ΤΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΚΑΝΔΡΗ Ήμουν δεν ήμουν τότε 26 χρονών και οι πνευματικές μου ανησυχίες είχαν πολλαπλασιαστεί με θεαματικό, αλλά και περιπετειώδη τρόπο. Και λέω περιπετειώδη, γιατί ποιος από εμάς τους εκ μετανοίας δεν έζησε την απότομη μεταβολή από το κοσμικό στο πνευματικό, με τα λάθη, τις αδιακρισίες, μιας και ο φόβος μας μην χάσουμε…

Μου το διηγήθηκε μια γυναίκα με πανεπιστημιακή μόρφωση: Στίς δώδεκα τα μεσάνυχτα, χτύπησαν την πόρτα στην Εκκλησία. Ηταν μια γριούλα. Και ζητούσε παπά, να πάει να κοινωνήσει έναν άρρωστο. Ο παπάς ετοιμάστηκε και βγήκε αμέσως μαζί της. Πλησιάζουν σε ένα φτωχό σπιτάκι, τύπου παράγκας. Η γριούλα ανοίγει την πόρτα και μπάζει τον ιερέα σε ένα…

–Θὰ σοῦ τὸ πῶ, παιδί μου, γιὰ νὰ ἐνισχυθεῖς στὴν πίστη ὅτι ὁ Κύριος δὲν ἐγκαταλείπει τοὺς δικούς του, ὅταν αὐτοὶ μὲ ἀπόλυτη ἐμπιστοσύνη στὴ στοργικὴ Πρόνοιά Του ἀφήνουν τοὺς ἑαυτούς τους καὶ τὶς οἰκογένειές τους στὰ χέρια Του… Μὲ τοῦτα τὰ λόγια ἄρχισε ὁ πατὴρ Ἰωάννης νὰ διηγεῖται σὲ πνευματικό του παιδὶ τὸ περιστατικὸ…

  Ἔλεγαν γιὰ τὸν ἀββᾶ Σιλουανὸ ὅτι εἶχε ἕναν μαθητή, ποὺ τὸν ἔλεγαν Μᾶρκο. Αὐτὸς εἶχε μεγάλη ὑπακοὴ καὶ ἦταν καλλιγράφος. Ὁ Γέροντας τὸν ἀγαποῦσε ἰδιαίτερα γιὰ τὴν ὑπακοή του. Εἶχε καὶ ἄλλους ἕνδεκα μαθητές, οἱ ὁποῖοι στενοχωροῦνταν, γιατὶ αὐτὸν τὸν ἀγαποῦσε παραπάνω ἀπ᾿ αὐτούς. Τὸ ἔμαθαν οἱ Γέροντες καὶ λυπήθηκαν. Πῆγαν λοιπὸν κάποια μέρα…

 Σ’ένα από τα μεγάλα χωριά της Αιτωλοακαρνανίας συνέβη το εξής περιστατικό:  Η μητέρα μιας κοπέλας, καλή και ευσεβής, έφυγε για την αιώνια Βασιλεία του Θεού. Πράγματι, ήταν μια γνήσια χριστιανή σε όλες τις εκδηλώσεις της ζωής της. Την Κυριακή, εκτός αν ήταν άρρωστη, πρωί-πρωί ξεκινούσε για την Εκκλησία κι εκεί η καθαρή και φιλόθεη ψυχή…

 Στό τέλος τοῦ βίου τοῦ ἁγίου Μεγαλομάρτυρος Γεωργίου (23η Ἀπριλίου) διαβάζουμε ἕνα συγκλονιστικό θαῦμα πού ἀποκαλύφθηκε ὄχι σ᾿ ἕνα Ὀρθόδοξο ἱερέα ἤ Χριστιανό, ἀλλά σ᾿ ἕναν εἰδωλολάτρη. Τό θαῦμα αὐτό θά εἶναι καί μία τρανή ἀπάντησις στήν Παπική ἐκκλησία, ἡ ὁποία κατήργησε τήν Ἀκολουθία τῆς Προσκομιδῆς, ἀπηγόρευσε τήν κοινωνία τοῦ αἵματος τοῦ Χριστοῦ ἀπό τούς…

Σεμενὼφ-Τιὰν-Σάνσκυ Ἀλέξανδρος (Ἐπίσκοπος)   Πολλές ἀπό τίς θαυματουργικές θεραπεῖες τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης (1829­-1908), τοῦ σύγχρονου κοσμαγάπητου ἁγίου τοῦ ρωσικοῦ βορρᾶ, ἔγιναν μέ τή θεία μετάληψη. Ἡ ἰαματική του δύναμη ἐκδηλωνόταν κυρίως τήν ὥρα τῆς μεταδόσεως τῶν ἀχράντων Μυστηρίων. Μέ τή βαθειά πίστη πού ἐνέπνεε, οἱ ἀσθενεῖς κοινωνοῦσαν πραγματικά «εἰς ἴασιν ψυχῆς τε καί…

  Στην οικογένεια που συχνότατα πήγαινε ο Παππούς (άγιος Νικόλαος Πλανάς), τον χώρο τους εντός της αυλής τον είχε νοικιάσει ένας τσαγκάρης κομμουνιστής, εκ των σημαινόντων στελεχών. Το μίσος του προς όλους, και εξαιρετικώς προς τους ιερείς, δεν είχε όρια. Εκεί που εργαζόταν παραληρούσε μονολογώντας, από πού θα αρχίσει με την παρέα του να σφάζουν…

ΣΕ ΜΙΑ ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ ένας παλαβιάρης να βρίσκεται  όπου να βάζει όλη την ημέρα το στέρεο δυνατά, θε’να ακούγεται σε όλο το τετράγωνο. Δέκα Χριστιανοί να μένουν εκεί και να κάνουν ολημερίς προσευχές και μετάνοιες, δεν θα τους  αναγνωρίσει κανείς. Έτσι και η αρετή, εκ του αφανούς πάντα υπάρχει, σιωπηλή , απαρατήρητη και αόρατη στα μάτια…

     Tον 5ο αιώνα μ.Χ. βασίλευε στην Κωνσταντινούπολη ο Θεοδόσιος ο Μικρός. Ευλαβής ο αυτοκράτορας, μα στα χρόνια του ξεφύτρωναν η μία μετά την άλλη οι αιρέσεις. Συχνά αυτές πλανούσαν απ΄ τη σωστή πίστη και τον ευσεβή λαό αλλά ακόμη και τους άρχοντες και τους ιερείς.   Τώρα βγήκανε κάποιοι που λέγανε πως στον Αγγελικό…

Ὁ Θεός θά μποροῦσε νά ὁρίση τήν Εὐχαριστία νά τήν τελοῦν νά τήν ἱερουργοῦν ἄξια, οἱ πεντακάθαρες ἀγγελικές Δυνάμεις. Τί φυσικώτερο ἀπ᾿ αὐτό; Ὡστόσο ἀξιώνει ἐμᾶς τούς ἀνθρώπους νά τό κάνουμε αὐτό καί καταδέχεται τή Θυσία ἀπό τά λερωμένα χέρια μας!   Εἰσδύοντας ὅλο καί περισσότερο στό Μυστήριο τῆς Θείας Εὐχαριστίας, φθάνουμε μπροστά στόν θρόνο…

 Ἀγιος Ἰγνάτιος Μπριαντσιανίνωφ Τον Δ’ Αιώνα ζούσε στην Αίγυπτο ένας άγιος Γέροντας, που είχε και αυτός το χάρισμα των ιαμάτων• από αυτό είχε αποκτήσει πολύ μεγάλη δόξα. Γρήγορα όμως παρατήρησε, ότι η υπερηφάνεια τον εξουσίαζε, και ότι δεν ήταν σε θέση να την νικήση με τις δικές του δυνάμεις. Και τότε με πολύ θερμή προσευχή…

 Κάποτε ένας θεοσεβής ιερεύς, λειτουργούσε του Αγίου Δημητρίου, τον οποίον ευλαβείτο πολύ, λόγω του ότι ήτο μεσοβδόμαδα, οι χριστιανοί στο ναό ήσαν λίγοι. Η λειτουργία προχώρησε και έφθασε η στιγμή του καθαγιασμού των Τιμίων Δώρων. «Τα σά εκ των Σών», έσκυψε βαθιά βαθιά και διάβασε την ευχή, «έτι προσφέρομέν σοι την λογικήν ταύτην λατρείαν». Ανορθώθηκε…

   Ἀφοῦ εὐχαρίστησε τὸν Μητροπολίτη καὶ τὴν Ἑνωμένη Ρωμηοσύνη ὁ Ἱερομόναχος πατέρας Δαβὶδ προχώρησε στὴν ἀφήγηση δικῶν τοῦ ἐμπειριῶν ἀπὸ τὴν συχνὴ ἐπαφή του μὲ τὸν γέροντα Παΐσιο. «Βλέπουμε μέσα στὴν Ἁγία Γραφὴ ὅτι ὅλοι σχεδὸν οἱ Προφῆτες ἦταν συνυφασμένοι μὲ τὴν ζωὴ καὶ τὴν ἱστορία τῆς θλίψης καὶ τὶς χαρὲς τοῦ Ἔθνους τοῦ Ἰσραήλ….

  Ἀρχιμανδρίτου Σπυρίδωνος Eγώ, παππούλη, εἴπε ο κατάδικος δέν θά ἄνοιγα τόν ἑαυτό μου σέ σένα ἄν ἐσύ δέν ἄγγιζες μέ τά κηρύγματά σου τήν καρδιά μου. Αὐτά πολύ μᾶς συγκινοῦν. Ἔχουν δίκαιο οἱ φυλακισμένοι πού σᾶς ἀγαπᾶνε τόσο πολύ. Ἑτοιμάζουν καί ἕνα δῶρο γιά σᾶς, μία εἰκόνα. Οἱ φυλακισμένοι θά σᾶς ἀκολουθήσουν ὅπου καί…

Από τα ποιήματα του Οσίου και θαυματουργού Ιωάννη του Χοζεβίτη «Ενας μοναχός του παλαιού καιρού, μεταξύ των μεγάλων αγωνιστών, δέν ήθελε νά μνημονεύσει πατέρας, αδελφούς καί άδελφάς. Καί ήταν στο μοναστήρι τάξις γιά τούς λειτουργούς νά μνημονεύουν καθημερινά μέ τό γένος των τους μοναχούς. «Απέθανα γιά τούς συγγενείς», απαντούσε συχνότατα, όταν του ζητούσαν νά μνημονεύη…

  ~ Μιά νύκτα ἐμφανίσθηκε ὁ ὅσιος Ἰωάννης ο Χοζεβίτης σ᾿ ἕνα Δόκιμο μοναχό τῆς Μονῆς τοῦ Χοζεβᾶ, πού καταγόταν ἀπό τήν Ρουμανία. Ὁ Ἀδελφός αὐτός εἶχε τό διακόνημα τοῦ βοηθοῦ ἐκκλησιαστικοῦ.  Εἶδε στόν ὕπνο του ὅτι ἐπήγαινε νά προσκυνήσει τό Λείψανο τοῦ Ὁσίου, ἀλλά ὁ Ὅσιος δέν ἦτο μέσα στήν θήκη του, ἀλλά ἦτο…

  Στον Καύκασο  Ο πατήρ Σεραφείμ Ρομαντσόφ είχε πολύ ευχάριστες αναμνήσεις από τον καιρό τού ζούσε στον Καύκασο.       Είχε φύγει στα βουνά μαζί με τον πατέρα Νικόλαο, πού ήταν επίσης από τούς μοναχούς της Μονής του Γκλίνσκ. Εγκαταστάθηκαν σε κάποιο μικρό χωριατόσπιτο χτισμένο σε ένα ερημικό μέρος. Τον κήπο του σπιτιού τον χώρισαν…

 Για κάποιο διάστημα ο επίσκοπος Παυλίνος ζούσε στη Μόσχα στο μοναστήρι Νοβοσπάσκυ. Ο πατήρ Ανδρόνικος, πού ήταν διακονητής του, διηγήθηκε ότι κάλεσαν κάποτε τον δεσπότη να λειτουργήσει σε κάποιον ναό. Στον ναό αυτό πάνω από το σύνθρονο κρεμόταν μια μεγάλη κανδήλα. Κατά τη διάρκεια της αναγνώσεως του Αποστόλου οι υποδιάκονοι, αφαιρώντας από τον επίσκοπο το…

  Η στάση μας απέναντι στους άλλους   Θα παραθέσουμε τώρα κάποιες ποιμαντικές διευκρινίσεις του πατρός Σεραφείμ για την οδό προς τη σωτηρία: «Στην οδό προς τη σωτηρία χρειάζεται να φυλάττομε τελεία ακακία, ταπείνωση και υπακοή. Σε όλα τά πράγματα και τις υποθέσεις είναι απαραίτητο να καθοδηγούμαστε από τον λόγο του Θεού. Ή πνευματική ζωή…

Κανόνες προσευχής  Ο πατήρ Σεραφείμ δίδασκε ότι πρέπει να προσευχόμαστε πάντοτε, όσο μάς το επιτρέπουν οι συνθήκες. Δεχόμενος πλήθος ανθρώπων μπορούσε να εκτιμήσει τον καθένα, να ξεκαθαρίζει το καθετί και να δίνει συμβουλές για κάθε ζήτημα, ενεργώντας σύμφωνα με την άγια Γραφή και τά έργα τών άγιων Πατέρων. Σε σχέση με την πνευματική κατάσταση τού…

Από τά απομνημονεύματα του αρχιμανδρίτου Αντωνίου για τον επίσκοπο Ζηνόβιο    Τον επίσκοπο Ζηνόβιο τον γνώρισα όταν ήμουν ο μοναδικός υποδιάκονος στον καθεδρικό ναό της Αγίας Σιών στην Τιφλίδα επί πατριαρχίας του Πατριάρχου πάσης Γεωργίας Εφραίμ. Όταν είχαμε πατριαρχική Λειτουργία καλούσαμε υποδιακόνους από τον ναό του Αγίου Αλεξάνδρου Νιέφσκι, όπου προϊστάμενος ήταν ο επίσκοπος Ζηνόβιος….

  Συνάντηση με έναν υπνωτιστή Ο πατήρ Σεραφείμ Ρομαντσόφ ήταν νέος υποτακτικός όταν άρχισε ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος.Από το μοναστήρι πήραν κάποιους για το μέτωπο κι ανάμεσα τους και τον νεαρό υποτακτικό. Σύντομα τραυματίστηκε και τον έστειλαν στο νοσοκομείο. Εκεί ανάμεσα στους τραυματίες ξεφύτρωσε ένας υπνωτιστής, ο οποίος προσπαθούσε να δράσει πάνω σ’ όλους πού…

Προσευχή παρμένη από το βιβλιαράκι με τά ονόματα πού μνημόνευε ό πατήρ Ανδρόνικος Σώσον, Κύριε, και έλέησον τούς μισούντας, ύβρίζοντάς με και ένεργούντας εναντίον μου με ατιμία και μην επιτρέψεις να απολεσθούν εξ αιτίας εμού τού αμαρτωλού… Σώσον, Κύριε, και έλέησον, όσους εξ αιτίας τής αφροσύνης μου σκανδαλίζονται και εμποδίζονται από την οδό της σωτηρίας….

    Ο πατήρ Σεραφείμ δεν ήταν θυμώδης, κάτι πού συχνά χαρακτηρίζει τούς ανθρώπους μεγάλης ηλικίας. Επίσης δεν του περνούσε από το μυαλό ότι μπορεί να υψώσει τη φωνή του ή να κάνει παρατηρήσεις με ύφος προϊσταμένου. Ούτε τόση δα επιθυμία υπήρχε να σου δώσει να καταλάβεις με ποιόν μιλάς. Την ίδια στιγμή δεν υπήρχε…

     Схиархимандрит Серафим (Амелин), настоятель (1874-1958)       Ο πράος πατήρ Σεραφείμ, ηγούμενος και ανακαινιστής της Μονής   Με πίστη στη βοήθεια του Θεού και στη σκέπη της Θεοτόκου, της Προστασίας του ανθρωπίνου γένους, ο πατήρ Σεραφείμ αποδέχθηκε αυτό το βαρύ φορτίο χωρίς οποιαδήποτε έξωθεν υλική υποστήριξη. Άλλα μαζί με τη μικρή, πνευματικά ενωμένη αδελφότητα…

Πως ο συνταγματάρχης έγινε υποτακτικός.         Στην φρουρά της Αγίας Πετρουπόλεως ο συνταγματάρχης Βασίλι Μιλόνοφ φημιζόταν για την ακόλαστη ζωή του. Αγαπούσε την κραιπάλη και δεν άκουγε την ευσεβή μητέρα του, πού προσπαθούσε να τον πείσει  να σοβαρευτεί. Δεν σκεπτόταν ούτε τον Θεό, ούτε την αιώνια ζωή, ούτε το φοβερό κριτήριο. Κάποτε πού επέστρεψε…

  Η  βοήθεια του Θεού σε κάποιον, που επιθυμούσε να συγχωρήσει τον υβριστή του.      Ήταν κάποιος μοναχός στη Μονή του Γκλίνσκ, τον οποίο έβριζε πολύ ένας από τούς συνασκητές του.      Πράος και υπομονετικός καθώς ήταν ο πρώτος, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο υβριστής του φερόταν έτσι υπό την ενέργεια του εχθρού της σωτηρίας…

Πρόσκληση για προσοχή    Ο στάρετς Λουκάς, όταν ήταν υποτακτικός, κάνοντας τον κανόνα στο κελί του προσπαθούσε να τηρεί με ακρίβεια τον αριθμό των ευχών, πού έλεγε με το κομποσκοίνι. Όμως πάνω στην προθυμία του αυτή ανεπαίσθητα έχανε την προσοχή του στα προφερόμενα λόγια.