Ἅγιος Ἰάκωβος Τσαλίκης – Διηγήσεις
ια΄. Εὐλάβεια σέ ἱερωμένους Οταν ἤμουνα στρατιώτης στήν Ἀθήνα, ὅποιον ἔβλεπα στόν δρόμο, ἔλεγα “Καλημέρα”, “Καλησπέρα”, (ἀλλ᾽ αὐτοί) δέν μέ μιλοῦσαν. Τό εἶχα παράπονο, γιατί λέω “ἐμεῖς στό χωριό μας λέμε “Καλημέρα”, “Καλησπέρα”, “Χαίρετε”, “γειά σας”, ἐδῶ;”. »Εἶπα, λοιπόν, στόν συνταγματάρχη μου, αὐτός ἦταν ἅγιος ἄνθρωπος, καί μοῦ λέει: “Ἄκουσε νά σοῦ πῶ,…
Συνέχιση ανάγνωσης