Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ 

ΚΑΤΑ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ ΠΟΡΦΥΡΙΟ

 ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄

5)ΚΤΙΣΕΟΛΟΓΙΑ

Κτίση «διηγεται τήν Δόξα το Θεο».

λη κτίση δοξάζει τόν Θεό. κτίση μς φανερώνει τή σοφία, τήν γάπη καί τήν πρόνοια το Θεο γιά τά πάντα (νθρώπους καί κτίσματα).

Ὁ π. Πορφύριος γαποσε τήν ρημο, τήν συχία καί λη τήν κτίση. ταν συχαστικός-μυστικός. Ἔκανε διάλειπτη προσπάθεια νά ζε τόν Χριστό, ζώντας μέσα στό «σπίτι μας», πού εἶναι τό Σύμπαν, ἡ ὅλη Δημιουργία.Πόθος γιά ζωή μέσα στήν Δημιουργία το Θεοῦ.

φο πρε ἀπό τόν Θεό τό διορατικό χάρισμα, θελε νά φύγει καί νά ζε «μόνος μόν Θε». πειδή σθένησε, ἀναγκάστηκε νά φύγει πό τό γιον ρος. μως, που κι’ ν πγε, συνέχιζε νά πιδιώκει τήν συχία, τή μόνωση καί τή ζωή μέσα στήν ὄμορφη φύση.

νδεικτικά ναφέρουμε κάτι, πό ατά πού διηγεται γιά τή ζωή του, στό μοναστήρι τογιου Χαραλάμπους, στήν Εβοια. Τορεσε νά ζεξω τή νύκτα, στό ὕπαιθρο. Γιά τό σκοπό αὐτό φτιαξε να κρεββάτι μέ σχίνους, πού πλεξε μέ τά κλαδιά νός πρίνου, ψηλά στά δύομιση μέτρα. Ἐκε πάνω στό δένδρο, μόνος, χωρίς νά τόν νοχλε κανείς, προσευχόταν ρες τελείωτες.

γάπη γιά λην τήν κτίση

Μαρτυρε, σχετικά, καί προσωπικός του γιατρός, καθηγητής Γ. Παπαζάχος:

« Γέροντας δέν ταν μόνο γιατρός. ταν καί κτηνίατρος. γαποσε τα ζα. ξημέρωσε πιθετικούς παπαγάλους καί τούς μαθε τήν Εχή. ξεπλάγην ταν κουσα μέσα στό κελλί τόν παπαγάλο νά παναλαμβάνη τήν εχή. “Εναι πιό πνευματικός πό μένα”, επε. “γώ ποκάμνω καί κοιμομαι, λλ’ ατός γρυπνε”. Τελευταα προσπαθοσε νά ξημερώση ναν ετό.

Κάποιο Σαββατοκύριακο, στή βόρειο Εβοια πού σύχαζε, συνέβη τό ξς, πού μο διηγήθηκε διος: “Μιά τσομπάνισσα παρακάλεσε νά διαβάσω μιά εχή στό κοπάδι της, γιατί ρρώσταιναν τά γίδια της. Συμφώνησα καί φεραν λο τό κοπάδι κοντά στό κκλησάκι πού μενα. Στάθηκα μπροστά στό κοπάδι, σήκωσα τά χέρια μου ψηλά καί επα διάφορες προσευχές πό ψαλμικούς στίχους, πού ναφέρονται στήν κτίση. πικρατοσε πόλυτη σιωπή στά ζα. Κανένα δέν κουνιόταν. στερα κατέβασα τά χέρια μου καί τράγος κινήθηκε μόνος του. ρθε κοντά, μο φίλησε τό χέρι καί ποχώρησε ρεμα… Τά λέω σωστά Πηνελόπη;” φώναξε στήν νηψιά του, πού στεκόταν πιό πέρα. “Ναί, Γέροντα. κριβς τσι γιναν. γώ μουν κε”»1.

Μιλώντας γιά τό πς νειρευόταν τό μοναστήρι του λεγε: «Στό μοναστήρι πολύ σύντομα θ’ ρχίσουν νά ρχονται καί πουλιά. Θ’ κονε τό καμπανάκι καί θά ρχονται νά τρνε. Θά κάθονται ξω καί θ’ κονε τόν σπερινό. Εναι ο σύντροφοί μας το δάσους, πού θά ρχονται νά συμμετέχουν στήν προσευχή μας»2.

 

Ἀπόσπασμα ἀπό τό Βιβλίο:Ἡ θεραπεία τῆς ψυχῆς κατά τόν Γέροντα Πορφύριο.Β΄ ΕΚΔΟΣΗ ΕΠΗΥΞΗΜΕΝΗ (Ἱερομονάχου Σάββα Ἁγιορείτου). Σχῆμα 14Χ20.5 ,Σελίδες: 170, Τιμή: 7€, Παραγγελίες στό τηλέφωνο 6944577885 ἤ στό e- mail: hristospanagia@yahoo.gr

 1http://www.parembasis.gr/2002/02_11_17.htm, Γ. Παπαζάχου, «Γέρων Πορφύριος, Δεκατέσσερα χρόνια κοντά του».

2Βίος καί Λόγοι, σελ. 178.