλά νήστευε. Το αντιλήφτηκε αυτό ο άρχοντας και μια μέρα τον πλησίασε και τον…

Γυ­ναῖ­κα πι­στή ἀλ­λοί­ω­σε τόν ἄν­δρα της    Μί­α εὐ­λα­βέ­στα­τη γυ­ναῖ­κα εἶ­χε ἄν­δρα ἄ­σω­το, βλά­σφη­μο καί αὐ­ταρ­χι­κό. Ἡ ἴ­δια δυ­σκο­λευ­ό­ταν ὡς σύ­ζυ­γος ἀλ­λά ἔ­κα­νε πολ­λή ὑ­πο­μο­νή. Δέν ζή­τη­σε σάν δι­έ­ξο­δο τόν χω­ρι­σμό οὔ­τε ἀντα­πέ­δι­δε ὅ­σα τῆς ἔ­κα­νε ὁ δύ­στρο­πος σύ­ζυ­γός της. Ἔ­κα­νε τά­μα στήν Πα­να­γί­α νά φο­ρέ­ση σ᾿ ὅ­λη της τήν ζω­ή μαῦ­ρα, ἀρ­κεῖ νά φω­τί­ση…

Γέροντας Ἐπιφάνιος Θεοδωρόπουλος Κάποτε στὸ εξωτε­ρικό, σὲ μιὰ παρέα ἐπιστημόνων, ἔλεγαν μερικοὶ πώς έγι­νε τὸ σύμπαν: τυχαῖα, μὲ τὴν ἀέναο κίνησι τῶν σωματιδί­ων τῆς ὕλης κλπ. Ἕνας πιστὸς ἐπιστήμονας τοὺς λέει: Θὰ σᾶς πῶ μιὰ ἱστορία πού συνέβη πρὸ ἡμερῶν. Εἶχα πάει σ’ ἕνα φιλικὸ σπίτι καὶ ἔπαιζαν ζάρια. Ἕνας φίλος ρίχνει τὰ ζάρια ἕξι….

Όταν μπήκαν οι Γερμανοί στην Αθήνα, 27 Απριλίου 1941, η πρώτη τους δουλειά ήταν να στείλουν ένα απόσπασμα υπό τον λοχαγό Γιάκομπι και τον υπολοχαγό Έλσνιτς για να κατεβάσει τη Γαλανόλευκη από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης και να υψώσει τη σβάστικα. Δεξιά ο Παρθενώνας, αριστερά οι Καρυάτιδες. Από την ελιά τής Αθηνάς οι Γερμανοί αντικρίζουν…

Κάποτε ήτανε ένας άπιστος που είχε μία γυναίκα πιστή.  Η γυναίκα του μιλούσε για την πίστη, αλλά αυτός δεν την άκουγε. Μια μέρα κάνανε μερικές ελιές και δεν προλάβανε να τις μεταφέρουνε από το λιοστάσι στο σπίτι και τις άφησαν εκεί έξω. Είπε ο σύζυγος: – Μην τις αφήνουμε εδώ, θα μας τις κλέψουν. –…

Θα μπορούσε να ήταν ένα διήγημα, ίσως και ένα όνειρο, είναι όμως μία πραγματική ιστορία. Τόπος, ο μικρός ναός στο κέντρο μιας μεγάλης πόλεως της πατρίδας μας. Χρόνος, Κυριακή 18 Οκτωβρίου του σωτήριου έτους 2020. Πρωταγωνιστής αυτής της ιστορίας ένας απλός πιστός ο οποίος τις περισσότερες Κυριακές τα τελευταία χρόνια εκκλησιάζεται στο συγκεκριμένο ναό. Οι…

Ο Μητροπολίτης Κοζάνης Διονύσιος, διατηρούσε στην Κοζάνη ένα ορφανοτροφείο και πολλοί κάτοικοι της πόλης, βοηθούσαν στη συντήρηση των ορφανών. Ένας από τους πλουσιότερους ανθρώπους της πόλης, παρουσιαζόταν κάθε φορά, παραμονές Χριστουγέννων και έδινε κάποια δωρεά, για τα ορφανά. Ο Μητροπολίτης, έκανε πολλές εκκλήσεις για βοήθεια προς τα ορφανά και υπενθύμιζε, ότι αυτή η βοήθεια πρέπει…

Ζει ακόμα ο επίσκοπος που διηγήθηκε τούτη την ιστορία. Είναι αληθινή ιστορία κι έχει βαθύ νόημα, γιατί αναφέρεται στην προσευχή των ζώντων για τους τεθνεώτες. Οι προσευχές αυτές πάντοτε εισακούονται, μα πιο πολύ την ώρα της θείας λειτουργίας. Ο επίσκοπος που αναφέραμε είχε στην περιοχή του έναν ιερέα, τον παπα-Γιάννη, ευλαβικό και σ’ όλους αγαπητό….

Όταν Ο Κολοκοτρώνης έλεγε στους στρατιώτες του ότι, “Οι Έλληνες και στους Θεούς ορθοί μιλούνε” γνώριζε πολύ καλά την φάση των δυο Σπαρτιατών!!! Όταν οι Σπαρτιάτες επάνω στην οργή τους θανάτωσαν τους δυο Πέρσες αγγελιοφόρους που τους είχαν φέρει μήνυμα από τον μεγάλο Θεό και Βασιλιά της Περσίας, ζητώντας από τους Σπαρτιάτες (Γη και ύδωρ)……

Κάποιος κουτοπόνηρος πλησίασε έναν ασκητή και τον ρώτησε: – Τι είναι Γέροντα, για το Θεό χίλια χρόνια; – Ένα λεπτό της ώρας, παιδί μου, αποκρίθηκε εκείνος. – Και τι είναι μια βαλίτσα χρυσάφι;

Κατά το 1660 (περίοδος της Τουρκοκρατίας) Επίσκοπος της Οφιούντας του Πόντου ήταν ο Αλέξανδρος Ποτουράς «ὅστις μένεα πνέων κατὰ τοῦ Μητροπολίτου Τραπεζοῦντος, πρὸς ἐκδίκησιν, συνέστησε καὶ έξώθησε τοὺς παρευρεθέντας νὰ ἀλλαξοπιστήσουν, δώσας πρῶτος τὸ παράδειγμα… Μετὰ τὴν ἐξόμωσίν του ὠνομάσθη Ἰσκεντέρ Πασᾶς… Οὗτος γενόμενος μουφτῆς (ἱεροδικαστὴς) τῶν Τούρκων ἐν Τραπεζοῦντι, μετά τινα ἔτη μεταμεληθεὶς συνεπείᾳ…

Ένας γιος πήγε τον πατέρα του σε ένα εστιατόριο για βραδινό δείπνο. Ο πατέρας ήταν πολύ γέρος και αδύναμος, κι ενώ έτρωγε, έριξε φαγητό στο πουκάμισο και το παντελόνι του. Άλλοι πελάτες τον έβλεπαν με αηδία, ενώ ο γιος του ήταν ήρεμος. Αφού τελείωσε το φαγητό του, ο γιος του που δεν ήταν καθόλου ντροπιασμένος…

Τρία κορίτσια περπατούσαν κατά μήκος των σιδηροδρομικών γραμμών, όταν ξαφνικά βρέθηκαν ανάμεσα σε δύο τρέχοντα τρένα. Τα τρένα πέρασαν σύριζα από μπροστά τους και ως εκ θαύματος δεν έπαθαν απολύτως τίποτα! Λίγο πιο κάτω υπήρχαν 3 δαιμόνια, που δέχονταν την επίπληξη και την οργή των άλλων δαιμόνων. – Καλά, γιατί δεν έσπρωξες το πρώτο κορίτσι…

Ήταν ένας Αγιορείτης Γέροντας που πήγε στην Αθήνα. Το έμαθαν ότι στο τάδε σπίτι είναι ένας σεβάσμιος Γέροντας από το Άγιο Όρος και προσήλθε πολύς κόσμος να εξομολογηθεί. Πήγε ταυτόχρονα και μία, που ”έβλεπε” την Παναγία και έγραφε αυτά που της έλεγε. Όταν ήρθε η σειρά της, την ρώτησε ο Γέροντας: – Έχεις παιδί μου…

Κάποτε ἕνας Ἑβραῖος ἀποφάσισε νὰ γίνει Χριστιανὸς καὶ θέλησε νὰ ἐξετάσει τὶς ἐκδοχὲς τοῦ Χριστιανισμοῦ γιὰ νὰ ἐπιλέξει. Βρίσκει λοιπὸν ἕναν Ὀρθόδοξο, ἕναν προτεστάντη κι ἕναν παπικό. Τοὺς λέει τὶς προθέσεις του κι ἐκείνοι συμφωνοῦν νὰ τὸν “ξεναγήσουν” στὶς ἐκκλησίες τους. Πάει ὁ Ἑβραῖος μὲ τὸν προτεστάντη μιὰ Κυριακή, μπαίνει στὸ ναὸ καὶ βλέπει τοὺς…

Η ιστορία του πατρός Virgil Georgiou ιερέως Μολδαβικής καταγωγής. Γράφει στο ημερολόγιό του ότι 15 ετών παραπονέθηκε στον πατέρα του ιερέα γιατί έχει το όνομα Βιργίλιος, χωρίς να υπάρχει προστάτης Άγιός του. Ο πατέρας του εξήγησε ότι ο Βιργίλιος ήταν σπουδαίος ποιητής και εάν ήθελε, μπορούσε να γίνει ο ίδιος Άγιος ώστε οι επόμενες γενιές…

Μπήκα πριν λίγα χρόνια στο νοσοκομείο Καβάλας για αφαίρεση χολής. Δίκλινος ο θάλαμος, δίπλα μου ο Παναγιώτης από τη Θάσο, ένας άνδρας γύρω στα σαράντα σοβαρός και ολιγομίλητος στην αρχή. Το απόγευμα στην επίσκεψη των ιατρών παρατηρώ τα πόδια του γεμάτα λακκούβες, εμφανώς παραμορφωμένα. Ακούω τον διάλογο: -Πως τα κατάφερες; -Όχι εγώ… Ο Χριστός..! Αργότερα…

Απόσπασμα από την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση που έλαβε χώρα στις, 27-7-2020 μετά την ομιλία του Αρχιμανδρίτη Σάββα του Αγιορείτη με τίτλο «Πειθαρχεῖν δεῖ Θεόν μᾶλλον ἤ ἀνθρώποις». [στο 12:22] «Ο ιερέας του διπλανού μας χωριού, ο ευλογημένος αυτός άνθρωπος, λειτουργούσε κανονικότατα και δεν επέτρεπε σε κανέναν να μπει με μάσκα μέσα στην εκκλησιά. Και όταν του κάνανε…

ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΑΛΗΘΙΝΗΣ ΑΓΑΠΗΣ, ΠΟΥ ΣΥΝΕΚΛΟΝΙΣΕ ΤΟΝ ΕΧΘΡΟ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ «…Ήταν φοβερή η εποχή. Συνέλαβαν από τα βουνά κάποιον αντάρτη -τον ξέρουν οι παλαιοί Kοζανίται― και δεμένο τον έσερναν μέσα στην πόλη. Kάποιοι άνανδροι Kοζανίται, που όταν εκείνος ήταν στα πράγματα καθότανε κλαρίνο μπροστά του, τώρα βλέποντάς τον…