Ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων ”Μή λές ὅτι τό σῶμα εἶναι αἰτία τῆς ἁμαρτίας. Γιατί, ἄν τό σῶμα εἶναι αἰτία τῆς ἁμαρτίας, τότε γιατί ὁ νεκρός δέν ἁμαρτάνει; Βάλε στό δεξί χέρι κάποιου νεκροῦ, πού μόλις πέθανε, ἕνα ξίφος. Φόνος δέν θά γίνει. Ἄς περάσουν πλάι ἀπό νεκρό νεό, μόλις πεθάνει, χίλιες καλλονές. Δέν πρόκειται νά…

ΟΜΙΛΙΑ Δ΄     Ἀγαπητά μου παιδιά,  ἀπό τό Ἅγιον καί Ἱερόν Εὐαγγέλιον γνωρίζουμε ὅλοι μας διά τόν τετραήμερον Λάζαρον.  Ὁ Λάζαρος εἶχε δύο ἀδελφές τήν Μάρθα καί τήν Μαρία. Κάποτε ἐκάλεσαν τόν Κύριο, γιά νά Τόν φιλοξενήσουν. Πράγματι ὁ Κύριος ἔφθασε στό σπίτι τους γι᾿ αὐτήν τήν φιλοξενία. Ἡ Μάρθα μεριμνοῦσε πάρα πολύ, πῶς νά ἑτοιμάση…

Ἀρχιμ. Μαξίμου Κυρίτση, Ἡγουμένου Ἱ. Μ. Ὁσίου Διονυσίου ἐν Ὀλύμπῳ Ὅταν μιλᾶμε ὡς ὀρθοδοξοι γιά ἁγιασμό ἑννοοῦμε βασικά δυό παράγοντες πού ἐνεργοῦν: 1) Ἡ ἀνθρώπινη θέληση καί ἀσκητική, καί 2) Ἡ θεία ἐνέργεια, πού ἐνεργεῖ ὡς δωρεά ἀπό τόν Τριαδικό Θεό. Ἀρχικά τοποθετεῖ ὁ ἄνθρωπος μέ τήν πίστη στόν Θεό τόν ἑαυτό του στήν κρίση τῶν…

   Ὁ προφήτης Ἐλισαῖος ἦταν μαθητὴς καὶ διάδοχος τοῦ προφήτη Ἠλία. Μὲ τὴ διδασκαλία καὶ τὰ πολλὰ θαύματα ποὺ ἐπιτελοῦσε, ἀπέκτησε μαθητές, «υἱοὺς προφητῶν», οἱ ὁποῖοι αὐξήθηκαν καὶ δὲν χωροῦσαν πλέον μὲ ἄνεση στὸ οἴκημα ὅπου διέμεναν. Ἔτσι, κατέβηκαν μαζὶ μὲ τὸν διδάσκαλό τους σὲ μιὰ κατάφυτη ὄχθη τοῦ Ἰορδάνη ποταμοῦ γιὰ νὰ κόψουν ξύλα,…

   «Ιατρέ και θεραπευτά των ψυχών ημών».   Σε μία από τις ιερατικές ευχές της ακολουθίας των Προηγιασμένων Δώρων αποκαλούμε τον Ιησού Χριστό ιατρό και θεραπευτή των ψυχών μας, «Ποίησον μεθ’ ημών κατά την επιείκειάν σου, ιατρέ και θεραπευτά των ψυχών ημών». Ο Χριστός είναι ιατρός και θεραπευτής. Ένας αρχαίος εκκλησιαστικός συγγραφέας, ο Ωριγάνης, ονομάζει…

Ἡ Ἐκκλησία εἶναι τό Σῶμα τοῦ ζῶντος Χριστοῦ, ἡ κοινωνία τῶν Ἁγίων, ἡ μόνη ὁδός τῆς κατά Χάριν θεώσεως τῶν μετανοούντων.  Ἡ πορεία τῆς ἀνορθώσεως διά τῆς μετανοίας, τῆς ἀπομακρύνσεως ἀπό τήν δουλείαν τῶν παθῶν καί τῆς ἀσκήσεως διά τήν ἐργασίαν τῶν θείων ἐντολῶν, εἶναι πορεία τῶν ἁγίων καί θεουμένων ὑπάρξεων.  Ὁ Ἅγιος Γρηγόριος ὁ…

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2015/06/blog-post_60.html

     Δὲν εἶναι λίγες οἱ φορὲς ποὺ κοιτών­τας γύρω μας ­διαπιστώνουμε τὸ ὀλιγάριθμο τῶν πιστῶν χριστια­νῶν. Πόσοι ἀλήθεια ἐκκλησιάζονται κά­θε Κυριακή; Πόσοι τηροῦν τὶς ­νηστεῖες τῆς Ἐκκλησίας μας; Πόσοι ἐξομολογοῦνται καὶ κοινωνοῦν μὲ προετοιμασία; Πόσοι ζοῦν συνειδητὰ τὴ ζωὴ ποὺ ζητᾶ ὁ Κύριός μας καὶ ὁρίζει τὸ Εὐαγγέλιό Του; Λίγοι. Ἐλάχιστοι. Καὶ ὅσο συνειδητοποιοῦμε…

Ήμουν στο λεωφορείο και δίπλα μου καθόταν μία κυρία. Περνώντας έξω από έναν Ιερό Ναό έκανα το σταυρό μου. Παρακινούμενη από εμένα έκανε και εκείνη κάτι σαν σταυρό –γρήγορα –γρήγορα- κάτι σαν ανακάτεμα! Της λέω..’’αυτόν τον σταυρό που κάνεις δεν τον φοβάται ο διάβολος’’ έτσι όπως τον κάνεις είναι σαν να κοροιδεύεις. Θίχτηκε τότε εκείνη…