«Γιατί ντράπηκες νά μοῦ μιλήσεις; Δέν εἶμαι κι ἐγώ ἄνθρωπος; Θέλεις νά σοῦ πῶ τά δικά μου;»
Έλεγαν για τον αββά Ζήνωνα ότι ήταν μικρόσωμος και αδύνατος, πολύ σοβαρός, γεμάτος από προθυμία και θέρμη για τον Θεό και ότι είχε μεγάλη κατανόηση για τους ανθρώπους. Σ’ αυτόν συγκεντρώνονταν από παντού πολλοί κοσμικοί και μοναχοί, του φανέρωναν τους λογισμούς τους και θεραπεύονταν. Συναντήσαμε, λοιπόν, κάποιον από τους πατέρες που είχε μείνεικάποτε κοντά…
Συνέχιση ανάγνωσης