Σὲ ἡλικία 100 ἐτῶν (!), ὁ Μέγας Ἀντώνιος ἐγκατέλειψε τὸ ἐρημητήριό του, καὶ κατέβηκε στὴν Ἀλεξάνδρεια, γιὰ νὰ ἀντιμετωπίσει τὴν αἵρεση τοῦ Ἀρείου. Δὲν μποροῦσε νὰ μείνει ἀμέτοχος καὶ μόνο προσευχόμενος, μποστὰ στὸ πρόβλημα…
Ἀποστρεφόταν τὴν ἀλλίωση τῆς Ὀρθόδοξης πίστης, ἀπὸ ὅπου καὶ ἂν προερχόταν…Δίδασκε ὅτι ἡ φιλία καὶ ἡ συναναστροφὴ μὲ ὅσους εἰσάγουν καινοτομίες εἶναι βλάβη, καὶ φθορὰ πρὸς ἀπώλεια τῆς ψυχῆς. Πολεμοῦσε τὴν αἵρεση, καὶ ἔλεγε σὲ ὅλους οὔτε νὰ τοὺς πλησιάζουν, οὔτε νὰ δέχονται τὴν κακή τους πίστη.
Ὅταν τὸν ἐπισκέφθηκαν κάποτε Ἀρειανοί, ἀφοῦ συζήτησε μαζί τους καὶ κατάλαβε πὼς εἶναι ἀσεβεῖς, καὶ ἐπιμένουν στὴν πλάνη τους, τοὺς ἐδίωξε ἀπὸ τὸ ὅρος ποὺ ἀσκήτευε, λέγοντας ὅτι τὰ λόγια τους, εἶναι χειρότερα καὶ ἀπὸ τὸ δηλητήριο τῶν φιδιῶν…