Ἐκκλησιασμός: Ὁ ἄνθρωπος πού δέν πηγαίνει συχνά στήν ἐκκλησία, πού δέν ἐξομολογεῖται καί δέν κοινωνεῖ, δέ γίνεται μέτοχος τῆς θείας χάριτος. Αὐτή εἶναι ἡ αἰτία πού ἡ πλειοψηφία τῶν ἀνθρώπων φτάνουν νά εἶναι ψυχικά ἄρρωστοι».

Ο στάρετς Ιωσήφ θεράπευε διάφορες ασθένειες. Υποστήριζε πως οι μισοί από τους ασθενείς θεραπεύονταν, ενώ οι άλλοι μισοί έφευγαν αθεράπευτοι. Ο Θεός δεν επέτρεπε να θεραπευτούν, επειδή η θεραπεία τους δε θα ήταν ωφέλιμη για τη σωτηρία τους, αλλά θα προκαλούσε τον πνευματικό τους θάνατο. Πολλές φορές οι δαιμονισμένοι του προκαλούσαν πολλά προβλήματα. Οι οικείοι…

Συνέχιση ανάγνωσης

Ἡ Ζωή εἶναι χριστιανή, ἐγώ ὅμως εἶμαι Βαπτίστρια!

Το φθινόπωρο του 1956, θυμάται μια ηλικιωμένη κυρία πού ερχόταν συχνά στη Λαύρα, την ώρα της Θείας Λειτουργίας στο ναό των Σπηλαίων και ενώ απάγγελλαν το Πάτερ ημών ακούστηκε από τον πρόναο ένας διαπεραστικός ήχος. Ό βίαιος αυτός θόρυβος, πού ήταν σα να ακούγονταν πολλές φωνές μαζί, γινόταν όλο και πιο δυνατός. Όλοι γύρισαν το…

Συνέχιση ανάγνωσης

Ὅσιος Ἀμφίλοχιος τοῦ Ποτσάεφ: «Αὐτή εἶναι ἡ αἰτία πού ἡ πλειοψηφία τῶν ἀνθρώπων φτάνουν νά εἶναι ψυχικά ἄρρωστοι»

  Ὁ ἄνθρωπος πού δέν πηγαίνει συχνά στην ἐκκλησία, που δέν ἐξομολογείται καί δέν κοινωνεί, δέ γίνεται μέτοχος τῆς θείας χάριτος. Αὐτή εἶναι ἡ αἰτία πού ἡ πλειοψηφία τῶν ἀνθρώπων φτάνουν νά εἶναι ψυχικά ἄρρωστοι». Ο στάρετς Ιωσήφ θεράπευε διάφορες ασθένειες. Υποστήριζε πώς οι μισοί από τους ασθενείς θεραπεύονταν, ενώ οι άλλοι μισοί έφευγαν αθεράπευτοι….

Συνέχιση ανάγνωσης

Ἀπό τόν βίο τοῦ Ὁσίου Ἀμφιλοχίου τῆς Ὄπτινα – Θαυμαστή θεραπεία ἀπό τόν καρκίνο

Όλα ξεκίνησαν στις 6 Δεκεμβρίου 1965. Εγώ ήμουν εφημέριος στο ναό τών Αγίων Κοσμά και Δαμιανού στην πόλη Κόρτσα, της περιοχής Ρόβενσκ. Τότε οι κομμουνιστές έκλεισαν την εκκλησία τού Αγίου Νικολάου. Εγώ ήξερα ότι θα γίνει αυτό και μετά το τέλος μιας Θείας Λειτουργίας από τη στενοχώρια μου έψαλα τόσο δυνατά, πού έσπασαν οι φωνητικές…

Συνέχιση ανάγνωσης

ΟΣΙΟΣ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΣ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΟΥ ΠΟΤΣΑΕΦ (27/11/1897- 01/01/1971)” ΘΑΥΜΑΣΤΗ ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΑΡΚΙΝΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ (πρωτ. Ίάροσλαβ Άντωνιούκ-Βλαντιμίρ Βολίνσκι).

Όλα ξεκίνησαν στις 6 Δεκεμβρίου 1965. Εγώ ήμουν εφημέριος στο ναό των Αγίων Κοσμά και Δαμιανού στην πόλη Κόρτσα, της περιοχής Ρόβενσκ. Τότε οι κομμουνιστές έκλεισαν την εκκλησία τού Αγίου Νικολάου. Εγώ ήξερα ότι θα γίνει αυτό και μετά το τέλος μιας Θείας Λειτουργίας από τη στενοχώρια μου έψαλα τόσο δυνατά, πού έσπασαν οι φωνητικές…

Συνέχιση ανάγνωσης

ΤΟ ΠΡΟΟΡΑΤΙΚΟ ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΟΥ ΠΟΤΣΑΕΦ (27/11/1897- 01/01/1971)” Δέ θέλω στά Τάρταρα, φώναξε τό πονηρό πνεῦμα. – Βλέπετε χριστιανοί, τρομάζει μέχρι κι ὁ δαίμονας, εἶπε ὁ στάρετς στό συγκεντρωμένο πλῆθος.”

   Το φθινόπωρο του 1956, θυμάται μια ηλικιωμένη κυρία πού ερχόταν συχνά στη Λαύρα, την ώρα της Θείας Λειτουργίας στο ναό των Σπηλαίων και ενώ απάγγελλαν το Πάτερ ημών ακούστηκε από τον πρόναο ένας διαπεραστικός ήχος. Ο βίαιος αυτός θόρυβος, πού ήταν σα να ακούγονταν πολλές φωνές μαζί, γινόταν όλο και πιο δυνατός. Όλοι γύρισαν…

Συνέχιση ανάγνωσης

ΤΟ ΠΡΟΟΡΑΤΙΚΟ ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΟΥ ΠΟΤΣΑΕΦ (27/11/1897- 01/01/1971)”«Μόλις τόν εἶδα μπροστά μου, ξαφνικά αἰσθάνθηκα στήν καρδιά μου τέτοιο μίσος, πού ἤμουν ἕτοιμη νά τόν κομματιάσω”.

    Το καλοκαίρι τού 1965, όσοι έρχονταν στο στάρετς Ιωσήφ πρόσεξαν πώς τον βοηθούσε μια ταπεινή και φιλόπονη κοπέλα. Την ώρα τού αγιασμού η Νάντιεζντα – αυτό ήταν το όνομά της – επέμενε να βοηθάει το στάρετς, να φέρνει το νερό ν’ ανάβει τά κεριά και το λιβάνι.  Μια φορά, έπειτα από κάποια ακολουθία, διηγήθηκε…

Συνέχιση ανάγνωσης

Τό προορατικό χάρισμα τοῦ ὁσίου Ἀμφιλοχίου τῆς Λαύρας τοῦ Ποτσάεφ (27.11.1897-01.01.1971)

Στα τέλη του 1970 μια νεαρή κυρία έφερε στο στάρετς την άρρωστη πεντάχρονη κόρη της και άρχισε να μιλάει στο στάρετς για την ασθένειά της. Ο στάρετς ζήτησε από μία αδελφή να του φέρουν ένα μεγάλο μαχαίρι από την κουζίνα. ’Έπειτα πήρε το μαχαίρι και το έδωσε στη γυναίκα λέγοντας: «Ορίστε, σφάχτην!» Η γυναίκα κοίταξε…

Συνέχιση ανάγνωσης

ΤΟ ΠΡΟΟΡΑΤΙΚΟ ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΟΥ ΠΟΤΣΑΕΦ (27/11/1897- 01/01/1971)” «Μέ τά χείλη προφέρεις τά λόγια τῆς προσευχῆς, ἀλλά μέ τό νοῦ σου βρίσκεσαι μακριά ἀπό τό Θεό.”

Μια χειμωνιάτικη νύχτα, διηγείται ή αδελφή πού έκανε υπακοή στο στάρετς Ιωσήφ, διάβαζα το Ψαλτήριο στο παρεκκλήσι. Στεκόμουν στο αναλόγιο, μπροστά στο τζάμι. Διάβαζα όμως μηχανικά, χωρίς να το θέλω κοίταζα έξω. Τότε είδα το στάρετς Ιωσήφ, πού με κοίταζε θυμωμένος.

Συνέχιση ανάγνωσης

ΤΟ ΠΡΟΟΡΑΤΙΚΟ ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΟΥ ΠΟΤΣΑΕΦ (27/11/1897- 01/01/1971)”Μια φορά τόν ρώτησε μία ἡλικιωμένη κυρία πῶς μπορεῖ ν’ ἀποκτήσει ἀγάπη. Ὁ γέροντας τῆς ἀπάντησε πώς ἡ ἀγάπη εἶναι δῶρο Θεοῦ στήν ταπεινοφροσύνη μας”

  Την Αγάπη του προς τούς ανθρώπους ο γέροντας την έδειχνε με πράξεις και γι’ αυτό οι άνθρωποι πήγαιναν σ’ αυτόν με πίστη, στην καρδιά τους είχε ανάψει ο θείος πόθος. Είχε τόσην Αγάπη, ώστε είχε τη δύναμη να την μοιράζει σε όλους. Αγαπούσε τούς ασθενείς και τούς αναξιοπαθούντες αδελφούς, επιθυμούσε τη θεραπεία τους και…

Συνέχιση ανάγνωσης

ΤΟ ΠΡΟΟΡΑΤΙΚΟ ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΟΥ ΠΟΤΣΑΕΦ (27/11/1897- 01/01/1971)” «Ἡ σωτηρία δέν εἶναι εὔκολο πράγμα», ἔλεγε ὁ γέροντας. «Ἐγώ δέ θά σᾶς δώσω τή σωτηρία “στό πιάτο”. Ἀγωνιστεῖτε καί προσευχηθεῖτε μόνοι σας. ’Ἄν θέλετε νά σωθεῖτε, γίνετε κουφοί, μουγγοί καί τυφλοί γιά τόν κόσμο».”

Στο γέροντα έρχονταν και πολλοί νέοι άνθρωποι πού παραπονούνταν πώς είναι μελαγχολικοί και υποφέρουν από αϋπνίες και έλλειψη όρεξης. Αυτούς ό γέροντας τούς έπαιρνε στη μέση της αυλής, τούς έλεγε να κάνουν 450 εδαφιαίες μετάνοιες και τούς προέτρεπε να κάνουν το ίδιο και στο σπίτι τους κάθε βράδυ.    Τούς συμβούλευε επίσης να φορούν στο…

Συνέχιση ανάγνωσης

ΤΟ ΠΡΟΟΡΑΤΙΚΟ ΧΑΡΙΣΜΑΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΑΜΦΙΛΟΧΙΟΥ ΤΗΣ ΛΑΥΡΑΣ ΤΟΥ ΠΟΤΣΑΕΦ (27/11/1897- 01/01/1971)” Ὁ ἄνθρωπος πού δέν πηγαίνει συχνά στήν ἐκκλησία, πού δέν ἐξομολογείται καί δέν κοινωνεῖ, δέ γίνεται μέτοχος τῆς θείας χάριτος. Αὐτή εἶναι ἡ αἰτία πού ἡ πλειοψηφία τῶν ἀνθρώπων φτάνουν νά εἶναι ψυχικά ἄρρωστοι».

   Ο στάρετς Ιωσήφ θεράπευε διάφορες ασθένειες. Υποστήριζε πώς οι μισοί από τους ασθενείς θεραπεύονταν, ενώ οι άλλοι μισοί έφευγαν αθεράπευτοι.Ο Θεός δεν επέτρεπε να θεραπευτούν, επειδή η θεραπεία τους δε θα ήταν ωφέλιμη για τη σωτηρία τους, αλλά θα προκαλούσε τον πνευματικό τους θάνατο.          Πολλές φορές οι δαιμονισμένοι του προκαλούσαν πολλά προβλήματα. Οι…

Συνέχιση ανάγνωσης