“Ήταν ένα μωρό που γεννήθηκε πρόωρο. Έπαθε και βρογχοπνευμονία τόσο σοβαρή που έβγαζε άσπρους αφρούς από το στόμα από τους χάλια μικρούς του πνεύμονες. Οι γιατροί απελπισμένοι ειδοποίησαν την μητέρα του ότι ως το πρωί θα πεθάνει. Αυτή όλη νύχτα έκλαιγε και καθώς ξημέρωνε του Aγίου Σπυρίδωνος τον παρακαλούσε λέγοντας. “Άπλωσε το χεράκι σου σε παρακαλώ και πάρε τους αφρούς από το μωρό μου.”Το πρωί την ειδοποιούν οι γιατροί να πάει. “Ωχ Θεέ μου” λέει η καημένη, “πως θα πάω να δω το μωρό μου πεθαμένο;” Όμως οι γιατροί την περίμεναν χαρούμενοι. Είχαν φύγει και οι αφροί και το μωρό ήταν καλά. Ένα από τα θαύματα του προστάτη μου Αγίου Σπυρίδωνος γιατί αυτό το μωρό το επταμηνίτικο είμαι εγώ με ένα ογδόντα ύψος και πέντε παιδιά. Δόξα τω Θεώ!”

Φωτεινή Κέφα