Ο γέρων Παΐσιος επειδή εγνώριζε πόσο εύκολο είναι να πλανηθεί και να πέσει ο άνθρωπος, προσευχόταν λέγοντας: «Σε παρακαλώ Θεέ μου, μην πάρεις τη χάρη Σου ούτε μια στιγμή από πάνω μου».
Ο ιερεύς Κωνσταντίνος Χριστοδουλόπουλος, εφημέριος του ιερού Ναού Αγίας Βαρβάρας Πατρών, πήγε στα τέλη Ιουνίου του 1982 στο Αγιον Όρος μαζί με άλλους τρεις Πατρινούς. Στην μονή της Μεγίστης Λαύρας συνάντησαν 11 προσκυνητές από την Αθήνα και την Θεσσαλονίκη καιναπεφάσισαν να πάνε στον γέροντα Παΐσιο. Έφτασαν στην καλύβη του και περίμεναν μία ώρα, αλλά ο γέρων δεν άνοιξε. Έτσι σηκώθηκαν να φύγουν. Δεν απεμακρύνθησαν πολύ και ο γέρων άνοιξε και τούς είπε:” Τι θέλετε αδελφοί, από μένα το βρώμικο σκυλί, πού είμαι μέσα στα θηρία ;”. Ξαφνιασμένοι και χαρούμενοι απήντησαν πώς ήθελαν να τον συμβουλευθούν για ορισμένα ζητήματα. Τότε ο γέρων είπε:” Εγώ να σας δώσω συμβουλές; Εσείς πρέπει να με συμβουλεύσετε, πού είσθε επιστήμονες “.
Έπειτα τους οδήγησε στην καλύβη και ενώ δεν τούς ήξερε τούς είπε:” Σεις είσθε από την Πάτρα, σεις από την Αθήνα και σεις από την Θεσσαλονίκη”. Ενώ συζητούσαν διάφορα πνευματικά θέματα, είπε ο γέρων: “Κάποιος διαλογίζεται ότι δεν υπάρχει Θεός”. Εκείνοι αλληλοκοιτάχτηκαν και ο γέρων συνέχισε: “Εγώ σας λέω ότι υπάρχει Θεός και με αποδείξεις”. Και εφώναξε: “Σαύρα έλα εδώ”. Μπήκε τότε μέσα μία μεγάλη σαύρα, πού τρόμαξε τούς επισκέπτες. Ο γέρων απευθύνθηκε στη σαύρα σαν σε λογικό όν και της είπε:” Προσκύνησε τούς επισκέπτες, χαιρέτησέ τους “. Η σαύρα υπακούουσα σηκώθηκε στα πισινά της πόδια και έκανε εδαφιαία μετάνοια. Έπειτα την ερώτησε: “Για πες μας, υπάρχει Θεός;”. Και ώ του θαύματος! η σαύρα με μια ψιλή, λεπτή φωνούλα μίλησε και είπε:” Υπάρχει Θεός, υπάρχει Θεός, υπάρχει Θεός”.
Στις 14 Ιουλίου 1993, ημέρα του φοβερού σεισμού των Πατρών, ο γέρων Παΐσιος είδε τον απόστολο Ανδρέα να προσεύχεται γονατιστός υπέρ της σωτηρίας της πόλεως. Ο Θεάνθρωπος Κύριος έκανε το θαύμα Του και δεν σκοτώθηκε ούτε ένας.
Λίγο καιρό πριν φύγει από αυτόν τον μάταιο κόσμο ο γέρων Παΐσιος είπε σε ένα φίλο αρχιμανδρίτη: «Ζούμε στον καιρό της αποστασίας. Γι’ αυτό ο σώζων εαυτόν σωθήτω».
Αξιοσημείωτο ότι η κηδεία του γέροντος, κατόπιν επιθυμίας του ιδίου, έγινε στην Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στη Σουρωτή Θεσσαλονίκης, παρουσία των μοναζουσών και ενός μόνον ιερέως. Έτσι, ο γέρων απέφυγε τις τιμές του κόσμου, όπως όταν ζούσε, πού δεν ήθελε να γίνεται λόγος για τον εαυτό του και προτίμησε την αιώνια τιμή, χαρά και δόξα κοντά στον Ουράνιο Πατέρα. Ας είναι αιωνία η μνήμη του και ας έχουμε όλοι την ευχή του.