Ἡ κατάκριση μᾶς χαρακώνει βαθειά (π. Ἐφραίμ Παναούσης)
Θα κάνω υπομονή. Δεν θα μιλήσω όταν οι άλλοι λένε. Δεν θα πω τίποτα. Θα κρατηθώ. Δαγκώνω τα χείλη μου και κει που θαρρώ πως έδωσα τη μάχη και βγήκα νικητής, μία μικρή φράση δειλά, γρήγορα γίνεται χείμαρος… Δεν χρειάζεται πολύ, να ξεκινήσεις μόνο και μετά …άρχισες. Γιατί είναι τόσο δύσκολο να το παλέψω…
Συνέχιση ανάγνωσης