Το Πάσχα συμβαίνει μία φορά το χρόνο και έχω Πάσχα κάθε μέρα.
“Κύριε! –
“Τι είναι αυτό;”
Πιθανώς, είμαι τρελός;
Μόνο τα μωρά θέλουν να πηδούν όλη την ώρα.
Και είμαι γέρος – και θέλω να πηδήσω. Θέλω να τρέξω, να πανηγυρίζω, να χαίρομαι. Γιατί ; “Από την παιδική μου ηλικία, με κάλεσε ο Κύριος. Διότι ακόμη και στην παιδική μου ηλικία, όταν με ρώτησαν τι ήθελες να είμαι, απάντησα: “Θα είμαι ιερέας!”  Γέλασαν και πραγματικά έγινα ιερέας. Και σε έξι χρόνια και στα επτά είπα ότι θα γίνω ιερέας … Όλοι οι αδελφοί μου, όλοι οι θείοι μου ήταν γραμματικοί. Υπήρχαν δάσκαλοι μεταξύ τους. Και αναρωτήθηκαν γιατί δεν ήθελα να σπουδάσω; Και ήμουν στη θέση μου: «Θα είμαι ιερέας!»

Έτσι λοιπόν, η ζωή πέρασε, έλαμψε. Έχω ζήσει για εξήντα πέντε χρόνια και αρχίζω να ζω, αρχίζω να μετανοώ – και εξακολουθώ να μετανοώ μέχρι τώρα. Θέλω να σωθώ. Οι πολύτιμες μέρες της ζωής έχουν περάσει και τώρα σκέφτομαι μόνο τη σωτηρία μου.
Πόσο καιρό θα μου δώσει ο Κύριος το χρόνο της ζωής μου;
Πόσο περισσότερο θα είμαστε;
 
http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2017/11/blog-post_887.html