83. Τό καλό εἶναι τό ἴδιο μέ τό ἀγαθό, γιατί τό καλό καί ἀγαθό ὅλα τό ἐπιθυμοῦν μέ κάθε αἰτία καί δέν ὑπάρχει κανένα ὄν πού νά μήν μετέχει στό καλό καί ἀγαθό. Γιατί σέ ὅλα τά ὄντα τό καλό καί ἀγαθό, καθώς εἶναι ὄντως θαυμαστό, εἶναι ἐπιθυμητό καί ἀγαπητό καί ἀρεστό καί προτιμητό καί ἀξιαγάπητο. Σημείωσε ὅτι ὁ θεῖος ἔρωτας, ὁ ὁποῖος προϋπῆρχε μέσα στό ἀγαθό, γέννησε τόν ἀγαθό ἔρωτα μέσα μας, μέ τόν ὁποῖο ἐπιθυμοῦμε τό καλό καί ἀγαθό, σύμφωνα μ᾿ ἐκεῖνον πού εἶπε: «Ἔγινα ἐραστής τῆς ὀμορφιᾶς της»1, καί: «Ἀγάπησέ την καί θά σέ προφυλάξει· περιφρούρησέ την καί θά σέ ἀνυψώσει2.
Καί γιά νά τό ξαναποῦμε καθαρότερα, κινεῖται, γιατί προξενεῖ μιά ἐσωτερική σχέση ἔρωτα καί ἀγάπης σ᾿ ἐκεῖνα πού εἶναι δεκτικά τούτων· καί κινεῖ, γιατί εἶναι ἐκ φύσεως ἑλκυστικό τῆς ἐπιθυμίας ἐκείνων πού κινοῦνται πρός Αὐτό. Καί πάλι, κινεῖ καί κινεῖται, γιατί διψᾶ νά διψᾶται, καί ποθεῖ νά ποθεῖται, καί ἀγαπᾶ νά ἀγαπιέται.
Ἁγίου Διονυσίου Ἀρεοπαγίτη.)
85. Ὁ θεῖος ἔρωτας εἶναι ἀπό τή φύση του ἐκστατικός, μήν ἀφήνοντας τούς ἐραστές νά ἀνήκουν στόν ἑαυτό τους, ἀλλά στούς ἀγαπημένους τους. Καί αὐτό τό δείχνουν τά ἀνώτερα, ἀπό τήν πρόνοια πού ἔχουν γιά τά κατώτερα· καί ἐκεῖνα πού εἶναι τῆς ἴδιας σειρᾶς, ἀπό τήν μεταξύ τους συνοχή· καί τά χαμηλότερα, ἀπό τήν θειότερη ἐπιστροφή τους πρός τά πρῶτα. Γι᾿ αὐτό ὁ μέγας Παῦλος, ὁ ὁποῖος κυριεύθηκε ἀπό τό θεῖο ἔρωτα καί διοκίμασε τήν ἐκστατική του δύναμη, λέει μέ ἔνθεο στόμα: «Δέ ζῶ πιά ἐγώ, ἀλλά ζεῖ μέσα μου ὁ Χριστός3», σάν ἀληθινός ἐραστής πού εἶχε ὑποστεῖ ἔκσταση πρός τό Θεό, ὅπως λέει ὁ ἴδιος4, καί δέ ζοῦσε πιά τή δική του ζωή, ἀλλά τή ζωή τοῦ ἀγαπημένου του, ὡς ὑπερβολικά ἀγαπητή.
τοῦ Ἁγίου Διονυσίου.)
Τέλος καί τῇ Τρισηλίῳ Θεότητι
κράτος, αἶνος καί δόξα εἰς τούς αἰῶνας τῶν αἰώνων.
Ἀμήν.
“ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ” τῶν ἱερῶν Νηπτικῶν
Τόμος β΄(σελ. 247-248)
Ἐκδόσεις:”Τό Περιβόλι τῆς Παναγίας”
Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
1Σοφ. Σολ. 8 : 2.
2Παροιμ. 4 : 6.
3Γαλ. Β΄ : 20.
4Β΄ Κορ. ε΄ : 13.
5Δευτ. 5 : 9.
6Α΄Ἰω. Δ΄ : 16.
7Ἆσμα 5 : 16.